woensdag 24 november 2021

mijn leven in Engeland, deel 4

Een klein, maar leuk en knus kamertje met een bed, een kast en een stoel. Meer was het niet en toch was dit kamertje vanaf dag een mijn thuis, een plek in het huis die helemaal voor mij was. The boys, zoals ze door Paul en Patricia genoemd werden, waren geïnstrueerd dat de kamer van de au-pair voor hen verboden gebied was en ze altijd moest kloppen.

Adam, de oudste van twaalf, en Damien van tien, hadden een eigen kamer. Ook was er een slaapkamer voor de ouders, allemaal op een verdieping. En een kleine badkamer met ligbad en toilet, maar geen douche zoals gebruikelijk destijds in veel Britse woningen. En vloerbedekking, iets wat ik heel vreemd vond bij de Smithers maar nu ook tegenkwam bij de Misselbrooks. Ik kwam er achter dat ook dit in Britse woningen heel normaal was. Er was ook geen tweede toilet dus als er iemand ging badderen werd er geroepen dat iedereen die nog wilde nu snel naar de wc moest gaan!

Het was geen groot huis, en rommelig met veel spullen die op een prettige manier sleets waren. In dit huis werd geleefd. Er was een grote woonkamer met banken, grote zitkussen op de grond, een televisie, een muziekinstallatie en wanden vol boeken. Patricia hield enorm veel van lezen en Paul van muziek. 

Er was ook een keuken met een niet al te grote bijkeuken. Hier stonden de eettafel en ook een luie fauteuil waar de kat meestal in lag. Het leven speelde zich grotendeels af in deze bijkeuken. Daar werd 's ochtends in etappes ontbeten. Eerst Paul, dan Patricia en daarna the boys en ik. Aan het eind van de school- of werkdag werd hier weer gegeten, ook weer in etappes, en 's avonds zaten we hier te kletsen en te roken en speelden the boys in de woonkamer of keken ze daar televisie.  In het weekend aten we hier de Sunday Roast.

Binnen een paar dagen zat ik in het ritme van deze familie. Wist ik wat mijn taken waren en werd ik onderdeel van het gezin. Veel taken had ik niet. Adam ging naar de middelbare school en ging hier zelf met de bus naartoe. Damien zat nog op de basisschool die op 10 minuten loopafstand van huis was. Iedere ochtend bracht ik Damien naar school. Britse kinderen blijven over tussen de middag en eten dan warm. Aan het eind van de dag haalde ik Damien op en kwam Adam zelf weer naar huis. Aan het eind van de middag aten zij hun avondmaaltijd. Meestal kozen ze zelf iets uit en maakte we dat met elkaar klaar: vissticks of een tosti, soms een hamburger of toast met spaghetti uit blik of witte bonen in tomatensaus. Het was bijna altijd iets uit de vriezer of uit blik en niet heel gezond. Ik bakte ook wel eens pannenkoeken voor ze en die aten ze dan op Britse wijze met suiker en citroensap. En na een paar keer proberen ook met appel en rozijnen. Paul en Patricia aten ook warm op hun werk en aten meestal wat toast als avondeten na het werk. Ik at soms met de jongens mee maar maakte ook vaak wat klaar voor mezelf. Ik weet niet meer wat, maar denk niet dat het erg gezond was, met gezondheid was ik toen totaal niet bezig. Dat kwam later dat jaar, toen ik me realiseerde dat ik aardig was aangekomen! Daarover later meer. 

Naast het brengen, halen en zorgen voor wat te eten deed ik ook wat licht huishoudelijk werk. Ik stofzuigde, deed de was en strijk en ruimde de ontbijtboel op. Het waren taken die ik thuis ook wel had gedaan, ik werd niet gecontroleerd en ook deed Patricia in het weekend zelf het een en ander. Het kostte me niet vee moeite en ook niet veel tijd. 

