Mijn moeder vond koken niet leuk, wat we aten was niet vies wanneer zij kookte, maar de creativiteit spatte er niet vanaf. Nu waren de jaren zeventig op culinair gebied ook niet heel spannend. Meer variatie kwam er pas in de jaren tachtig. Mijn moeder werkte vijf dagen per week en was na haar werk op school vaak thuis ook nog schriftjes aan het nakijken. Ook mijn schriftjes want in de tweede klas was mama mijn juf.
Ondanks haar drukke baan kookte ze iedere dag, behalve op zaterdag want dan aten we brood. Ik weet niet meer wanneer, maar op een gegeven moment is mijn vader gaan koken. Hij was als onderwijzer op het speciaal onderwijs ook redelijk vroeg klaar en op tijd thuis. Hij keek geen schriftjes na, zijn leerlingen waren vooral praktisch bezig op school. Mijn vader was wat creatiever in de keuken, en is dat nog steeds.
Een aantal gerechten die mijn moeder maakte herinner ik me nog goed. Dat waren echt lekkere dingen zoals een stoofpot met hamlappen, witte bonen en prei, een gerecht met kruidige gehaktballetjes en perzik, geserveerd met rijst en macaroni met veel groente en gehakt.
Bakken deed ze niet vaak, mijn vader juist weer wel, die maakte plaatpizza's, quiches, hazelnootschuimgebak, koekjes en kruidkoek. Zelf ben ik al heel jong begonnen met bakken, eerst koekjes en later ook taarten en cakes.
Mijn moeder had wel een favoriet taartrecept, ze maakte een paar keer per jaar een kwarktaart. Ik weet nog precies hoe de taart smaakte en ook hoe ze hem maakte, want ik hielp haar dan. Toen mijn moeder erg ziek werd en steeds minder eetlust en smaak had, wilde ze vaak iets fris eten zoals yoghurt of kwark. Ik heb de taart toen ook zelf vaak gemaakt.
Tegenwoordig zie je veel gebakken kwarktaarten, maar dit was er eentje die niet gebakken werd. Het recept was vrij eenvoudig. Een bodem van lange vingers bestreken met aardbeienjam. Daar bovenop een mengsel van kwark, lobbig geklopte slagroom, suiker, citroensap, gelatine en perziken uit blik of, als het daar de tijd voor was, verse aardbeien. Een nachtje in de koelkast laten opstijven en klaar is je taart. We aten deze taart vaak op verjaardagen en soms ook gewoon in het weekend. De herinnering aan mama's kwarktaart is bijzonder, want ik herinner me niet alleen de smaak van de taart, maar ook samen met mijn moeder in de keuken bezig zijn met het bereiden van de taart. En al schrijvend krijg ik meteen zin om de taart, zo'n 35 jaar later, weer eens te maken.
dagen aaneengesloten eetbuivrij: 72
sportschool : loopband 25 minuten - fiets 30 minuten - 4 krachtoefening gedaan
fietsen buiten: 15 minuten
Zo'n 'koude' kwarktaart maakte mijn moeder ook wel eens. Verder was zij ook totaal niet creatief in de keuken. Ze kookte ook niet graag en in mijn herinnering aten wij met heel weinig variatie.
BeantwoordenVerwijderenHoi Myriam, houd jij wel van koken? Ik wel, dat heb ik denk ik van mijn vader, die is nu, op zijn 79e, nog steeds enthousiast en creatief in de keuken. Maakt altijd lekker eten en bakt nog brood, taart, koekjes en quiches.
VerwijderenJa, ik kook heel graag. Ik heb bij mijn schoonouders gezien hoe het wel kon, heb daar ook heel veel dingen leren eten die ik niet kende van thuis.
VerwijderenIk heb thuis wel leren koken, maar ook later, in Londen door contact met mensen uit andere culturen, veel nieuwe dingen leren eten en koken. Leuk is dat! En nog steeds leer ik bij, en door het internet zie ik ook veel nieuwe dingen voorbijkomen die ik uitprobeer.
