eetbuitriggers tijdens vakantie

Donderdagochtend, door een kier in het gordijn zie ik een zonnetje. Fijn! Ik heb de wekker gezet op half 9 maar het is pas 8 uur. Toch ik stap uit bed. Ik zet vast een kop thee en duik dan de badkamer in. Ik kleed me zachtjes aan en pak mijn tablet en de thee en vertrek richting de lounge om daar even het journaal van gisteren te kijken en wat blogs te lezen.

T.  wordt even later ook wakker en nadat hij zich heeft gesoigneerd vertrekken we richting ontbijtzaal. Deze is gevestigd in een ander deel van het slot waar we logeren. We zijn vandaag de enige gasten en de tafel is voor ons alleen gedekt. Broodjes, sap, thee, koffie, vleeswaren, kaas, jam, fruitsalade, kwark, yoghurt. De mevrouw dit het heeft neergezet maakt ook nog roereieren voor ons klaar. 

Ik eet roerei met tomaat, twee broodjes, fruit en kwark. Ik zit vol en heel even voel ik me 'slecht'. In mijn hoofd 'hoor' ik het al: "Je hebt teveel gegeten, schande! Waar is je zelfbeheersing, zie je wel, je kan er niets van, geef jou een vinger en je neemt de hele hand, schrokop die je er bent!"

We lopen terug naar onze kamer en het gevoel verdwijnt. We hebben allebei lekker ontbeten en ik had trek en heb zoveel gegeten dat ik verzadigd was. En het is niet erg om een keertje wat meer te eten dan anders. Ik ben vastbesloten om dit ontbijt niet als een trigger te zien want dan verpest het mijn hele dag.

We gaan op pad, richting een wat grotere stad met een grote botanische tuin waar we graag willen kijken. Onze eerste stop voor koffie met wat lekkers pakte niet heel goed uit. Ik kreeg keuzestress van alle lekkere Duitse baksels en koos iets wat bij nader inzien niet echt heel lekker was. En dan gaat het dus helemaal mis in mijn hoofd! Want zo'n groot stuk Duitse kwarktaart is dan zonde van de calorieën en ik zit onnodig vol. Ik had het kunnen laten staan maar mijn calvinistische inslag vind dat ook zonde. En daar steekt weer de 'alles of niets'- mentaliteit haar hoofd om de hoek. Ik moet erg mijn best doen om weerstand te bieden maar gelukkig lukt dit na niet al te lange tijd.

We zijn in de botanische tuin die prachtig is. De zon schijnt uitbundig en mijn jas en vest kunnen uit. Wanneer we alles gezien hebben gaan we op zoek naar een leuke stek om te lunchen. Plan vandaag was T. broodje döner, ik ander broodje en dan gewoon lekker op een bankje ergens in het zonnetje. Zo gezegd zo gedaan.  Ik ga een bakker binnen die ook belegde broodjes verkoopt en kies een broodje gezond uit. Dik boter, veel kaas, gekookt ei, twee plakken ham. Het was een flinke hap, maar ik at het helemaal op. Ik had toch best wel trek ondanks dat stuk kwarktaart. Eetbuidwang begon zich een beetje te roeren maar ook deze keer lukte het me om het te negeren. 

Einde van de dag terug op de hotelkamer, kop thee, appel en even paar uur lezen.  Het restaurant waar we wilden eten gebeld om te reserveren en even gecheckt of ze, behalve schnitzels, ook maaltijdsalades op de kaart hadden. Gelukkig was dat het geval.

Mijn keus was snel gemaakt, en die van T. ook. Weer lekker gegeten en deze keer geen last van eetbuitriggers of eetbuidrang. Wel een beetje ongemakkelijk gevoel over wat ik allemaal heb gegeten vandaag. Veel meer dan normaal en ook een stuk ongezonder dan ik gewend ben. Daarom ben ik blij dat we morgen weer naar huis gaan.  Twee nachten in een hotel is leuk, maar langer hoeft voor mij niet. En voor T. eigenlijk ook niet, net als ik vindt hij het ook fijner wanneer we zelf voor het avondeten kunnen zorgen als we op reis zijn en is een paar dagen buiten de deur eten prima, maar daarna wil ook hij gewoon weer zijn eigen ding doen.

Morgenochtend is er een ontbijtbuffet want er zijn inmiddels wat meer gasten in het hotel.  Was best luxe om de eetzaal voor onszelf te hebben en een mevrouw die voor ons zorgde. Kwaliteit van het ontbijt was goed dus dat zal morgenochtend ook wel weer zo zijn.  Ik weet nu wat me te wachten staat en dat vind ik ook wel fijn.  En daarna rijden we weer richting huis.

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 40