maandag 23 mei 2022

een klein eetbuitje kan best

Ik moet nog steeds in gewicht aankomen. De eetbuidrang wordt minder maar dit korte zinnetje floept zo af en toe door mijn hoofd. Het is er en meteen is het weer weg. Want dit ben ik immers niet meer. Zoals de alcoholist geen druppel alcohol meer moet aanraken om sober te blijven, zo moet ik op geen enkele manier een eetbui toestaan om niet terug te vallen, dus zelfs geen klein eetbuitje.

Wat is groot en wat is klein? En wat is een eetbui? Mijn ijscoupe op zaterdag is groot, heel groot. Ik heb vier literbakken schepijs in de vriezer. Chocolade, rum met rozijnen, aardbeien en vanille. Ik verdeel iedere literbak in acht porties. Van alle vier smaken neem ik 1/8 deel. Bij elkaar is dat dus een halve liter. Daar bovenop vers geklopte slagroom en soms ook een flinke klodder advocaat. En toch is dit geen eetbui. 

De DSM-5, een standaardwerk dat psychische stoornissen definieert en classificeert, geeft namelijk de volgende definitie voor een eetbui: 

Een eetbui-episode wordt gekenmerkt door beide volgende kenmerken: 

1. Het eten in een bepaalde tijd (bijvoorbeeld twee uur) van een hoeveelheid voedsel die beduidend groter is dan de meeste mensen in zo’n periode zouden eten onder gelijke omstandigheden. 

2. Het gevoel tijdens de periode geen beheersing over het eten te hebben (bijvoorbeeld het gevoel niet te kunnen stoppen of geen beheer te hebben over wat en hoeveel hij of zij eet).

Beide criteria zijn niet op mij van toepassing wanneer ik mijn ijscoupe eet. Het is niet een heel grote hoeveelheid voedsel. Als ik bij een Italiaanse pizzeria in Rotterdam een pizza eet en een van hun ijscoupes als dessert bestel, zijn hun porties bijna net zo groot. Daarnaast is het een afgemeten hoeveelheid, ik ga er bij zitten, pak mijn lepel en geniet oprecht van iedere hap. Ik heb volledige controle over hoe snel en hoeveel ik eet. 

Dus geen eetbui. 

Ik denk niet dat een klein eetbuitje bestaat. Ik moet het ook niet uitproberen, want nu ben ik nog bang dat zelfs een kleine eetbui een triggereffect heeft en overgaat in een grote eetbui. En alhoewel ik het gewicht erbij moet eten is het nog steeds niet de bedoeling dat ik dat op die manier doe. Vandaag extra pasta en een dubbele portie volle kwark gegeten. 


dagen aaneengesloten eetbuivrij: 65

sportschool : loopband 30 minuten  -  fiets 20 minuten  -  0 krachtoefeningen gedaan

fietsen buiten: 25 min

14 opmerkingen:

  1. Alle beetjes helpen is het eerste wat bij me opkomt nu je extra pasta en volle kwark hebt gegeten. Je hele aanpak klinkt goed. Stap voor stap
    De hoeveelheid ijs met slagroom en advocaat heb ik me even voorgesteld en dat zou ik dus niet op kunnen of er later last van hebben. Terwijl ik best een veeleter kan zijn maar voornamelijk bij de lunch. Later op de dag heb ik weinig trek.
    Vanavond alleen een gepekelde schouder carbonade - casselerrib uit Duitsland) gegeten met wat ui waarin het is gestoofd en 3 augurkensticks erbij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Lot, het is een eerste stap, maar nog niet genoeg. Ik moet het niet af en toe maar structureel meer eten. Na die bak ijs zit ik wel vol hoor! Maar ik vind het zo lekker en ik denk beter 1x veel dan tussendoor een beetje en dan een eetbui. Nu ben ik nog te bang dat het een eetbui uitlokt als ik het tussendoor neem. Die 'verbinding' in mijn hoofd moet echt weg zijn. Mijn vader eet dat ook graag, die casselerrib uit Duitsland!

      Verwijderen
  2. Kun je niet leren omdenken? Gewoon blij zijn,dat je qua gewicht kunt eten wat je wilt. Je bent gezond en energiek en bestaan nu eenmaal heel slanke mensen. Maak van het aankomen niet een nieuw probleem

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Izerina, dat vind ik nu een hele goede tip! Minder focus op het (onder)gewicht, meer focus op het leven en gezond en fit voelen en niet weer een probleem erbij bedenken. Dank je!

      Verwijderen
  3. Ja, dat lijkt me moeilijk. Iets lekkers nemen zonder tot een eetbui te vervallen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Judy, ik moet het wel gaan oefenen, anders blijf ik daar weer in hangen!

      Verwijderen
    2. Wat een geneuzel.

      Verwijderen
    3. Hoi Anoniem, als je het geneuzel vind dan vraag ik me af waarom je je tijd verdoet met het lezen van het geneuzel en dan ook nog de tijd neemt om een reactie te plaatsen. Niets beters te doen? Dat is dan knap vervelend voor je!

      Verwijderen
  4. Je moet de goden inderdaad niet verzoeken, denk ik dan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicole, zoiets ja, ik voel me nog niet sterk genoeg en lang genoeg eetbuivrij om dit uit te dagen. Voor nu is dat goed.

      Verwijderen
  5. Ik schrok in eerste instantie van de titel van je bericht!
    Maar gelukkig is het anders dan ik even dacht.
    Zou je ook iets minder kunnen sporten zodat je wat minder calorieën verbrand en op die manier ook wat aankomt?
    Ria

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem, ik vind het leuk om de lezers af en toe even op het verkeerde spoor te zetten! Ik zou minder kunnen sporten en ik MOET minder sporten, deel 2 van het herstel. Eerst de eetbuien, dan het sporten en dan weer een volgende stap.

      Verwijderen
  6. Izerina heeft heel erg gelijk, vind ik. En ik vind jou verstandig. Ik, als ex-roker, kan ook niet één sigaretje roken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Nicky, ik denk ook dat het een goed punt is van Izerina. Misschien maak ik me druk om mijn lage gewicht en moet ik juist blij zijn. Omdenken dus, leuke term ook! Ik heb ook jaren gerookt, en ben een alles of niets mens... dus ook voor mij niet een sigaretje voor de gezelligheid. Ooit eens gedaan toen ik al vier jaar was gestopt, binnen een week was ik weer aan het paffen. Nu al 20 jaar niet meer, dat lukte me ook, dit moet nu ook goed blijven gaan!

      Verwijderen