VerwijderenWat een leuke herinneringen! Mijn moeder was ook niet erg creatief in de keuken. Ze kookte zoals ze had geleerd: aardappelen groente vlees. Een vast repertoire. Maar wat leuk dat je vader aan het kokkerellen sloeg! En dat nog steeds doet!
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen Judy, mijn moeder had ook niet heel veel geleerd thuis en was ook geen huisvrouw, ze las wel de Margriet dus af en toe kwam daar een recept uit. Ja, ik ben trots op mijn vader, en ook blij dat hij er nu nog steeds zoveel plezier aan beleeft. Inmiddels heeft hij aan LAT-relatie en dat geeft hem ook weer extra animo om lekkere dingen te koken en bakken.
VerwijderenMijn moeder hield ook niet echt van koken.En ik niet van veel (plat gekookte).groenten. Toen ik in de vormingsklas zat wilde ik wel eens zelf bakken. Uiteindelijk mocht dat. Nog steeds bak ik de boterkoek uit die tijd. Doen hoor,een kwarktaart maken.
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen Izerina, nou zeg, nog een moeder die niet van koken hield! En ik maar denken dat alle andere moeders dat wel graag deden. Boterkoek bakken deed ik ook veel, met gember, heerlijk! Die kwarktaart met verse aardbeien ga ik misschien dit weekend wel maken, heb er steeds meer zin en trek in!
VerwijderenIk ben niet zo'n bakster. Maar ik bak nu wel regelmatig citroencake : )
BeantwoordenVerwijderenLekker Nicole, een citroencake! Probeer ook eens citroen/maanzaad. Een bijzondere combi misschien, maar wel een die werkt (zie ook vriend Google voor meer recepten).
VerwijderenDat zijn nog eens leuke herinneringen. 'een gerecht met kruidige gehaktballetjes en perzik, geserveerd met rijst' klinkt erg lekker. Mijn moeder hield ook niet zo van koken, geloof ik. Zelf ben ik het pas geleden echt leuk gaan vinden. Meestal maken met mijn man en ik de maaltijden samen.
BeantwoordenVerwijderenHoi Monique, wat een boel moeders die niet van koken hielden! Gelukkig had ik een vader die het wel leuk vond en vind. Die gehaktballetjes maak ik zelf ook nog wel eens, echt jaren 80 recept. Je moet wel van fruit in je warme eten houden, ik vind dat af en toe wel lekker! Wij koken nooit samen (we hebben geen ruzie hoor, maar we vinden allebei dat we het beter weten....) maar om en om. Ik heb mijn specialiteiten, T. de zijne.
VerwijderenOh ja...lachen....ik maakte hem ook...met een bodem van kant en klare cake..een recept uit het personeels boekje van MSD mn toenmalige werkgever...lekker fris.....wel lang geleden idd..maar ik hield wel van koken.,,en bakte ook wel eens iets anders...Fijne blog overigens..Rinkje
BeantwoordenVerwijderenHoi Rinkje, leuk is dat toch, zo veel herkenbare dingen als je het over eetherinneringen hebt! Ik heb nog oude boekjes van Brio liggen, daar bakte ik veel recepten uit. Later ook nog andere boekjes toen ik bij Unilever werkte. En zo leer je steeds wat meer. Dank je voor het compliment!
VerwijderenKoken en bakker heb ik van oma geleerd, moeder was ook niet zo creatief. Toen mijn vader niet meer werkte nam hij koken over, alleen was hij erg vd vaste tijden en half 6 eten is half 6 eten, ook al zijn de aardappels niet helemaal gaar.
BeantwoordenVerwijderenEen jeugdherinnering die door je blogs boven komt waren restjes sperziebonen, aardappelen en een gebakken uitje erbij en dat aten we op brood met fritessaus erover. Toen vond ikd at heerlijk, geen idee of ik dat nu nog zou vinden
Hoi Lot, grappig, nog een vader die kookte! Jouw herinnering klinkt heel apart, je zou het voor de lol eens kunnen proberen. Alleen dat brood zou ik zelf weglaten, net als de fritessaus.
