Als het zou kunnen zou ik iedere dag op de weegschaal staan. Gelukkig weet ik mezelf te beheersen en doe ik dit niet. Ik probeer het te beperken tot een keer per week, soms lukt dit, soms niet en stap ik twee keer per week op de weegschaal. Ik word erg gelukkig wanneer ik een bepaald getal zie. Dit getal is al 5 jaar hetzelfde gemiddelde, soms is het iets meer, soms iets minder, maar dan heb ik het over 1 of 1,5 kilo, wat heel normaal is. Wanneer het getal iets boven het gemiddelde zit vind ik dat vervelend, wanneer ik iets onder het gemiddelde zit vind ik dat prettig om te zien. Tot zover de weegschaal.
Nu die spiegel uit de titel. Ik sta regelmatig bloot
voor de spiegel. Niet persé omdat ik daar voor kies, maar bij mij op de
sportschool hangt een grote spiegel in de kleedkamer. Je kan er niet omheen. En
aangezien ik daar gebruik maak van de douche zie ik mezelf dan ook regelmatig
in mijn nakie. En wat ik dan zie vind ik niet mooi. Sinds de overgang heb ik sowieso
minder vet op mijn billen en ben ik plat van achteren. Grote borsten heb ik ook
niet meer. Theezakjes zijn het. Gelukkig lijkt het nog wat wanneer ik een bh
draag, die tilt de boel een beetje op! Daarnaast zie ik ribben en hangend vel.
Ook heb ik de bekende ‘thigh gap’
waarvan ik me eerlijk gezegd afvraag waarom zoveel mensen die nastreven. In een
strakke spijkerbroek vind ik dat helemaal niet mooi bij mezelf! En bij anderen
let ik er niet op. Kortom, toen ik 20 kilo meer woog en wat rondingen had vond
ik mezelf mooier. Ik zie nu vrouwen van mijn leeftijd die wat voller zijn en
vind dat mooi. Vrouwen van mijn leeftijd en ouder die mager zijn vind ik er
vaak minder mooi uitzien.
Waarom vind mijn brein het getal op de weegschaal zo
veel belangrijker dan het spiegelbeeld in de spiegel? Om niet te spreken over het
gevoel dat ik heb wanneer ik weinig weeg: minder energie, pijn in mijn achterwerk
wanneer ik lang op een harde stoel moet zitten om maar een paar dingen te
noemen. Bang om dik te worden. Maar ik ben broodmager, waarom ben ik zo bang
voor een paar kilo’s extra? Ik weet dat ik me dan lichamelijk beter voel en er
beter uitzie. Waarom laat ik die eetstoornis niet los en doe ik dat waarvan ik
weet dat het verstandig is: eten wanneer ik honger heb en eten waar ik trek in
heb!
Lastig hè? Ik zou ook het liefst een BMI hebben van 18 of zo, terwijl ik weet dat dit toch niet echt verstandig is voor mijn gezondheid. Voor mijn gezondheid is mijn huidige BMI van 23,8 een stuk beter.
BeantwoordenVerwijderenWat ik je zou willen meegeven: wees lief en barmhartig voor jezelf. Veranderen gaat in heel kleine stapjes, is mijn ervaring na een eetstoornis gedurende 50 jaar.
Een warme groet en geniet van je vakantie!
Alhoewel ik ook naar mijn BMI kijk, dat nog net niet onder de grens 'ondergewicht' zit, vind ik toch dat ik geen gezond gewicht heb. Het voelt namelijk niet gezond en ziet er ook niet gezond uit. Je ziet mijn sleutelbeen, ribben, heupbotten etc. heel goed zitten. Daarom vind ik mezelf dan ook niet mooi. En ja, ik moet milder en liever zijn voor mezelf, kan dat prima zijn voor anderen, maar voor mezelf lukt dat wat minder goed. Ik blijf het proberen. De vakantie is heerlijk! Dank je!
VerwijderenMet mijn gewicht ben ik tevreden. Ik heb jarenlang veel te weinig gewogen door een chronische darmziekte in combinatie met roken. Ik weeg nu 20 kg zwaarder en dat is goed zo. Mijn lichaam is niet mooi meer. Na het op de wereld zetten van twee grote kinderen (de oudste woog door de 5 kg) was er van mijn buikspieren niks meer over en dat is ook nooit meer goed gekomen. Mijn buik is een lege zak. Ik kan mezelf daardoor ook niet mooi vinden.
BeantwoordenVerwijderenJammer toch dat wij vrouwen onszelf zo streng beoordelen. Twee kinderen gebaard is een hele mooie prestatie en ja, dat kan betekenen dat je lichaam wat veranderd is na de bevalling. Ik was trouwens ook niet tevreden toen ik zwaarder was en wel die rondingen had, dus ergens snap ik het ook niet helemaal. Ik wil niet eens conformeren aan het zogenaamde ideaalbeeld, dat boeit me niet, daar ben ik dan ook niet mee bezig. Ik wil een gezond en fit lichaam hebben. Dit is eigenlijk het enige dat voor mij nu telt. Mijn gezond is goed, maar ik heb mechanische klachten - luxerende elleboogzenuwen - waar ik nu erg veel last en ongemak van heb. Aan mijn rechterarm al twee keer geopereerd, links staat op de 'to do lijst'. De klachten maken dat ik me af en toe heel slecht voel omdat mijn armen niet meer doen wat ik wil. Het is een lang verhaal waar ik misschien nog eens over blog. Dank je voor je reactie!
VerwijderenIk hoor ook altijd dat je beter naar de spiegel kunt kijken dan op de weegschaal. Omdat je van de weegschaal vaak niet goed wordt...
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicole, ja, mee eens, het is maar een getal en zegt eigenlijk helemaal niets over je. Net als BMI ook zo weinig zegt. Ik heb een weegschaal met een getal achter de komma, is ook te mal voor woorden natuurlijk, dat is alleen maar handig als je gaat bakken en je moet dingen precies afwegen. Maar voor een mens een onsje meer of minder? En toch word je er inderdaad dan niet goed van!
VerwijderenHet getal op de weegschaal is minstens 10 kilo te hoog en van wat ik zie in de spiegel word ik ook niet vrolijk. So be it.
BeantwoordenVerwijderenHoi MyriamC, dat is natuurlijk de beste manier om er gewoon vrede mee te hebben! Zou willen dat ik dat ook had.
Verwijderen