Zaterdagavond heb ik gelogeerd. T. heeft een keer per jaar, of minder vaak wanneer er omstandigheden zijn zoals een pandemie die roet in het eten strooien, een 'jongensavond'. Dan komen al zijn vrienden en gaan ze met elkaar eten en natuurlijk ook drinken. T. ziet zijn vrienden verder nooit tegelijkertijd en zo'n avond vinden ze allemaal erg leuk en gezellig. Het feest gaat door tot in de vroege uurtjes. Ik ben niet uitgenodigd, gelukkig niet, ik zou er niet bij willen zijn. Ik ga dan altijd bij mijn vader logeren. En dat is gezellig.
Ik zorg dat ik er aan het begin van middag al ben. Meestal heeft mijn vader zijn boodschappen al gedaan, maar dit keer zijn we samen nog even naar de supermarkt gelopen. 's Ochtends had mijn vader al een grote quiche gebakken, mét zelfgemaakt korstdeeg. We hebben nog wat groente gehaald voor een lekkere salade en ijs voor het toetje.
Het is schitterend weer en het was een mooie wandeling. Weer thuis lezen we de krant, drinken we thee en richting etenstijd gaat mijn vader de keuken in om het avondeten verder af te maken. Ik dek de tafel en we gaan eten.
Na het eten drinken we thee en kijken het journaal. Ik zap nog wat heen en weer, we houden allebei niet van het songfestival dus dat valt af en ik kan verder ook niets leuks vinden. Maar ook zonder tv aan vermaken we ons wel en hebben we genoeg om over te praten.
Veel later dan normaal ging ik naar bed. Omdat ik 's zondags als eerste altijd naar de sportschool ga had ik mijn wekker gezet. Omdat mijn vader ook altijd rond deze tijd opstaat spraken we af om samen te ontbijten. Pap bakt zijn eigen brood, volkorenzuurdesem, en doet daar meestal zo'n vijf dagen mee. Omdat er niet meer genoeg was voor twee had hij op gisterochtend ook nog een brood gebakken.
Ik had me al voorgenomen om eens een keer geen havermoutpap te eten en gewoon met mijn vader mee te eten. Ik weet natuurlijk dat hij altijd lekker stevig brood heeft. We hadden dus heerlijk zelfgebakken brood mét zelfgemaakte marmelade. Na het ontbijt heb ik nog een kop koffie gedronken en toen ben ik weer richting huis gegaan.
Mijn sporttas stond al klaar achter de voordeur, ik heb de auto geparkeerd, mijn fiets en tas gepakt en ben gaan sporten. Toen ik daarna thuiskwam was T. net op en was het huis spik en span, stond de vaatwasser aan en zou je niet denken dat er een gezellige avond was geweest, terwijl de laatste feestganger pas om half vijf was vertrokken.
Mijn eetstoornis heeft dit weekend verstek laten gaan. Was niet actief aanwezig en dat voelde enorm goed. Ik heb normaal kunnen mee-eten met mijn vader, we aten op iets andere tijden dan ik fijn vind, maar dat leverde geen stress op en ik heb niet geprobeerd om het anders te laten gaan dan het ging. Misschien is dit dan wel hoe acceptatie werkt.
Je vader zorgt wel goed voor zichzelf en heerlijk wat hij bakt en maakt. Alleen daarom zou je er nog wat vaker eens kunnen gaan lobgeren toch?
BeantwoordenVerwijderenToen mijn vader door verkoop zaak met pensioen ging met 63 jaar (hé is dezelfde leeftijd dat ik ophield met werken) ging hij koken, mijn moeder had er nooit aardigheid in gehad. Sommige dingen kon hij heel lekker maken maar hij was erg van het op tijd eten en 6 uur eten is 6 uur eten, ook al zijn de aardappelen nog niet helemaal gaar. Bloedworst maakte hij zo heerlijk knapperig.
Goedemorgen Lot, koken en bakken (en nog ontzettend veel andere dingen) kan je prima aan mijn 80-jarige vader overlaten! Grappig dat je je nu realiseert dat het dezelfde leeftijd was. Mijn moeder vond koken ook nooit leuk en toen ze ziek werd ging mijn vader het doen, hij vond en vindt het heel leuk. Bloedworst.... heb het weleens op maar niet zo mijn ding, misschien had ik die van je vader wel lekker gevonden!
