zondag 15 mei 2022

loopbaan - werken op kantoor

Mijn loopbaan begon in Londen, daar had ik voor het eerst een echte baan. Ik werkte fulltime en had een contract voor onbepaalde tijd. Toen ik op de havo zat wilde ik al in Londen wonen en werken. Ik was al verschillende keren in Engeland en ook in Londen geweest. Nooit met mijn ouders en die kende het land dan ook niet. Gelukkig lieten zij mij vrij in mijn keuze en mocht ik mijn plannen uitvoeren. De meest voor de hand liggende manier om naar Londen te gaan was als au-pair. Ik had verder geen plannen en ook totaal geen idee wat ik wilde worden of wat voor een opleiding ik wilde volgen. Het au-pair jaar was een mooie gelegenheid om daar over na te denken.

Dat deed ik en toch kon ik niets bedenken.  Wat ik na verloop van tijd wel ontdekte was dat er in Londen meer dan genoeg werk was. Ik bekeek de vacatures in de bladen die bij de underground- en treinstations werden uitgedeeld en zag allerlei mogelijkheden, op kantoor en in de horeca. Ik had ooit wel eens een paar weken vakantiewerk gedaan bij een café-restaurant aan de Brielse Maas maar vond dat werk niet echt leuk. Een kantoorbaan sprak mij meer aan.  Een havo-diploma alleen was niet toereikend, Het feit dat ik een aantal talen beheerste was een pré, maar ik moest meer kunnen.

Zo ontstond het idee om iets administratiefs te doen en met de hulp van mijn ouders in Nederland ging ik op zoek naar opleidingen die mij meer kans op werk in Londen zouden geven. Ik heb het pakketje post nog steeds waar mijn moeder alles voor me op een rijtje had gezet zodat ik een weloverwogen keuze kon maken.  Ik ben op een meao terecht gekomen en heb ik daar een opleiding tot directie-sercretaresse gevolgd waar ik in Londen vrij snel werk mee vond. (werken in Londen)

Ik heb tot en met 1993 in Londen gewoond en gewerkt. Daarna ben ik naar Nederland terug gekomen, niet geheel vrijwillig, de reden laat ik nu even voor wat het is, maar wel op een goed moment, namelijk een aantal maanden voordat mijn moeder overleed. Ik heb nog tijd met haar kunnen doorbrengen.

In Nederland schreef ik me in bij diverse uitzendbureaus en met mijn werkervaring kreeg ik meteen werk aangeboden. Soms voor een week, maar vaak kon ik langer blijven en er waren ook bedrijven die me vast werk aanboden. Omdat er veel keus was heb ik lange tijd uitzendwerk gedaan en ben ik pas op een vaste aanstelling ingegaan bij een baan die ik echt leuk vond. 

Ik herinner me deze periode als een ander tijdperk. Bij veel bedrijven ging het er nog erg ouderwets aan toe. Ik werkte een aantal maanden voor een directeur van een groot scheepvaart -en cargadoorsbedrijf.  Er werkten nog een paar vrouwen op de telexkamer en bij de telefooncentrale. Verder waren er nog een paar andere secretaresses. Het was een echte mannenwereld. Ik noemde mijn baas niet eens bij de voornaam! In de ochtend kwam er een mevrouw met een trolley met koffie en een schaal speculaasjes. Daarvan kreeg je er dan eentje. Er waren twee koffierondes. 's Middags was er thee met een mariakaakje. 

Daarna kwam ik bij een ander maritiem bedrijf terecht. Dit was een internationaal bergingsbedrijf, destijds een van de bekendste bedrijven die zich bezighielden met het bergen van zeeschepen. Hier kreeg ik een vast dienstverband. Het was ook hier een mannenwereld, maar al iets moderner. 

In de jaren dat ik hier werkte volgde ik in de avonduren de lerarenopleiding Engels. Ik ging na mijn werk twee avonden van 18.00 tot 22.00 uur naar school, en deed dat vier jaar lang. Omdat de manager waar ik voor werkte veel in het buitenland was en er nog geen e-mail was, waren er dagen dat ik vrij weinig te doen had. Ik opende de post, hielp wat collega's maar kon dan ook onder werktijd schoolopdrachten maken. Thuis had ik geen computer en zo hoefde ik niet alles uit te schrijven en later weer over typen. Soms kon ik ook nog een laptop lenen, dat was een loodzwaar ding en vreselijk duur en ik vond het doodeng om deze achter op de fiets te binden, dus die leende ik alleen als het echt nodig was. 

