woensdag 22 juni 2022

jammer

Ik heb vandaag, na het avondeten, een eetbui gehad. Het is nu 20.39 uur en de eetbui heeft niet lang geduurd en ik heb wel eens meer gegeten tijdens een eetbui, maar het was toch echt een eetbui. Hoe kwam dat nou ineens weer na al die weken? Ik heb er wel een paar gedachten over:

  • ik was alleen thuis tijdens en na het eten;
  • ik had trek in ijs en zoet na het eten, ik eet nooit ijs op woensdag en vond dat het wel een keertje kon, zeker na mijn blog van gisteren over goede en slechte dagen;
  • ik weeg al een paar weken te weinig, zit onder een voor mij gezond BMI, en weet dat wat meer eten geen kwaad kan;
  • ik had een rommelige dag op het werk, was moe en daardoor ook een beetje sikkeneurig;
  • mijn neuropathie is al weer een aantal dagen wat meer aanwezig en mijn klachten zijn toegenomen, hierdoor slaap ik niet zo lekker;
  • ik heb niet geluisterd naar mijn slimme brein, maar naar mijn reptielenbrein;
  •  verder heb ik geen excuses, ik heb het laten gebeuren.

Morgen pak ik de draad weer op. Ik voel me niet heel happy, maar maak er ook geen halszaak van. Zoals men dat tegenwoordig zo mooi zegt: "Het is wat het is", en daar sluit ik me bij aan.

Morgen ga ik weer opnieuw beginnen met tellen. Ik wil 100 zien op de teller! En dat tasje, dat koop ik toch, want ik wil mezelf niet straffen, dat heb ik al te vaak gedaan. Ik vind dat ik de poedelprijs verdien en dat bijna 100 dagen een grote verbetering  en best al een prestaties is. Een topsporter is ook even teleurgesteld maar gaat niet bij de pakken neerzitten. Dus opstaan en doorgaan. Ik ben in de afgelopen weken al een beetje veranderd en weet dat ik mild moet zijn voor mezelf, want als ik het niet ben, wie moet het dan doen?

Ik verwacht veel reacties die lief, motiverend en opbeurend zijn. Ik denk dat iedereen die mij een tijdje volgt mij een hart onder riem zal willen steken. De reacties worden deze keer ongezien gepubliceerd. Ik ben niet van plan om te reageren want ik heb er niet meer erover te zeggen dat wat ik hier heb opgeschreven en liever laat ik het dan zo voor nu.

Ik ga van de week weer een leukere post schrijven, dus tot dan!

Eetbuivrij: vandaag 0! 

22:00 uur: korte update: ik ga wel reageren op de reacties! 


40 opmerkingen:

  1. Ja jammer maar geen drama. Vrijwel elke verslaafde heeft een terugval en zolang je dan herpakt is er niets aan de hand. Je weet dat je het kan en dit was een "ongelukje" gebeurt ons allemaal wel eens met iets. Ik heb zin om dronken te worden maar dat kan niet want morgen ga ik met zus naar Amsterdam. Dus moet bij de tijd zijn want veel autorijden.

    Weet niet of ik morgen zal reageren als je een leuk blogje tikt want ik ben ook laat thuis.
    Dus success morgen (en de 100 dagen erna) en ga wat meer eten op je reguliere eetmomenten, dat zal een vd oplossingen zijn om je beter te voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Lot, dank je wel, je hebt het helemaal bij het rechte eind. Ik zorg dat ik mezelf herpak en wat meer ga eten. Haha... jij hebt met dit weer natuurlijk zin in een lekker koud biertje! Goed dat je het niet doet zodat je morgen fris bent voor de autorit vanuit jouw woonplaats naar Amsterdam. Gezellige dag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hoho je zou niet reageren 😀 maar dat kan je dus niet laten. Leuk hoor dat wel

      Verwijderen
    2. Klopt, maar vond het eigenlijk ook flauw om het nu niet te doen. Grote meid zijn en doorpakken, niet kop in het zand steken! Zit jij nog niet in de auto op weg naar je zus? In een luchtige fladderjurk mag ik hopen?? 😉

      Verwijderen
  3. eetbui gehad, nou en??? is de wereld vergaan? nee...de dag is bijna voorbij en morgen weer een nieuwe dag (nee, ik ga niet schrijven nieuwe kansen, vind ik onzin). Gewoon doorgaan met tellen, niet opnieuw beginnen. Je moet wat aankomen en daar was je vandaag mee bezig, goed gedaan dus. Zo kun je het ook bekijken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Berber, ja, nou en? Klopt, alleen een deel van mij vind het echt vreselijk, het andere deel haalt haar schouders op en gaat verder. En ja, het kan ook gewoon extra eten zijn omdat mijn lichaam daar kennelijk heel veel behoefte aan had! Extreme hunger wordt dit in de eetstoornisherstelwereld genoemd.

