Ik heb er totaal geen probleem mee om een aantal dagen alleen thuis te zijn. Zeker niet wanneer ik moet werken. Na een paar dagen begin ik het wel wat saai te vinden, maar echt heel vervelend vind ik het niet. Momenteel is T. een op reis. Gisteren, zondag, heb ik wat dingen buitenshuis gedaan in de ochtend. 's Middags was ik thuis. Dan is het stil in huis, ik zet midden op de dag niet zo snel de radio of tv aan. Ik pak een boek, ik lees wat blogs, ik schrijf en ik lummel wat.
's Avonds eet ik alleen en dat houdt in dat ik de dingen eet die ik lekker vind en waar T. niet veel aan vindt. Verder doe ik eigenlijk niets anders dan anders. Als ik zelf ook vakantie zou hebben dan zou ik wat sneller afspraken maken en meer de hort op gaan. Nu vind ik dat niet nodig en kan ik de stilte en het alleen zijn ook wel waarderen.
Ik krijg soms verbaasde reacties, niet iedereen begrijpt dat wij ook onafhankelijk van elkaar dingen ondernemen zoals op reis gaan. Ik heb nu al een paar jaar niet alleen gereisd, maar voor de pandemie ging ik minstens eens per jaar naar Engeland, ben ik twee keer in mijn eentje naar Rome, waar een vriendin woont, geweest en ging ik ook af en toe een weekend weg met een vriendin. Deze vriendin heeft nu een vriendje en is daar druk mee en mijn vriendin in Londen kwakkelde met haar gezondheid waardoor ik mijn reisplannen even heb uitgesteld. Rome staat ook weer op de lijst, maar nog niet met een concrete afspraak.
Tijdens mijn relatie met ex kon ik geen stap in mijn uppie of met een vriendin zetten zonder jaloerse blikken of kruisverhoren na afloop. Toen deze relatie voorbij was heb ik met mezelf afgesproken dat me dat nooit meer zou gebeuren. In mijn huidige relatie is er gelukkig geen sprake van jaloezie en gunnen we elkaar dingen. En dat kan van alles zijn, ook reizen. Sommige dingen doen we alleen en andere dingen doen we samen. En wanneer dit in balans is, voelen we er ons goed bij, zijn we blij voor onszelf en blij voor elkaar. En wat is er nu leuker dan elkaar na een paar dagen weer in de armen vliegen?
Het moet zeker kunnen om een keertje alleen op reis te gaan en wat is er eigenlijk vreemd aan?
BeantwoordenVerwijderenToen ik nog samen met ex was werd me zoiets ook niet in dank afgenomen terwijl het een reisje was met mijn ouders en mijn broer. Toen ik weer thuis kwam kregen we de grootste ruzie.
Frits heeft er geen problemen mee en ik ook niet maar we doen het eigenlijk maar heel zelden. We hebben er eigenlijk ook geen behoefte meer aan.
Hoi Ellen, precies, moet kunnen. En ik snap ook dat je er geen behoefte meer aan hebt, dat is ook prima. Ik ken overigens nog meer stellen die wel af en toe iets alleen ondernemen, en dat zijn mensen van alle leeftijden. De man van een vriendin gaat bijvoorbeeld een keer per jaar met een vriend op de fiets weg, zij heeft daar geen zin in en gaat liever een stedentripje doen met haar dochter. Samen gaan zij met hun camper weg.
VerwijderenJa het is leuk om niet alles samen te doen, uit verschillende interesses of omdat het zo uitkomt.
BeantwoordenVerwijderenMet een vriendin ben ik naar Barcelona en Rome geweest is alweer 15 jaar geleden en de vriendschap is ook over.
En 4 jaar geleden ben ik week naar mijn zus geweest die toen via een vrijwilligersorganisatie in IJsland was. Dat vond ik een geweldige reis
Hoi Lot, Ik ben 20 jaar geleden met een vriendin naar Barcelona geweest, ook bij mij is die vriendschap nu over, maar het was toen heel leuk. IJsland trekt me niet maar ik heb van T. gehoord dat het prachtig is. Hij heeft daar vrienden wonen en is er al drie keer geweest. Ik zie wel hoe mooi het is op de foto's!
VerwijderenMijn man gaat ook af en toe een paar dagen met zijn fietsclub weg. Ik heb er totaal geen probleem mee, ben graag eens een dag of een paar dagen op mezelf. Zelf heb ik er geen behoefte aan om zonder hem weg te gaan.
BeantwoordenVerwijderenHoi Myriam, ik begrijp dat ook heel goed. Lekker samen of lekker alleen thuis, ik vind dat ook heerlijk. Gelukkig vinden de meeste mensen het normaal om elkaar uitjes met vrienden of een clubje of alleen te gunnen want we hebben niet allemaal dezelfde interesses.
VerwijderenJa vreemd eigenlijk terwijl we nu in zo'n individualistische maatschappij leven. Ik ken Ed 38 jaar en hij is eigenlijk ieder jaar wel alleen een paar dagen, een weekje of langer alleen weggegaan. Ik ook vaak naar het VK, of later met mijn moeder. As we speak gaat hij binnenkort 2 1/2 week naar het VK om te wandelen. Sinds mijn heupluxatie lukt wandelen alleen op een vlakke omgeving. Ik zou graag een keer naar NY gaan en misschien doe ik dat dit jaar. Overigens kom ik ook wel tot rust van zo'n weekje al is het alleen maar met eten. Ed eet het liefst twee keer per dag warm terwijl ik van brood, soep en salade ben. En wat je zegt het is heerlijk om elkaar daarna weer te zien. Wonen nu sinds 2 jaar in een relatief klein appartementencomplex (30) maar hier blijft men het maar raar en ongepast vinden en gaan er vanuit dat vast iets 'mis' is in de relatie. Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenHoi Ilona, fijn toch dat het zo kan, wel is het jammer dat jij niet meer de bergen in kan met hem. NY ben ik twee keer geweest, was fantastisch! Hahaha.. wat zou er in die mensen hun hoofd omgaan? Absence makes the heart grow fonder!