Ik vond de opleiding ontzettend leuk en interessant. Een heleboel vakken gingen mij makkelijk af, maar ik kreeg ook vakken waar ik echt voor moest blokken. Daarnaast moest ik stage lopen en hiervoor nam ik op kantoor vakantiedagen op, zodat ik ervaring op scholen kon opdoen. Ik heb op scholen in Den Haag, Dordrecht en Rotterdam stage-uren gemaakt. 

Mijn laatste kantoorbaan bij een groot Nederlands/Engels voedingsmiddel- en waspoederbedrijf was tevens de leukste kantoorbaan die ik in Nederland heb gehad. Ik werkte eerst op het hoofdkantoor. Ik deelde een kantoor met twee andere secretaresses en met ons drieën hadden we het heel gezellig. Met een van hen ben ik nu nog goed bevriend. Deze job was tijdelijk want ik verving iemand die met zwangerschapsverlof was. 

Helaas heb ik haar niet de hele verlofperiode kunnen vervangen, ik moest zelf tijdelijk stoppen omdat ik problemen had in de privésfeer. Mijn relatie ging uit en dat gaf nogal wat gedoe waardoor ik niet kon werken.  Door die slechte relatie vond ik het ook geen goed idee om een baan in het onderwijs te gaan zoeken. Om voor de klas te staan moet je heel fit en alert zijn en geen dingen aan je hoofd hebben waardoor je je niet goed kan focussen. En ik had veel dingen aan mijn hoofd.

Na de breuk heb ik een aantal maanden bij mijn vader gewoond, Toen ik weer opgeknapt (bij gebrek aan een beter woord) was, mijn eerste appartement had gekocht en weer op mezelf ging wonen, ging ik terug naar de hetzelfde bedrijf maar nu vond ik een baan op een van hun vele fabriekslocaties, namelijk de margarinefabriek. Deze baan was ontzettend leuk. Er werkten heel veel jonge mensen en er was altijd wat te beleven. Ik heb nooit meer ergens gewerkt waar zoveel uitjes, feestjes en borrels werden gehouden.  Ik was jong en ongebonden en genoot volop van alle gezelligheid.

In de tijd dat ik hier werkte kwam ik T. weer tegen. We hadden al eens verkering gehad toen we 16 waren en we kenden elkaar dus nog van vroeger. De vonk sloeg niet meteen over, maar we zochten elkaar wel steeds vaker op. En zo bloeide er toch weer wat op tussen ons en is T. na een half jaar bij mij komen wonen.

Omdat ik toen wel een stabiele en veilige relatie had vond ik het tijd worden om een baan in het onderwijs te zoeken. Ik was inmiddels begin dertig en had mijn diploma al een aantal jaar op zak.

Deel 2 over mijn schoolloopbaan ga ik binnenkort schrijven.

dagen aaneengesloten eetbuivrij: 57

sportschool : loopband 25 minuten  -  fiets 25 minuten  -  buikspieroefeningen gedaan

fietsen buiten: naar de bieb: 15 minuten



17 opmerkingen:

  1. Leuke achtergrondinformatie. Zo leren we je ook op een andere manier kennen.
    De mannenwereld die je beschrijft ken ik ook. Ben vele jaren directiesecretaresse geweest bij een groot import-export bedrijf met eigen expeditie-afdeling. Samen met een collega (die nog altijd een van mijn beste vriendinnen is) werkten we tussen de mannen. Ik heb daar 20 jaar lang een heerlijke tijd gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Myriam, goed om te horen dat dit ook leuk is om te lezen. Die mannenbolwerken waren destijds nog 'gewoon' en ook ik heb er met plezier gewerkt. Dat de tijden nu anders zijn en er meer gestreefd wordt naar gelijkheid m/v op de werkvloer is een goede zaak.

