maandag 25 april 2022

andere tijden - deel 1

Mijn hoofd zit er vol mee, eetregels met betrekking tot wat, hoe laat en waarmee ik eet. Gisteren ging het over bestek, vandaag over eettijden. Een beetje houvast is prima, en de meeste mensen hebben routines met eten. Maar het stopt normaal te zijn wanneer je niet flexibel om kan gaan met deze routines. Wanneer ik thuis of op mijn werk ben vind ik flexibel zijn heel moeilijk, op vakantie heb ik er minder problemen mee. Daardoor weet ik dat ik wel losser kan zijn en vind ik het tijd om daar nu ook stappen in te zetten.

Op een normale werkdag sta ik om half 6 op. Ik ga naar beneden, zet thee, ruim de vaatwasser uit en zet mijn havermoutpap in de magnetron.  Ik heb de pap 's avonds al voorbereid door er water, melk en kaneel bij te doen. Tegenwoordig heet dat overnight oats. Ik eet het alleen niet zo maar kook de pap eerst nog. Ik heb daar een heel procedé voor want in totaal gaat de kom drie keer in de magnetron. Dan maak ik mijn lunch en doe ik mijn make-up op. Tegen de tijd dat ik met alles klaar ben is mijn havermoutpap voldoende afgekoeld en, heel belangrijk, lekker dik geworden. Ik ga pas eten als het half zeven is en geen minuut eerder. Ik kijk zelfs op de klok om te kijken of ik al kan beginnen met eten. Later is niet erg, maar eerder kan echt niet.

Door naar de koffie en de boterham met pindakaas die ik in de eerste pauze, op een werkdag is dit van 10.45 uur tot 11.15 uur, drink en eet. Ik blokkeer de vaste pauzes in mijn digitale agenda en probeer al mijn afspraken om deze pauzes heen te plannen. In een school is dat vrij gebruikelijk, de meeste collega's houden zich aan de vaste pauzetijden omdat het gezellig is met elkaar koffie te drinken en te lunchen. Maar soms lukt het niet en heb ik een overleg. Nu is het niet raar om tijdens een overleg iets te drinken en te eten dus dat doe ik dan ook. Ben ik vrij dan heb ik in de ochtend de sportschool bezocht en is mijn koffiepauze tussen 11.45 uur en 12.00 uur en niet eerder. Ook hier kijk ik op de klok of ik al 'mag'. 

Lunch eet ik op werkdagen tussen 12.45 uur en 13.15 uur. Ook hier geldt dat ik wel later mag lunchen, maar niet eerder. Ook voor mijn middagsnacks (een snoepje, een appel en een handjes nootjes) gelden vaste tijden. Net als voor het avondeten, het toetje en de thee en de fudge. En voor alle eetmomenten geldt  dat iets later okay is, iets eerder niet. Ik weet dat de wereld gewoon doordraait als ik me niet aan deze tijden houd, maar ik vind het wel ontzettend vervelend als het, door externe omstandigheden, niet kan. 

Lunchen buiten de deur of bij een vriendin? Lastig maar wel te doen als ik de tijd afspreek waarop we elkaar treffen. En dan kan ik ook wel iets flexibeler zijn. T. weet dat we om 19.00 uur aan tafel gaan, daar zijn we allebei op ingesteld. Wanneer het zijn beurt is om te koken is hij wel eens iets eerder klaar, meestal zeg ik dan dat ik nog even naar de wc moet om zo het startmoment te rekken. 

Over het algemeen lukt het me om mijn eettijden aan te houden maar het is niet altijd makkelijk en zeker niet fijn om zo dwangmatig met de klok bezig te zijn als het op eten aankomt. Overmorgen gaan we er even op uit voor drie dagen, ik ga mijn uiterste best doen om eens een aantal dagen totaal niet bezig te zijn met de tijd. 