      Verwijderen
    2. zou dat woord "eetstoornisherstelwereld" op een monopolybord passen???
      Kun je proberen het niet als een eetbui te zien maar als goed voor jezelf te zorgen door wat meer te eten? Kun je misschien een zak over je reptielenbrein doen? Dat hij niets meer in te brengen heeft?

      Verwijderen
    3. Hi, bedoel je niet een scrabblebord? Tja, zo'n zak zou ideaal zijn! En ik moet inderdaad meer eten, dat weet ik maar dat is nu zo moeilijk.

      Verwijderen
    4. tuurlijk bedoel ik dat, maar gisteren geen leuk bericht gehad en was er niet goed met mn gedachten bij, sorry

      Verwijderen
    5. Maar daar hoef je je dan echt niet voor te verontschuldigen hoor! Sterkte!

      Verwijderen
  4. Met vallen en opstaan lukt het je toch wel Niekje.
    Ik ben ook vaak gevallen en weer opgestaan en uiteindelijk rook ik nu
    20 jaar niet meer.
    Succes weer!
    Liefs
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Loes, gister gevallen, vandaag sta ik weer op. Ik rook al 30 jaar niet meer, hoop dat ook van de eetbuien te kunnen zeggen. Ik moet ook niet 1 sigaret roken denk ik (nu moet ik er ook niet meer aan denken hoor) want ik ben zo weer verslaafd. Daar ben ik nu ook bang voor, een eetbui als begin van een nieuwe periode met weer eetbuien. Ik schrijf hier wat meer over later in een blog denk ik. Even van me af schrijven.

      Verwijderen
  5. Je bent in mijn ogen geestelijk toch gegroeid in de omgang met je eetbui. Je haalt je schouders op en denkt het is zoals het is en je gaat je zelf ook niet straffen. Dat is toch een mooie vooruitgang in je denken. Ik vind het tenminste super goed van je.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Nienke, ik denk ook dat ik ben gegroeid, mijn gedachten vandaag zijn al anders dan na eetbuien drie maanden geleden. Ik moet de positieve gedachten vasthouden!

      Verwijderen
  6. Ik vind dat je in geestelijk zin echt bent gegroeid. Je had een korte eetbui maar je haalt je schouders op en denkt het is wat het is. Ook straf je jezelf niet. Dat is toch een prachtige vooruitgang in je denken als je het vergelijkt met eerder na een eetbui. Ik vind het tenminste knap. Je komt er wel hoor mevrouw Niekje. Wens je veel succes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Nienke, dank je wel, doorgaan. Ik weet dat ik er wel kom en moet dit niet als een wereldschokkende gebeurtenis zien.

      Verwijderen
  7. Dag, ik ken u niet maar lees al tijden mee. Veel respect voor u! Vooral dit blog, kleine terugval, niet u zelf straffen. De positiviteit :👍👍 ik heb respect voor u…

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Anoniem, dan kent u me een beetje. Dank u wel voor uw compliment!

      Verwijderen
  8. Ach wat zul je teleurgesteld zijn. Uithuilen en opnieuw beginnen. Je hebt wel een heleboel geleerd in de afgelopen bijna honderd dagen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Judy, ja, heel erg teleurgesteld. Ik hoop dat ik de draad weer kan oppakken, de 'mindset' dat ik gewoon normaal moet eten en niet zo streng moet zijn heeft gewerkt en moet ik nu vasthouden. Is lastig.

      Verwijderen
  9. Ik wil een foto van het tasje. Maar ja, dit lees je niet. Vraag ik het van de week gewoon nog een keer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Rianne, besloten om toch vooraf reacties te lezen én te reageren. Foto stuur ik je op!

