goede dag, slechte dag

Mijn eetstoornis maakte aan het eind van de dag altijd de balans op. Ik ging naar bed met de gedachte dat ik een goede of een slechte dag had gehad. En dit had geen betrekking op mijn functioneren op het werk of op een leuke sociale afspraak. Het ging er alleen maar om of ik goed had gegeten of slecht had gegeten. Of ik me aan mijn eigen eetregels had gehouden of niet.

Bij het opstaan kon de herinnering aan de slechte dag van gisteren mijn dag van vandaag beïnvloeden. Ik moest dan weer een goede dag hebben. Dat betekende dat ik al mijn eetregels weer tot op de letter moest volgen zodat ik weer een dag als goed kon afvinken. Dus ontbijten met havermoutpap zonder franjes,  geen banaan of appel of rozijnen er door. Een lunchsalade zonder lekkere extraatjes zoals een eitje of avocado en 's avonds vooral veel groente en weinig of geen vlees en alles zo mager mogelijk. 

Daarnaast natuurlijk ook even afzien op de sportschool. Normaal voelt het als ontspanning, maar nu een must en pas goed als het zwaar en vervelend aanvoelde. Niet een ingekorte sessie maar een lange en net even een tandje harder.

Herstellen van een eetstoornis betekent niet dat er alleen nog maar goede dagen zijn. Eten is niet in te delen in goed en slecht, en daarom zijn dagen ook niet in te delen in goed en slecht gebaseerd op wat je hebt gegeten. Stel je voor dat je zegt dat je een goede dag hebt gehad omdat je gezond, mager en franjevrij hebt gegeten, terwijl je diezelfde dag bent aangereden door een auto en je je been hebt gebroken!  

Herstellen van een eetstoornis betekent dat je een goede dag leert zien als een dag waarop je een gezonde relatie met voeding hebt gehad.  Een dag waarop je niet hebt gecompenseerd om teveel calorieën van een voorgaande dag ongedaan te maken, een dag waarop je keuzes hebt gemaakt op basis van trek in iets, een dag waarop je hebt gegeten wat je wilde en niet wat er volgens jouw eetregels gegeten moest worden.

Het vervelende van de slechte dagen was dat ze een eetbui uitlokte. De dag was tenslotte toch al verpest? Maar eten is niet zwart wit, het is een grijs gebied waarin je allerlei keuzes maakt. Soms kies je voor iets lekkers, soms voor gezond eten, soms juist voor fastfood. Het eten kan tegenvallen of juist erg lekker zijn waardoor je er meer van eet. Hoe dan ook, dit betekent niet dat de dag is verpest. Dan ga je door en maak je weer nieuwe keuzes. Dat is gezond  omgaan met eten. Als iedere eetdag perfect moet zijn dan ligt de lat veel te hoog, dat lukt namelijk nooit.  En dat ligt dan niet aan jouw wilskracht en motivatie, maar wel aan je onrealistische verwachtingen. Eetstoornisherstel gaat om het bijstellen van deze onrealistische verwachtingen en het afschaffen van rigide eetregels. 

Inmiddels ben ik bijna 100 dagen eetbuivrij. Ik heb in deze periode, vooral in de laatste maand, een paar keer een snoepbui gehad waarin ik meer fudge at en ook een paar stukken chocolade nam. Toch heb ik dit niet als een eetbui gezien, want het was volgens de omschrijving van een eetbui géén eetbui. Wel was het volgens mij een gezonde relatie met eten, ik had er namelijk zin in, kon er van genieten en schaamde me na afloop niet. Dat ik mijn eigen eetregels hiermee aan mijn laars lapte is een goed teken. Voor mij waren dit goede dagen!

EBV: 94