woensdag 1 september 2021

duwtje

Een veelgebruikte term in de taal en wereld van de eetstoornissen is het woord 'trigger'.  Het woord wordt ook in het Nederlandse eetstoornisjargon gebruikt en betekent zoiets als een duwtje of uitlokker. Het zet iets in gang, bijvoorbeeld een eetbui. 

Er zijn psychische duwtjes zoals verdriet, boosheid, eenzaamheid, verveling en onzekerheid.  De eetbui verdooft de emoties voor een korte tijd, daarna komt de emotie terug en heb je bovendien een naar gevoel erbij gekregen door de eetbui. 

Een fysiek duwtje krijg je wanneer je te weinig eet en je brein het de hoogste tijd vindt om wat aan die ondervoeding te doen. Er moet gegeten worden en liefst vet en hoog calorisch voedsel. Het zien van zulk voedsel kan het duwtje zijn. 

Tenslotte zijn er eetbuien uit gewoonte. Bepaalde handelingen, situaties of voeding zijn dan een signaal dat gekoppeld wordt aan een eetbui. 

In mijn geval is er soms sprake van eetbuien bij negatieve (óf positieve) emoties.  Ook kan een eetbui bij mij op de loer liggen wanneer ik mezelf lange tijd niets lekkers gun. Hoe meer ik het lekkers niet eet, hoe meer ik er aan denk tot ik dan iets neem en meteen doorsla. En dan heb ik ook nog eetbuien uit gewoonte.

Een aantal voorbeelden van mijn eetbui-uitlokkers: 

  • ik heb iets teveel gegeten en zie de dag als 'verpest' en neem me voor om het morgen allemaal weer 'goed' te doen;
  • ik heb iets 'verkeerds' gegeten waardoor ik uit mijn ritme ben;
  • ik heb op een raar tijdstip gegeten, ook hier is het ritme mee verstoord;
  • het een avond is waarop ik alleen eet en ik weet dat ik de volgende ochtend meteen naar de sportschool kan en niet naar mijn werk hoef.
  • de laatste dag van de maand 'want volgende maand ga ik weer met een schone lei beginnen'.
Zo zijn er dus dingen waardoor de vaste patronen en eetregels niet gevolgd kunnen worden, deze zorgen dat ik een negatief gevoel over mezelf heb. Zo iets van  "zie je wel, je bent een slappeling, je hebt geen doorzettingsvermogen". 

Of het zijn situaties waar ik geen controle over heb en deze maken dat ik denk "Morgen ga ik alles weer normaal doen" en bepaal ik weer wat en hoe laat ik eet. Vandaag maak ik nog even van de gelegenheid gebruik om uit de band te springen!"

De vraag is waarom ik het iedere keer laat gebeuren en ik niet op de bank op mijn handen ga zitten. Niemand verplicht me naar de koel- of voorraadkast te lopen, niemand zegt dat ik een liter schepijs moet gaan eten, niemand verlangt van me dat ik zoveel M&M's eet dat ik misselijk  wordt.   

Toch is dat wat ik moet doen. De drang naar de eetbui uitzitten. Deze drang gaat namelijk voorbij. De trigger herkennen maar er niet naar handelen. Daarnaast is het ook belangrijk om genoeg te eten en mezelf ook toe te wat vaker iets lekkers te eten. Tenslotte moet ik stoppen met compenseren en de cirkel doorbreken. Ik moet uit mijn comfortzone stappen en beetje bij  beetje de dingen anders gaan doen.  

Maandag ben ik volledig uit mijn comfortzone gegaan. Ik had 's ochtends de start van het nieuwe  schooljaar, in de middag een teamuitje  én ik was alleen thuis 's avonds.  En  omdat ik me  heel goed had voorbereid op deze rommelige dag is het gelukt om  geen eetbui te hebben. De triggers waren er wel,  maar mijn reactie was niet de gebruikelijke. Ook op dinsdag, de laatste dag van augustus, was er geen trigger.  Al deze kleine veranderingen zijn tevens kleine overwinningen waarin ik de baas ben en niet mijn eetstoornis!




9 opmerkingen:

  1. Wat lijkt me dat moeilijk. Het heeft ietsje weg van stoppen met roken. Maar daar zit een eind aan (hoopt men)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Izerina, stoppen met roken was voor mij een makkie! Ik heb van mijn 16e tot mijn 32e gerookt en van de ene op de andere dag gestopt zonder erg veel moeite. Het enige wat ik deed was ook geen koffie drinken voor een aantal weken want dat associeerde ik met roken. Maar dit .....

      Verwijderen
  2. Dat klinkt goed. Vraag me af hoeveel de invloed van het blog daarin is, of is het voortschrijdend inzicht.

    In ieder geval heel fijn voor je

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Lot, nee het is zeker geen voortschrijdend inzicht, want ik weet al meer dan 20 jaar hoe het zit. Maar de blog helpt wel, ik vind het voor mezelf niet kunnen om hier te gaan zitten jokken over hoe geweldig het gaat. Dus ik ben zo eerlijk mogelijk en omdat ik het opschrijf (moet opschrijven van mezelf) lukt het nu wat beter om normaler te gaan doen. Bemoedigende reacties helpen daarbij ook natuurlijk! :-)

      Verwijderen
  3. Goede ontwikkelingen dus! Wees trots op jezelf, zou ik zeggen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beste MyriamC., ik heb per ongeluk jouw bericht verwijderd en kan het nu niet meer plaatsen. Dank je wel voor je reactie. Ik probeer inderdaad trots te zijn op kleine overwinning! Zoals ik al tegen Lot zei is het fijn dat mensen mijn complimenten geven!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat goed van jou! Zoet is mijn trigger, één M&M is niet mogelijk, dan moeten ze allemaal op. Maar ik kan dit soort snoep goed weglaten. Misschien is het inderdaad een kwestie van 'uitzitten'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Judy, ja, maar het lukt me niet altijd om het uit te zitten, maar het lukt ook wel eens wél! Ja, een M&M is ook niet mijn ding, een handje ook niet. Beter maar helemaal geen M&M's, dan is er ook geen trigger. Maar ik probeer toch telkens om juist die dingen te eten die een trigger kunnen zijn zonder dat het een eetbui wordt. Het is lastig.

      Verwijderen