      Verwijderen
  10. Het is zoals je het zelf noemt jammer, maar maak het inderdaad niet groter dan het is.
    Kijk vooral hoe ver je al gekomen bent!
    Dat je ondergewicht hebt maakt het ook niet makkelijker, je moet goed en toch aardig wat eten om aan te komen en dat lijkt mij met een eetbuiverslaving sowieso een extra uitdaging. Ik denk dat iedereen die jou volgt al reuzetrots is op het tot nu toe behaalde resultaat.
    Dus huil gewoon even een potje, koop die mooie tas, streep eronder en ga weer door!
    Ria

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Ria, terugkijken naar wat wél goed ging, meer dan 90 dagen eetbuivrij, dat zijn drie maanden. Dat kan ik nog een keer. Superlief dat jij (jullie ) trots op me zijn, het geeft me de motivatie om door te gaan én er eerlijk over te blijven schrijven. Huilen kan ik niet zo goed maar een tas kopen lukt wel!!!

      Verwijderen
  11. Je teleurstelling is logisch. Maar je bijna 100 dagen is een geweldige prestatie. Je weet nu,dat het kan en dat is een goede start voor de volgende meer dan 100.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Izerina, en zo is het maar net, ik kan het en ik kan het nog een keer, en dan langer!

      Verwijderen
  12. En dan zo positief reageren op een "slechte avond"! . Echt goed hoor.
    Ik zou zeggen, gewoon doortellen met tussen haakjes een kleine -1 .
    Marina

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Marina, het was niet makkelijk maar door meteen te schrijven lukte het wel om er meteen wat positiever mee om te gaan. Mijn alles of niets hoofd wil graag met een schone lei beginnen vandaag, dus ik 'moet' dan ook weer opnieuw gaan tellen.

      Verwijderen
  13. Ik denk dat je lichaam snakt naar calorieën en dat dat een verklaring is. Eet meer: koolhydraten, vetten en alles wat je lekker vind. De tijd van gezond kan wel even wachten.
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Marijke, in eetstoornisland heet dit 'extreme hunger' en is het inderdaad omdat het lichaam voeding nodig heeft: vet, zoet, calorierijk. Een wortel en een stronkje broccoli zijn dan niet afdoende. Ik weet dat het zo werkt en ook dat is een reden om niet bij de pakken neer te gaan zitten maar door te gaan met 'normaal' eten, en dus niet restrictief e n mager en supergezond. Lastig maar ook daar moet ik aan werken.

      Verwijderen
  14. Het leven is soms 2 stappen vooruit en 1 achteruit maar het was weliswaar een eetbui maar een kleine en je gaat heel positief weer over naar de realiteit door jezelf niet te straffen en jezelf toch de gewenste tas cadeau te doen. Niet te lang bij stilstaan het gaat je zeker lukken. Fijne dag en ik hoop de tas in je blog te zien:-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Ilona, die tas komt er, maar toch heb ik vandaag een enorm rotgevoel. Is morgen weer over, dat weet ik ook en dan wordt de tas bezorgd! Ik zet een foto op Instagram, hier op de blog plaats ik geen foto's, dat vind ik er niet mooi uitzien.

      Verwijderen
  15. Geen reden om in paniek te zijn. Een kleine terugval. Ik zou het zelfs geen terugval noemen. Je lichaam vraagt om brandstof, veel meer dan het krijgt.
    Of je nu doortelt of opnieuw begint met tellen: jij kan dat. Dat heb je bewezen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Myriam, ik heb er zwaar de balen van hoor, ik moet het in perspectief blijven zien: ik had gewoon enorme honger!! Ik ga door en begin wel met opnieuw tellen, maar ik weet dat het mogelijk is.

      Verwijderen
  16. Balen...!
    Maar zoals iedereen schrijft, je kan het! En je bent al heel ver gekomen. En die 100 dagen ga je echt wel halen hoor!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Liselot, zeker weten is dat balen! En zeker weten gaat het lukken!

      Verwijderen
  17. Dat tasje heb je dubbel en dwars verdiend! Is snap dat je de teller weer op nul zet maar voor mij had het niet gehoeven. Je gaat nog steeds hartstikke goed vooruit! En dat is het belangrijkste.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Nicky, morgen wordt ie bezorgd!! Ik vind het fijn om weer bij nul te starten, maar ik zal de afgelopen drie maanden niet vergeten!

      Verwijderen
  18. Nog een reactie: kun je jezelf niet eens belonen na bijvoorbeeld een week meer dan 2500kcal per dag eten?

    BeantwoordenVerwijderen