Eng eten, in het eetstoornisjargon heet dit fear food. Alle dingen die iemand met een eetstoornis niet durft te eten of alleen in bepaalde situaties durf te eten. Meestal is het eten met hoog vetpercentage of hoog suikergehalte, het kan ook een hoge triggerfactor hebben. Om de eetstoornis vaarwel te zeggen wordt geadviseerd om tijdens het herstelproces ook fear foods te introduceren in je dagelijkse eetpatroon. En als dat lukt het eten van je fear foods te herhalen totdat het niet meer eng is en je ze zonder problemen je weer kan eten.
Ik heb mijn eigen eetregels en ook ik ben bekend met eng eten. Ik kan ze hier niet allemaal opnoemen, en soms is de regel die ik er bij heb ook erg vaag, maar het komt erop neer dat ik deze fear foods niet of nauwelijks eet terwijl ik ze wel lekker vind.
Een tompouce bijvoorbeeld, voor mij in de top drie van gebakjes. Maar ik heb ooit bedacht dat ik alleen een tompouce mag eten als traktatie om te vieren dat het schooljaar is afgelopen. Ik vier dat moment altijd door met een collega op de eerste maandagmiddag in de zomervakantie naar Hotel New York in Rotterdam te gaan, want daar hebben ze de allerlekkerste tompoucen van deze regio.
Verder heb ik nog een voorkeur voor harde mokka's en hazelnootschuimgebak. maar gebakjes en taart eet ik alleen als mijn man, mijn vader of ikzelf jarig zijn. Op andere verjaardagen neem ik nooit gebak. Een paar weken geleden in Duitsland at ik een stuk kwarktaart, het was niet heel erg lekker en dat vind ik nu nog zonde. Dan eet ik spontaan een keer een stuk taart en dan is het niet eens lekker!
IJs met slagroom is ook een favoriet. Maar dat mag ik van mezelf alleen op zaterdagavond. Toen ik nog eetbuien had was roomijs altijd een vast onderdeel van de eetbui. Ik kon met gemak een literbak vanilleroomijs naar binnen lepelen. Ik plan mijn ijscoupe daarom op zaterdagavond, want ik ben bang dat het een eetbui triggert als ik het ongepland eet.. Een los ijsje bij een goede ijssalon eet ik zelden, ook daarvan ben ik bang dat het een eetbui uitlokt.
Pannenkoeken lust ik ook graag maar in mijn eetregelboekje zijn ze geen lunch en ook geen avondeten. Ik eet ze dus nooit, want ik weet niet wanneer ik ze moet eten.
Patat is geen gerecht, ik eet alleen patat als bijgerecht bij een avondmaaltijd als ik buiten de deur eet. De laatste keer dat ik een frietje uit een bakje of zakje bij een kraam at kan ik me niet herinneren.
Met nog veel meer ander eetbuivoedsel ben ik nu nog heel voorzichtig, bang omdat er veel calorieën inzitten. of omdat het eetbuivoer is en dus de associatie met een eetbui in mijn hoofd maakt. Verkade café noir, Bonbonbloc, Nutella op brood, M&M's en Maltesers, Engelse drop, gevulde koeken. Het gaat voornamelijk om zoete dingen, met hartige etenswaren heb ik dit niet of nauwelijks. Daar kan ik nu alleen maar een saucijzenbroodje en een kroket bedenken.
Mijn advies aan mijn gezonde ik zou zijn om eens te beginnen met een tompouce eten op een mooie zondagmiddag ergens in de komende weken. Nog een tip is om bij mijn favoriete ijssalon hier in de stad een ijsje te gaan eten. De eigenaar van deze zaak maakt erg lekker schepijs. Ook een goede advies zou zijn om een keer te lunchen met een salade en een broodje kroket in plaats van een snee roggebrood met kaas.
Ik weet wel wat ik moet doen om de regels los te laten, maar ik doe het steeds niet! Ik stel het uit en van uitstel komt in mijn geval altijd afstel. Het is deze week Hemelvaartsdag en de dag erna ben ik ook nog vrij. Ik denk dat ik ga op donderdag een kroket ga kopen voor tussen de middag!
dagen aaneengesloten eetbuivrij: 64
sportschool : loopband 30 minuten - fiets 30 minuten - 2 krachtoefeningen gedaan
fietsen buiten: 20 minuten
Soms lach ik ook erg om je vertellingen. Dingen die voor de meeste mensen als vrij normaal wordt geschouwd om te eten kunnen dus ook eng zijn.
BeantwoordenVerwijderenMijn vorstelling van eng is wat anders, oesters zijn eng en stamppotten en melk ook.
Met mijn moeder at ik vaak een harde mokka en een gemberding, was onderop soort zanddeeg en iets van amandelspijs erop, we deelden dit. Kunnen we ook eens samen doen toch?