VerwijderenVaker logeren bij mijn vader zou wel kunnen Lot, maar dat komt er dan eigenlijk niet van. Ik zoek hem wel vaak genoeg op, en hij ons!
VerwijderenJa ik dacht al dat bloedworst niet zo jouw ding zou zijn. We eten ook regelmatig orgaanvlees, deze week bv kippelever
VerwijderenOok een gerecht waar ik niet warm voor loop Lot, maar dat vermoedde je vast ook al.
VerwijderenMisschien is dit idd hoe acceptatie werkt. Je eetstoornis mag er zijn en dan is het misschien ineens minder belangrijk want met of zonder heb jij controle.
BeantwoordenVerwijderenGek eigenlijk hoe dat zo kan gaan. Ach en als je dan nu weer wel je eetregels aanhoud dan heb je dit weekend toch maar mooi meegenomen en een heel fijn weekend gehad.
Goedemorgen Wieteke, het zou fijn zijn als accepteren niet heel ingewikkeld wordt. De eetregels/eetgewoonten heb ik geaccepteerd, die heb ik meer dan veel andere mensen, maar die zijn niet zo heel raar. De eetbuien moet ik nu accepteren, en hopelijk vallen ze me dan niet zo zwaar en worden ze minder op den duur. Was zeker een leuk weekend!
VerwijderenSpeelt ook niet mee hoe goed en vertrouwd je je voelt bij iemand? Dat je dan in iets mindere mate die behoefte aan controle voelt? Ik ervaar dat zelf in elk geval wel altijd, maar weet natuurlijk niet hoe dat bij jou werkt? Of het eetstoornisbrein dan misschien een heel klein beetje achterover in de stoel kan gaan leunen? Lieve groet, Ine
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen Ine, daar heb ik ook nog aan gedacht, bij mijn vader is het ook echt thuis, namelijk mijn ouderlijk huis, en dat is heel vertrouwd. Geen onverwachte dingen, alles bekend en ook mijn vader (die weet dat ik een eetstoornis heb) die niet moeilijk doet en mij mij laat zijn! Ja, mijn eetstoornisbrein kon even in de ruststand gaan.
VerwijderenIk denk ook dat de fijne en vertrouwde sfeer bij je vader meespeelt. Wat leuk dat je vader zo goed kookt/bakt! Je kon het even loslaten.
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen Judy, mijn ouderlijk huis is een plek waar ik me nog steeds prettig voel. En dan is er geen spanning rondom eten.
VerwijderenWat klinkt dat mooi en kostbaar, die tijd met je vader mevrouw Niekje!
BeantwoordenVerwijderenNicole, dat was (is) het ook altijd!
VerwijderenWat gezellig zo'n weekend samen met je vader. Het heeft jullie alle twee goed gedaan. Moeten jullie vaker doen ;)
BeantwoordenVerwijderenWe zien elkaar regelmatig hoor Ellen, en we bellen ook veel. En niet omdat het moet, maar omdat het leuk en fijn is!
VerwijderenWat leuk dat je vader veel zelf maakt.En nog lekker ook. Geen rondje wallen of singels gedaan?
BeantwoordenVerwijderenHi Izerina, nee, geen rondje Wallen deze keer. Hij woont buiten de wallen, gewoon even naar de supermarkt in de wijk naast hem. Ja, hij kan heel lekker koken en bakken!
VerwijderenDat was een goede logeerpartij.
BeantwoordenVerwijderenOf met je vader mee-eten acceptatie is, 'the good old days' of nog wat anders? Wie zal het zeggen. Ik niet. Wat ik wel zeg is dat het mij een fijne gewaarwording lijkt. Eentje die vaker voorbij mag komen. <3
Hoi Rianne, inderdaad... het kan van alles zijn. En verder ben ik het ook roerend met je eens! x
VerwijderenWat een heerlijke logeerpartij was dat! En wat fijn dat je eetstoornis zich koest hield. Op naar meer van zulke dagen. Het klinkt heerlijk relaxt! Groetjes, Nicky
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicky, jazeker! En zo fijn dat dit nog steeds kan. Ik weet dat jouw vader, net als mijn moeder, al lang geleden is overleden. Maar met je moeder gaat het toch nog wel goed dacht ik? Ik zie en spreek mijn vader regelmatig en ben me er van bewust hoe fijn dat is!
Verwijderen