vrijdag 22 april 2022 - moe

Wanneer ik 's ochtends wakker wordt kijk ik altijd even op mijn telefoon (die op niet storen staat!) hoe laat het is. Soms kan ik nog twee uur slapen maar vaker is het een kwartiertje voor de telefoonwekker af moet gaan. Dan zet ik het alarm uit, blijf  nog een paar minuten liggen en sta dan op. Ik val nooit meer in slaap, ik moet ook meestal nodig naar de wc.

Vanmorgen stond ik ook tien minuten voor tijd op, ik had mijn tanden al gepoetst en mijn deo opgedaan toen ik me heel slap en ontzettend moe en zelfs een beetje misselijk voelde! Ik heb even aan de wastafel staan wachten of het over ging maar dat gebeurde niet. Toen ben ik terug gegaan naar bed. Ik heb mijn wekker een uur later gezet en mijn ogen even dicht gedaan. Ik sliep niet en na een half uur ben ik toch weer opgestaan. Toen ging het verder goed, dat rare gevoel was weg en ik ben de dag begonnen. Heb alles zelfs nog een beetje sneller gedaan dan normaal en was daardoor maar tien minuten later op school dan gebruikelijk. Niet dat het iemand opvalt, want ik ben een van de eersten die aanwezig zijn in het gebouw.

Ik had vandaag geen afspraken, die maak ik nooit een dag voor en na een vakantie en ik kon rustig mijn werk afronden en wat dingen voor na de vakantie voorbereiden. Ik kon ook wat eerder weg. Ben over de markt gelopen en heb nog een boek bij de bieb opgehaald (Violeta, van Isabel Allende).

Op school voelde ik dat ik erg moe was. Ik heb iedere dag dit jaar gesport of iets aan beweging gedaan, heb minder calorieën tot me genomen omdat ik geen eetbuien heb gehad en ben ook wat afgevallen. Ik heb iets teveel energie verbrand en ik denk dat mijn lijf mij vanmorgen een seintje gaf. Ik besloot dat ik vandaag niet naar de sportschool zou gaan. En dat was geen eenvoudige beslissing. Ik ben nog tig keer van gedachten veranderd want zelfs als ik moe ben heb ik een fijn gevoel na afloop van een sportsessie omdat er endorfine is aangemaakt.

Omdat T. deze week met een grote opdracht bezig is en onze hulp Johan daar ook bij nodig is vond er vandaag geen schoonmaak thuis plaats. We hadden het plan om zaterdag even samen de boel aan kant te maken, maar ik besloot om mijn deel vanmiddag al te doen.  Daar ben ik iets langer dan een uur mee bezig geweest, inclusief het bed verschonen. Ongeveer de tijd die ik anders op de sportschool zou doorbrengen. 

Toen ik klaar was had ik nog tweeënhalf uur over voor het etenstijd was, iets wat ik op een normale doordeweekse dag niet heb, want dan kom ik een anderhalf uur voor het eten thuis van het sporten. Liep even met mijn ziel onder mijn arm, en dacht "zal ik toch nog even gaan sporten?"  Ik hakte de knoop door en bleef thuis.

Ja hoor daar was ie weer, de eetbuidrang!  Want niet sporten hoort thuis in de 'alles of niets' categorie. Maar ik zie de eetbuidrang nu al van verre aankomen en ben er op voorbereid. Want niet sporten betekent niet dat ik moet gaan eten. Er is niets bijzonders aan de hand, ik ben er niet door veranderd, niet door aangekomen in gewicht, hooguit een beetje meer uitgerust dan ik anders zou zijn en valt in de categorie 'beter voor mezelf zorgen'. Dus totaal geen reden om raar te gaan doen met eten. 

Zoals meestal op vrijdag heb ik een lekkere kom noedels met veel groente, omeletreepjes en satésaus gemaakt. Ronde 1 van Twee voor Twaalf gekeken met een kop thee, blokje fudge en stukje chocolade. Want compenseren omdat ik niet gesport heb is niet nodig!

 aantal dagen aaneengesloten eetbuivrij: 34