Hoi Lot, gelukkig kan ik mensen ook aan het lachen maken, ik moet soms ook om mezelf lachen hoor, dan denk ik "wat een gedoe en gemuts toch!". Oester heb ik weleens gegeten maar vond ik niet echt lekker. Stamppot lust ik wel, maar snap heel goed dat het voor jou een no-no is. Die gemberdingen, gemberpencee? - ken ik ook wel. Ik deel graag een keer met jou een taartje! Overigens... delen ben ik meestal niet van, het nieuwe shared dining , allemaal hapjes op tafel en met z'n allen er van eten vind ik ook niets. Mijn bord is mijn bord en daar blijf iedereen van af! Manlief ook! Oh jee... zou dat ook een eetstoornisdingetje zijn? Moet ik daar ook nog aan werken... het houdt niet op!! 😆😉
VerwijderenEn als je serieus bent stuur me dan een e-mail via onderstaand formulier, dan maken we een afspraak om samen een gebakje te eten!
VerwijderenEigenlijk inderdaad heel grappig! Mijn snoepaanvallen (want het zijn geen eetbuien zoals bij jou) bevatten heel andere dingen. Witte chocola en reuzenmergpijpjes. :) Toen mijn zoon nog thuis woonde gingen we een sachertaartje eten als we bij de tandarts waren geweest. Laatst zei hij dat hij dat nu ook gedaan had. :)
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, mijn lijstje was verre van compleet hoor! Want witte chocolade en mergpijpjes kunnen bij mij ook op de lijst 😉. Goede traditie lijkt me dat, Sachertaart na de tandarts!
VerwijderenWat moeilijk,als je al dat lekkers niet durft te eten. Het meeste wat je noemt vind ik niet lekker en dat is vaak een hele klus om te bedanken,als iemand het koopt voor je.
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, jij bent dan vast een liefhebber van hartig. Bedanken lukt mij gelukkig wel, maar dat komt omdat de meeste mensen weten dat ik 'gedoe heb met eten'. Gelukkig maar want anders zou ik op visite gaan ook nog gaan vermijden.
VerwijderenHoi Niekje, lekker he, zoetigheid. Ik snap mensen met een hartige snackvoorkeur nooit zo, geef mij maar zoet.
BeantwoordenVerwijderenSommige van je eetregels heb ik ook, terwijl ik helemaal niet bekend ben met eetbuien of een eetstoornis. Zo eet ik op werkdagen voor ontbijt en lunch altijd hetzelfde. Patat bij een kraam eet ik ook nooit (maar patat kan bij mij wel een avondmaaltijd zijn). Alcohol drink ik alleen in het weekend, max 2 avonden en max 3 glazen totaal (uitzondering: vakantie). Zo heb ik nog wel meer vaste gewoontes of regels mbt bepaalde etenswaren. En ik kan rustig een halve zak drop achter elkaar wegwerken, maar alleen als niemand het ziet, als ik alleen ben dus.
Wat ik wil zeggen: niet alles wat jij denkt en voelt rondom eten is abnormaal, denk ik. Je maakt al enorm grote stappen. Je hoeft niet helemaal alles uit je systeem te werken. Ik hoop dat het je lukt om eens ontspannen met eten om te gaan. En dat je lekker gaat genieten van een fijne tompouce op een mooie zondagmiddag.
Goedenavond Marana, vaste regels zijn dus niet heel raar begrijp ik. Ik kan me ook voorstellen dat het zonder eetstoornis fijn is om wat controle te hebben, met name rond alcohol en snoepen, toch wat ongezonder dan een kop thee en een bord sla. Ik blijf mijn best doen om een aantal dingen wel aan te pakken, maar ben het met je eens dat het niet allemaal hoeft. En ik ben ook gestopt met stiekem eten, dat vond ik echt heel vervelend om te doen, moest ik ook weer die verpakkingen wegmoffelen of snel in de container aan de overkant gooien...boel gedoe allemaal. Oh... die tompouce heb ik zo'n zin in!! Ik denk dat ik niet wacht tot de zomervakantie is begonnen! Leuk dat je reageerde!
VerwijderenDaar ben ik ook weer een keer, even flink ziek geweest maar na prednison en ander “spul” ben ik weer op de been.
BeantwoordenVerwijderenWat klinkt dat vreemd/ leuk om jezelf advies te geven.
Een eetverslaving is nog veel complexer dan ik altijd dacht.
Bij mij is het het lastige dat ik vaak wel van alles lust maar zelden goed valt, en zeker suiker en vet gecombineerd is een slechte keuze voor mij. De tijd dat ik een liter ijs kon weglepelen is van vierenveertig jaar terug dat was echt mijn zwangerschapseten.
Als ik alles zo lees van je kan ik alleen maar zeggen dat je goed in het proces zit om van je verslaving af te komen.Het komt wel goed met mevr Niekje😀
Groet van Ria
Goedenavond Ria, dat klinkt naar, fijn dat je weer opgeknapt bent! Ik doe mijn best en ik denk zelf ook wel dat ik een boel dingen kan aanpakken, maar helemaal eetgestoordvrij zal het nooit worden, maar ik merk aan de reacties dat er veel mensen zijn die wel iets hebben met eten, of het nu teveel, te weinig, vaste borden en lepels of andere gekkigheid is. Mijn eetbuien en eettijden vind ik nu het belangrijkste.
