andere tijden - deel 2

Naar aanleiding van de reacties op mijn verhaal 'andere tijden' heb ik besloten om een deel 2 te schrijven met wat meer toelichting. 

De vraag hoe het zo gekomen is werd een paar keer gesteld. Ik weet dat meer mensen met een eetstoornis op vaste tijden eten en heel star vasthouden aan deze tijden.  

Wanneer je restrictief eet, eet je eigenlijk constant te weinig. Of je eet wel genoeg maar gunt jezelf nooit iets 'ongezonds' waardoor je altijd in een soort van hongerige staat verkeert of permanent trek hebt in juist dat wat je van jezelf niet mag eten.

Ieder eetmoment is dus van harte welkom want dan 'mag' je eten en misschien zelfs wel genieten. Deze momenten worden daarom vooraf gepland zodat je (reptielen)brein weet dat er iets aankomt. En het wachten, en dus ook uitstellen,  op dat eetmoment verhoogt de vreugde van het eetmoment zelf want nu is het zover: ETEN!

Een blogger en YouTuber uit Engeland heeft hier een hele serie blogs en filmpjes over gemaakt omdat zij op het dieptepunt van haar ziekte haar ontbijt uitstelde tot 15.00 en zelfs soms tot 16.00 uur en haar lunch om 19.00 uur at en dan midden in de nacht pas haar avondeten nam. Het gebeurde ook vaak dat ze de lunch bewaarde tot bij het avondeten. Zijzelf zei hierover dat zij zoveel mogelijk eetmomenten spaarde om dan drie keer per dag te kunnen genieten. Ze vond het vreselijk toen zij tijdens haar herstel op meer normale tijden haar maaltijden en tussendoortjes moest nuttigen. En alhoewel ze een heel eind op de goede weg zit blijft dit lastig voor haar. 

Ik heb dit gedrag gelukkig niet in deze extreme mate, maar het uitstellen van een eetmoment herken ik wel. Het toeleven naar weer een hoogtepunt in de dag doe ik uiteindelijk ook. En omdat ik niet alleen leef, en regelmatig met anderen te maken heb, sociaal en op mijn werk, ben ik gelukkig niet zo ver afgegleden dat ik alles rond middernacht pas eet.

Wanneer ik zelf kan bepalen hoe laat ik eet, en dan dus volgens mijn eettijden eet, voelt het prettig. Ik kijk uit naar ieder eetmoment. Het eetgestoorde deel van dit gedrag is vooral het feit dat ik mezelf niet vertrouw. Ik durf het niet los te laten uit angst dat ik dan de hele dag ga snaaien en eten. Of dat een niet gepland tussendoortje leidt tot een eetbui, het bekende alles of niets principe.

Bij intuïtief eten neem je iets wanneer je trek of honger hebt, ongeacht hoe laat het is, Ik denk dat dit voor een aantal mensen is weggelegd, maar voor veel mensen niet. Dat is volgens mij ook waardoor overgewicht een probleem is geworden in westerse landen. Er is zo veel aanbod en je kan 24 uur per dag eten kopen en laten bezorgen, veel mensen kennen geen hongergevoel, alleen trek en die moet  terstond verzadigd worden. Dokters, diëtisten en specialisten op gebied van gewicht adviseren daarom niet voor niets om drie maaltijden per dag te eten en drie tussendoortjes. En vaste tijden aanhouden is ook niet erg, maar zo vast als ik? Dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 44