VerwijderenBest herkenbaar. Mijn vader ging ook pas koken toen mijn moeder ging 'werken' (als in: oppassen op de kleinkinderen). Hij had iets meer fantasie dan mijn moeder. Het familierecept hier was pudding met koekjes. Bijzonder hoe zoiets je bij blijft.
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicky, leuk die kokende vaders, in onze jeugd niet heel gebruikelijk denk ik. Ja, sommige eetherinneringen zijn echt blijvend. Vooral als het óf heel lekker óf heel raar was. Ik zal ook nog wat van die rare dingen bloggen, want die waren er ook!
VerwijderenMijn vader kookte altijd op zondag. Een grote pan met heerlijke groentesoep. Ook bakte hij altijd iets lekkers zoals appeltaart of appelbollen.
BeantwoordenVerwijderenToen hij pas overleden was, kwamen we in diepvries nog wat van zijn baksels tegen. Met tranen in onze ogen en een hart vol herinneringen, hebben we ze opgegeten.
Hoi Anoniem, zoals ik hierboven al zei, leuk die kokende vaders! Ik weet niet hoe oud jij bent, maar toen ik een kind was was het nog niet zo gebruikelijk denk ik. Behalve misschien oliebollen bakken... dat deed mijn vader altijd en volgens mij meer vaders. En bbq-en natuurlijk! Wat mooi dat jullie die lekkere dingen hebben gegeten met elkaar. Is dat al lang geleden?
VerwijderenMijn vader is in 1928 geboren. En is 27 jaar geleden op 66 jarige leeftijd overleden. Als het nodig was in het gezin, pakte hij van alles aan zoals kinderen verzorgen, huishouden, boodschappen enz .Behalve ramen lappen, daar begon hij niet aan...
VerwijderenOok ging hij, begin de jaren 60, een rondje wandelen met ons in de kinderwagen. Hier op dorp was hij de enige man die dat toen deed. Mijn opa, lid van de ouwe stempel, vond dat maar niks. En sprak de legendarische woorden:
"Man, je liekt wel een wuuf".
Groeten Hele
na.
Maar bbq-en was denk ik een stap te ver, haha.
VerwijderenHelena
Hoi Helena, heel veel vaders waren al best ge-emancipeert! Ramen lappen vind ik ook niets, dat doet mijn man! Goed dat je vader zich er niets van aan trok!
VerwijderenBBQ- en is toch ook een echt mannending dacht ik altijd. Ik vind er in ieder geval niets aan om boven zo'n kolending te hangen in die stinkende rook!
VerwijderenMijn vader (°1924) deed ook van alles in het huishouden, inclusief koken. Hij was net geen 66 toen hij stierf, nu 32 jaar geleden.
VerwijderenGelukkig waren er meer vaders die vroeger hielpen in het huishouden!
VerwijderenLeuk die eetherinneringen!
BeantwoordenVerwijderenBij ons werd vooral veel eten gekookt voor negen personen met een vader die altijd buiten werkte en broers die naar mijn idee altijd in de groei waren en enorme honger hadden. Vis en oliebollen bakte mijn vader in de schuur. En elke zaterdagavond bakte mijn moeder twee cakes en aangezien wij een ingezakte cake altijd zo lekker vonden, deed één van mijn broers of zusters even de ovendeur open zodat hij inzakte. En mijn moeder maar afvragen wat ze fout deed. Maar als ze onze verheerlijkte gezichten zag was ze toch dik tevreden.(geen idee of ze het ooit geweten heeft, ik heb het haar niet meer kunnen vragen, ze overleed toen ik 16 jaar was)
Leuk dat eten toch zoveel mooie en leuke herinneringen oproept!