VerwijderenWat ik me afvraag: Komen er telkens nieuwe regels bij? Vergeet je ook wel eens een regel, waardoor je die 'per ongeluk' overtreedt?
BeantwoordenVerwijderenIk herken het zelf niet... het enige wat ik niet kan, is van een lopend buffet pakken. Ik ben zó bang dat ik met een vol bord een verkeerde stap neem en val. En ik wil perse zitten met eten.
Goedenavond Liselot, ja, er kwamen steeds nieuwe regels bij, maar op een gegeven moment is dat gestopt, nu gaan er zelfs regels af. Ik vergeet er inderdaad ook wel eens een, en dan vergaat de wereld toch niet! Zittend eten is ook een regel van mij, ik zal niet lopend of aan een sta-tafel of zoiets eten!
VerwijderenMevr Niekje,
VerwijderenIk denk dat je je nu eerst moet focussen om geen eetbui te krijgen. Als de honderd dagen eetbuivrij zijn gelukt, dan pas het volgende eetprobleem aanpakken. Daar weer honderd dagen mee aan de slag enz. Dan is de kans van slagen het groots, weet ik uit ervaring.
Je bent nu zo goed op weg. De 64 eetbui vrije dagen zijn een grote prestatie, en ik zo blij dat het je nu wel lukt. Wat heb je als beloning in gedachten als je de honderdste dag hebt behaald? Een reisje Parijs
of...
Goedemorgen Anoniem, ik was zoiets ook van plan, goed om van jou te horen dat het werkte voor jou, dat geeft mij extra motivatie! Hahah... reisje Parijs niet, maar misschien wel een ander leuk uitje of cadeautje. Vaak kom ik dan weer bij iets te eten terecht als beloning. Een lunch of een tompouce bijvoorbeeld 😋
VerwijderenDe beloning moet wel spectaculair zijn, zodat je over tien jaar nog precies weet waarvoor het was! Ik heb mezelf eens een gouden armband cadeau gegeven. Het is nog steeds een (mooie) herinnering aan een moeilijke periode, die ik overwonnen heb.
VerwijderenAls je de honderd dagen haalt, dan is het een hele grote overwinning! En dan mag je best een feestje vieren.
Ik denk dan dat ik nog even wacht tot ik een jaar eetbuivrij ben en dan wel iets bijzonders doe of koop. En die honderd dagen vier ik dan ook maar met iets kleins denk ik. Ik begrijp wel wat je bedoelt met de herinnering die blijft na een zware tijd. En dat is zeker wat wat waard!
VerwijderenAls je je "honderd dagen succes" groots viert, dan geeft het een grotere stimulans om door te gaan. Zo van: YES, IK KAN HET! OP NAAR DE VOLGENDE HONDERD!
VerwijderenAls je je succes viert met een tompouce(lekker!) geeft dat misschien niet de power die je juist nodig hebt om verder te gaan. Dan denk je; "o ja, ik heb de honderd heb gehaald"
Zie je het verschil?
Maar ik heb de wijsheid niet in pacht, hoor. Je moet doen waar je je goed bij voelt. Ook ik struikel soms nog steeds in het doolhof van de eetstoornissen.
Ooit ga ik een sprookje schrijven: er was eens, heel lang geleden....
Haha, het eerste boek is voor jou! Het wordt een oplage van 10 stuks, waarvan er 9 in de uitverkoop gaan.
Soms doet een beetje humor wonderen, en lach ik om mezelf. Groeten Helena
Hi Helena, je maakt met aan het lachen! En ja, ik zie het verschil maar ik denk dat ik echt pas echt echt echt durf te vieren dat het gelukt is met meer dan 100 dagen. Ik kijk uit naar je sprookjesboek!!
VerwijderenEn ze leefde nog lang en gelukkig! Helena
VerwijderenDaar reken ik wel op ja!! ;-)
VerwijderenWat mij steeds verbaast is de ijzersterke wil die je moet hebben om bepaalde dingen niet te eten (met wat voor 'vreemde' reden dan ook). Dat vind ik zo bijzonder. Een tompouce zó lekker vinden maar 'm dan toch niet eten omdat het niet de juiste tijd of plaats is. Vergeet niet te genieten van je kroket morgen!
BeantwoordenVerwijderenHoi Anoniem, het is geen wilskracht maar een aangeleerde en volledige ingesleten regel. Net zo als wanneer je oversteekt dat je eerst links en dan rechts en dan nog een keer links kijk. Probeer maar eens andersom te doen. Dat lukt bijna niet. Die kroket..... ik hoop dat het lukt!
VerwijderenDe vorige was van mij :-)
BeantwoordenVerwijderenThanks! Altijd fijn wanneer ik weet wie wat stuurt.
Verwijderen