zaterdag 9 april 2022 - boek Brain over Binge

Jaren geleden las ik veel zelfhulpboeken om meer te weten te komen over eetstoornissen en vooral hoe er vanaf te komen. Ik denk dat ik alles wel gelezen heb inmiddels. Het heeft me veel kennis gebracht maar echt helpen deden ze niet. Daarvoor heb je natuurlijk ook meer dan een boek nodig. Je moet de theorie omzetten naar de praktijk, en dat is iets wat ik telkens niet of niet lang genoeg deed.

Er was een boek dat anders was. Dat boek vond ik online en was alleen verkrijgbaar in Amerika. Ik kon ik in Nederland niet als paperback kopen of lenen bij de bieb. De verzendkosten vanuit de VS waren enorm hoog en zo schafte ik voor het eerst een onlineboek aan. Destijds nog best wat gedoe maar uiteindelijk lukte het me om de digitale versie te kopen en op mijn iPad te downloaden. Dit boek heb ik nog en ben ik opnieuw gaan lezen. Het heet Brain over Binge en is geschreven door Kathryn Hansen.

Hieronder een aantal thema's uit het boek die ik zelf interessant vond. Het is een hele beknopte samenvatting, in het boek wordt over alles heel uitgebreid geschreven.

Hansen beschrijft hoe zij een restrictieve eetstoornis ontwikkelde en beschrijft haar eetbuien. Ze vertelt over de therapieën en medicijnen die ze kreeg en dat deze allemaal niet hielpen. Tot ze na een vreselijke eetbui weer eens op zoek was naar een zelfhulpboek en iets vond:  het boek Rational Recovery van Jack Trimpey. Dit boek ging over het stoppen van een alcoholverslaving. Het was voor haar dé sleutel naar succes om te kunnen stoppen met eetbuien.

Zij vertelt dat zij door dat boek op een heel ander denkspoor werd gezet en haar eetbuien niet meer zag als het resultaat van onderliggende geestelijke problemen maar als het probleem zelf. Als je geestelijke problemen de schuld geeft dan blijf je zoeken naar oplossingen en heb je altijd een excuus. Er zijn namelijk in een leven altijd zaken die niet leuk zijn, niet naar wens gaan of verdriet veroorzaken. Die veroorzaken geen eetbuien, die horen bij het leven.

Daarnaast leerde ze van Trimpey dat onze hersenen bestaan uit een zogenaamd reptielenbrein en een hoger brein. Het reptielenbrein zorgt dat we ademen, eten en ons willen voortplanten. Het reptielenbrein stuurt ons de hele dag door berichten om te kunnen (over)leven. Ons hogere brein is het deel van het brein waar beslissingen worden genomen. 

Het reptielenbrein wil graag eten wanneer er een periode van voedseltekort is geweest (restrictief eten / aan de lijn doen) en zendt dan een signaal uit. Het hogere brein kan beslissen om hier naar te luisteren of niet. Het reptielenbrein heeft geen controle over de vrijwillige spieren en kan er dus niet voor zorgen dat je naar de koelkast loopt en deze opent. Dat doet alleen het hogere brein.

Hansen vertelt dat haar reptielenbrein zo gewend was aan de eetbuien, dat het bleef aansporen tot meer. Toen zij besloot om de aansporingen te negeren en ze van een afstandje te bekijken bleek dat zij geen eetbuien meer kreeg. Ze kon zich volledig loskoppelen van deze 'urges'. 

Ze wijdt ook een hoofdstuk aan de oorzaak van de eetbuien. Zij legt de schuld bij het lijngedrag en overmatig bewegen. Het reptielenbrein registreert een constant voedseltekort en wil dat dit aangevuld wordt en geeft signalen die aansporen tot eten, véél eten. De aansporingen negeren en voldoende eten waren voor haar de oplossing naar een eetbuivrij leven.

Ik wil hier nogmaals benadrukken dat ik geen arts of wetenschapper ben, ik ben iemand met een restrictieve eetstoornis en eetbuien die er momenteel alles aan doet om de eetbuien te stoppen en de restrictieve eetstoornis en al mijn regels vaarwel te zeggen. Wat werkt voor mij werkt misschien ook voor iemand anders, maar iedereen heeft ook zijn eigen traject!

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 21