VerwijderenIk ben sinds 8 jaar alleen, mijn partner is -veel te jong- overleden. Nu doe ik heel veel alleen. Ook daar vinden mensen ongetwijfeld iets van.. Soms doe ik iets met mijn kinderen, maar ik vind niet dat die hun moeder moeten opvangen, dat is echt zo'n klassieker: kinderen moeten voor hun overgebleven moeder zorgen. Ik weet nu wel dat ik vroeger dingen met mijn partner deed die ik toen wel fijn vond, maar die ik nu eigenlijk niet meer leuk vind. Kan aan het alleen zijn liggen, maar ook aan leeftijd natuurlijk, inmiddels is de klok weer wat jaren verder. Groet, Ine
BeantwoordenVerwijderenHoi Ine, helaas is het voor jou geen keus om nu veel alleen te doen. Ik begrijp wel dat je niet overal de kinderen bij betrekt. Leeftijd zal vast een rol spelen, ik vind veel dingen die ik vroeger deed ook niet meer zo interessant.
VerwijderenIk heb nu andere dingen ontdekt die ik leuk vind. Afgelopen week naar Vermeer geweest in het Rijks in Amsterdam. Dit keer met vrienden (een stel, zag ik best tegenop, maar het ging heel goed) maar we hadden afgesproken op een bepaald tijdstip bij de uitgang zodat we ons eigen tempo van bekijken konden aanhouden. Naar een klassiek concert ga ik rustig in mijn eentje, hoef ik geen rekening te houden met of anderen het wel of niet mooi vinden. Wandelen doe ik ook alleen. Heb ook wel in groepen gewandeld, soms heb je goede gesprekken, maar soms zijn het ook van die kletspraatjes. En na afloop willen ze dan de kroeg in, en met elkaar uit eten. Terwijl ik na een paar uur in een groep weer veel behoefte heb aan alleen zijn. Groet, Ine
VerwijderenFijn dat je wel de keuze kan maken om met of zonder anderen iets te ondernemen. En met goede afspraken is het voor iedereen duidelijk. Oh... dus je bent geen kroegtijger??!!😉
VerwijderenHihi, in mijn jonge jaren wel, maar nu niet meer zo. Drink geen alcohol meer. Natuurlijk houd ik daarmee ook rekening met anderen maar nu ik alleen ben moet ik vooral zelf oplettend zijn op eigen welzijn. Groet, Ine
VerwijderenVerstandig Ine!
VerwijderenIk vind het goed geregeld! Moet kunnen, misschien is het wel heel belangrijk om ook apart dingen te doen. Ik heb geen relatie dus ik kan er niet over meepraten, maar ik zie het mijn zoon en vriendin ook doen, ieder apart. Maar ook gezamenlijke reisjes.
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, ik vind ook dat het moet kunnen. Ik ken het van thuis, mijn ouders deden het ook. Geen weken, maar wel eens een midweek.
VerwijderenMijn man is een rommelkont en ik ben dan van opruimen. Behalve als ik een paar dagen alleen thuis ben. Alsof er dan "ruimte"is om ook eens mijn spulletjes te laten slingeren. Leerzaam,even alleen zijn
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, hahaha... mijn man is juist geen rommelkont, ik eigenlijk ook niet. Maar nu hij weg ik ben ik enorm lui, ik laat alles slingeren en wat ik uit de vaatwasser haal in de ochtend zet ik niet weg omdat ik het 's avonds toch weer nodig heb!
VerwijderenIk heb juist geen groter verlangen dan Alleen thuis zijn. Sinds corona is dat een zeldzaamheid. Ik mis alleen zijn, en een leeg huis enorm.
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicole, ik kan dat ook begrijpen, want alleen zijn, met je eigen gedachten, of misschien gewoon een mooi boek of serie, eten waar je zin in hebt, het is allemaal heel prettig op z'n tijd. Ik merk dat ik na een dag werken ook behoefte heb aan wat stilte of even 'affakkelen'. Ik doe dat op de sportschool, met een muziekje op mijn oren. Maar thuis in een leeg huis is ook gewoon fijn af en toe. Maar goed, je kan moeilijk iedereen weg sturen! Hopelijk heb je wel af en toe een paar uur voor jezelf?
VerwijderenIk doe ook dingen zonder mijn man, zoals trips met mijn zoon. Maar daar wordt door generatiegenoten raar naar gekeken. Gelukkig is de jonge generatie anders. Mijn jongste dochter bezoekt veel festivals zonder haar vriend, vanwege andere muzieksmaak maar ook om dingen met iemand vriendinnen te doen. Haar vriend gaat weer vaak skiën zonder haar. Hij vindt dat leuker dan zij en ook hij heeft behoefte aan zo'n reisje met vrienden
BeantwoordenVerwijderenHoi Anoniem, ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar ik vind het niet raar en ik ken voldoende mensen die 50+ en zelfs de leeftijd van mijn vader 80+ zijn die alleen dingen ondernemen, of met kinderen, vrienden etc. Mijn man heeft ook andere hobby's dan ik, en zoals ik hierboven bij Lot schreef vind hij een reis naar IJsland te gek, en ik moet er niet aan denken! Rondlopen in een drukke stad als Londen is voor hem een gruwel, en ik vind dat heerlijk, trip down memory lane én vriendinnen bezoeken. Fijn dat jij ook doet wat jij leuk vindt!
Verwijderen