In mijn vrije tijd, zo'n beetje de hele dag, kon ik dus doen en laten wat ik wilde. Een van de dingen die ik graag wilde doen was beter Engels leren en ik schreef me in voor een cursus om mijn Cambridge Certificates te halen. De school waar ik me inschreef was in Bromley, een soort voorstad van Londen en een half uur met de bus vanaf huis. Twee middagen in de week ging ik hier naar school en zo ontmoette ik ook wat andere buitenlandse studenten. Al gauw had ik dus ook wat leuke sociale contacten en ging ik steeds vaker er op uit.  Dit was precies wat ik me had voorgesteld bij het leven als een au-pair!

In deel 5 zal ik wat meer vertellen over de dingen die ik deed, want dat mijn au-pair leven niet geheel en al standaard was is een ding dat zeker is!

10 opmerkingen:

  1. Dit zou een reclame verhaal kunnen zijn voor au-pair worden. Wat een geluk had je

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Izerina, dat zou het zeker kunnen zijn, ik was na mijn eerste korte ervaring bij de tweede oudere mensen dan ook heel blij dat dit zo'n leuk gezin was!

      Verwijderen
  2. Leuk om te lezen weer! Het doet me denken aan de vele bed & breakfasts waar ik gelogeerd heb. Ook vloerbedekking in de badkamer en veel bloemmotieven op de vloer, op de meubels en de gordijnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Judy, ik ben het in de jaren dat ik in Engeland woonde ook op veel adressen tegengekomen. Zo zijn er nog wel meer rare en/of leuke dingen die echt anders zijn daar. Bijvoorbeeld een gasfornuis met een gril erboven, speciaal voor de toast, worstjes en bacon bij het ontbijt!

      Verwijderen
  3. Ik kijk vaak het BBC programma Houses under the Hammer en daar zie je ook de vloerbedekking in badkamer en keuken. Toen ik in dit huis kwam wonen was er ook vloerbedekking in de keuken en vreselijk vies. De oude man die er had gewoond knoeide heel erg denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Lot, leuk programma en inderdaad zie je dan hoe anderen hun huis inrichten. Vloerbedekking in de keuken is wel heel erg onpraktisch én onhygiënisch!

      Verwijderen
  4. Ik heb jaren geleden ok meerdere au pair ervaringen gehad, zowel in Londen, Cornwall en Parijs. Aan de positieve kant heb ik altijd goede verhoudingen met de families gehad, maar aan de negatieve kant moet ik wel toegeven dat ik buiten vriendschappen met andere buitenlanders ik in die tijd niet omging met Britten en Fransen van mijn leeftijd. Dat kwam pas in latere jaren toen ik meedraaide in het Franse en Britse bedrijfsleven. En uiteindelijk trouwde ik met een Brit (inmiddels gestorven) en woon nog steeds in mijn heerlijke oude huis in Londen (zonder tapijt in de badkamer - al lang uit de tijd), grill boven het gasfornuis). Ik zal een au pair verblijf altijd aanbevelen, maar sinds Brexit is dit moeilijk geworden, evenals internationale school uitwisselingen). Drie van mijn vier kinderen (waaronder 2 jongens) zijn in hun tijd tussen school en universiteit ook au pairs geweest en hebben op die manier goed leren koken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem, wat leuk dat je dat allemaal hebt gedaan én dat je kinderen ook die ervaringen hebben! Tja.. Brexit... what can I say? Geniet maar lekker van je fijne huis en prachtige stad! xx

      Verwijderen
  5. Moet een mooie ervaring geweest zijn nu je zo'n fijn gezin getroffen had.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Myriam, zeker, en nog steeds leuk want nog contact met Patricia en Adam. Zij wonen inmiddels al jaren in Rome en ik heb ze daar al twee keer bezocht. Ben van plan om volgend jaar - als het kan - weer te gaan. Patricia wordt dan 70!

      Verwijderen