Ria
Hoi Ria, zeker leuk, ook jouw herinneringen! Geweldig leuk verhaal van die cake. Je moeder had het vast door maar wilde jullie in de waan laten. Ik kan veel dingen niet meer precies herinneren en mijn moeder stierf toen zij 50 was en ik 25, dus alles wat ik nog wil weten vraag ik nu aan mijn vader, die heeft een heel goed geheugen.
VerwijderenHelaas stierf mijn vader ook jong.
VerwijderenEr leeft nog één zeer oude zus van mijn moeder en die heb ik zoveel mogelijk dingen gevraagd. Maar die woonde niet bij ons dus dat zijn dan toch een ander soort vragen.
Ria
Ja, dat begrijp ik.
VerwijderenMijn moeder was juiste ontzettend creatief in de keuken, we aten ook altijd "nieuwe"dingen. Dat is zo gebleven tot zij heel ziek werd 10 jaar geleden. Mijn vader kookte nooit maar heeft het heel goed opgepakt. Nu op 93 jarige leeftijd kookt hij nog steeds elke dag voor zichzelf, heel gevarieerd en lekker.
BeantwoordenVerwijderenMisschien moet de kwarktaart een mooie herinnering blijven en kun je hem beter niet maken.
Hoi Lena, leuk dat je vader ook is gaan koken, fijn dat hij op die leeftijd nog goed voor zichzelf zorgt. Ik hoop dat mijn vader dat ook zo lang blijft doen! Tja... die kwarktaart is misschien beter als mooie herinnering.... zo werkt het vaak wel en is het een beetje een teleurstelling als je zoiets dan na al die tijd weer eet.
VerwijderenZou het ook niet kunnen dat veel moeders het koken niet leuk (gaan) vinden doordat het dagelijks moet gebeuren, naast alle andere werk?
BeantwoordenVerwijderenIk merk dat althans bij mezelf. Vroeger maakte ik zelf yoghurt en brood, probeerde ik graag recepten uit en struinde ik graag langs de markt. Een dagje geen zin betekende broodmaaltijd of afhaal. Sinds er drie kleine kinderen zijn, vind ik elke dag koken een opgave en is er bij elke maaltijd wel gezeur. Ik probeer niets nieuws meer uit en afhaal voor vijf man kost ons te veel om het regelmatig te doen.
En alle vaders die koken meer als hobby zien, gaan met de eer lopen. :)
Hoi Sarah, vroeger hadden minder moeders werk, in ieder geval voor zover ik me kan herinneren. Mijn moeder werkte fulltime, maar klasgenootjes hadden moeders die niet werkten. Je hebt natuurlijk een punt en gelukkig zijn er steeds meer gezinnen die de taken verdelen. Ik zie en hoor dat nu ook bij collega's met jonge kinderen. Ik kan me het zo goed voorstellen dat je geen gezeur wilt als je je best hebt gedaan op een maaltijd! Afhalen is dan ook een kostenpost. Ik bedoel niet vaders die in het weekend ineens culinaire hoogstandjes willen maken, maar vaders die gewoon 'eten wat de pot schaft' maken, die zijn er volgens mij nu meer dan vroeger. Een vriend van mijn staat hele zondagen in de keuken en dat is er zo eentje die er dan maar over blijft praten. maakt zelf pasta en zo... nou, ik koop gewoon een pak bij de Jumbo! Ook lekker!
VerwijderenIk heb eens als oppas gewerkt in een gezin met 3 kindertjes. De pa kookte altijd uitgebreid met exotische producten. Een enkele keer als pa de hort op was, mocht ik koken. Ik ging dan naar een winkel met heel veel verse kant en klaar producten. En kocht daar stamppot boerenkool met verschillende worstjes. De kindertjes smulden dan met stralende gezichtjes. En zeiden: "jij kookt eten en papa prutjes". Groeten Helena
BeantwoordenVerwijderenHoi Helena, ik heb hardop moeten lachen om jouw opmerking, wat een ontzettend grappig verhaal! En ze zeggen dat kinderen altijd de waarheid spreken!
Verwijderen