Als we weer terug zijn zal ik een serieuze poging doen om het aan te pakken, te beginnen bij het ontbijt. Ooit kreeg ik tijdens een van mijn therapiesessies het advies om met een dobbelsteen te gooien en dan het aantal ogen te gebruiken om x aantal minuten eerder te gaan eten. Nooit gedaan want ik had geen dobbelsteen. Nu kan ik dat wel doen wat ik heb nu wel een dobbesteen(app).  Ik denk dat ik nu meer gemotiveerd ben dan destijds. 

aantal dagen aaneengesloten eetbuivrij: 37


14 opmerkingen:

  1. Wat lijkt me dat vermoeiend om zo met je eettijden bezig te zijn, ook al is het nu bij jou vooral routine geworden. Waarschijnlijk weet je zelf wel waarom je het op deze manier doet. Om dat te doorbreken lijkt me ook erg moeilijk, hopelijk vind je een manier daarvoor. Ik eet juist nooit op dezelfde tijd, dat wil ik expres niet omdat ik toen ik kind was altijd op de minuut af aan tafel moest zitten. Toen al heb ik al de beslissing genomen dat ik nooit op exact dezelfde tijd zou eten, en dat gaat me goed af!
    Ria

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Ria, het is niet echt vermoeiend want het is er zo ingesleten dat ik er niet bij nadenk, het is alleen maar lastig als er met anderen gegeten wordt, dan wil ik niet anders doen en pas ik me aan, dan is het voor mij het lastigst. In mijn eentje is het geen probleem. Jouw manier snap ik ook!

      Verwijderen
  2. Wat lastig. Ik vroeg me af hoe dit ontstaan is, die strakke tijden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Judy, volgens mij komt het omdat alle eetmoment speciaal zijn wanneer je restrictief eet, je wilt het meeste uit het moment halen en daarom plan je het. Ik eet ook nooit staand of lopend, altijd zittend, dek de tafel, of neem een dienblad mee naar de bank. Ik kijk ook naar ieder moment uit, denk dat daar de oorzaak zit.

      Verwijderen
  3. Hoe hebben jouw regels zich ontwikkeld? Is dat langzaam steeds meer geworden?En is het nog vermoeiend of normaal geworden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Izerina, deze regels zijn ontstaan omdat ik van elk eetmoment wil genieten. Als ik weet wanneer ik 'mag' eten kan ik daar naar uitkijken. Volgens mij - zie ook mijn reactie op de vraag van Judy - doordat ik restrictief eet en dus heel vaak echt trek of zelfs honger heb. Ik weet dat anderen met een eetstoornis dit ook hebben. Voor mij is het heel gewoon en pas lastig in combinatie met eten met anderen.

      Verwijderen
  4. Ik moet zeggen dat ik ook graag op vaste tijden eet, maar ik ben sowieso nogal van de routines en ritmes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicole, ik ken meer mensen die dat prettig vinden, heel veel zelfs, maar ik denk niet dat zij om 18.59 uur wachten met hun eerste hap tot de klok 19.00 slaat, tenzij zij een eetstoornis hebben. En routines zijn fijn, en zijn we ook altijd aan onderhevig of het nu thuis of op het werk is, mensen verwachten dingen op vaste momenten en doen dingen op vaste momenten.

      Verwijderen
  5. Mijn vader was ook zo'n op tijd eter, half 6 en als de aardappels dan niet gaar waren was dat jammer, maar tijd was tijd. Geen idee waar dat vandaan kwam bij hem. Zelf eet ik ook wel graag op vaste tijden.
    Dobbelstenen associeer ik toch wel met spelen en het is toch geen spelletje waar je mee bezig bent. En om dan te voldoen aan de minuten eerder lijkt me nog lastiger dan minuutje uitstellen.
    Maar als het helpt is alles goed

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Lot, een beetje regelmaat en ritme is fijn en veel mensen hebben routines. Een minuut of meer minuten eerder is lastig, een half uur later vind ik dan weer niet moeilijk! Daar heb ik wel een theorie voor, en ik ben al begonnen met deel 2 van een post 'andere tijden' waarin ik wat meer uitleg geef.

      Verwijderen
  6. Loslaten is niet eenvoudig. Of dat nu over je kinderen gaat of over dwangmatig gedrag. Ik wens je kracht om ook hier komaf mee te maken. Je kan het!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Myriam, klopt, loslaten is lastig, zelfs iets vervelends waar je toch aan gewend bent kan moeilijk zijn. Ik ga ervoor, dank je!

      Verwijderen
  7. Het lijkt me echt lastig om iets te verzinnen om daar iets aan te doen. Fijn dat je die tip van die dobbelsteen nog wist. Het is het proberen waard.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicky, als we terugkomen van ons uitje ga ik er zeker mee aan de slag, wie weet lukt het me!

      Verwijderen