      Verwijderen
  2. Leuk dat je net als ik secretaresse/managementassistent bent geweest! Ik heb dat werk jaren gedaan en uiteindelijk ben ik doorgegroeid naar stafmedewerker in het onderwijs en was ik niet meer iemands secretaresse.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemorgen Aaf, ik heb altijd met plezier het werk gedaan maar zou nu nooit meer terug willen. Ik heb nu wel een leidinggevende, maar ik ben verder vrij autonoom in hoe ik mijn werk doe en wanneer. Die vrijheid bevalt me prima. Ik kan me voorstellen dat het voor jou ook zo was.

      Verwijderen
    2. Niekje, Dat klopt, ik ben niet goed in het werken voor een leidinggevende. Ik gedij veel beter als ik meer autonomie heb en zelf mijn werk kan indelen.
      Mijn werkkring was geen zakelijk mannenbolwerk, maar hoger onderwijs met bijna uitsluitend vrouwen.

      Verwijderen
    3. Vroeger was onderwijzeres al een vrouwenbaan, alleen de hoofdmeester was vaak een man. Gelukkig is dat ook voorbij. Maar nu zie je dat vooral in het basisonderwijs veel vrouwen zijn, dat is weer niet goed voor de jongetjes, die hebben te weinig rolmodellen.... mijn school is een hele goede mix van jong en oud, man en vrouw en dan ook nog eens van verschillende culturele achtergronden. Echt een weerspiegeling van de maatschappij en zo moet het vind ik ook zijn.

      Verwijderen
  3. Leuk om te lezen dit. Ik vond je verhalen uit London ook leuk. En nu ben ik benieuwd naar je schoolloopbaan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemiddag Bertiebo, het is weer eens wat anders dan schrijven over eten, ik vind het ook leuk om zo mijn herinneren op te schrijven, schoolloopbaan komt eraan.

      Verwijderen
  4. een schoolvriendin van me was ook gek op Engeland en alles wat engels was. Ze is gaan werken bij Foyle's, boekhandel in Londen. Ben meegeweest toen ze er heen ging om een kamer te vinden en ze moest zich ook komen voorstellen bij Foyle's.
    Zelf heb ik o.a. bij een ingenieursbureau gewerkt met een grote werkplaats met rond de 30 monteurs erbij. Ik bracht er ook koffie en je moest bestand zijn tegen hun opmerkingen, was ik ook. Als er iets met mn auto was was er altijd wel iemand die het oploste. Een vrouwelijke collega was meer een nufje en had het niet zo op al die monteurs en liet dat ook merken, vrij stom natuurlijk. Er werden dus geintjes met haar uitgehaald, stelde niet veel voor maar je kreeg haar zo op de kast.
    Leuk om ook deze kant van je te leren kennen.
    Ik volg je al vanaf het begin, maar of ik ben het vergeten of ik heb niet goed gelezen, maar hoe is je eetbuistoornis eigenlijk ontstaan?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedemiddag Berber, ik kan me ook prima staande houden in een mannenwereld, je moet inderdaad wel tegen een grapje kunnen en zelf ook grappen maken. Er is nooit iemand vrouwonvriendelijk richting mij geweest en als er stomme vrouwonvriendelijke grappen in het algemeen werden gemaakt dan heb ik daar meestal commentaar op gegeven. Iets in de trant van 'nee jij trekt volle zalen !'.
      Ik heb de eetstoornis ontwikkeld toen ik gezonder ging leven. Ik stopte met roken, ging sporten en viel af. Toen ik wel genoeg was afgevallen was ik al erg restrictief aan het eten. Ik heb hier en daar wel wat meer uitgelegd over hoe ik begon met lijnen, al op de middelbare school en hoe zich dat heeft ontwikkeld. Er is eigenlijk geen diepere reden, door te weinig eten lokte ik eetbuien uit. Dat kan nog steeds want ik eet nog steeds niet voldoende en zit nu inmiddels in de categorie ondergewicht. Ik ben nu wel weer meer aan het eten want daar schrik ik wel van.

      Verwijderen
  5. Heeft je ervaring in het administratieve werk in je huidige functie voordelen? Zelf wilde ik met 5 jaar al "juf"worden en ben het altijd met plezier geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Izerina, in mijn baan nu heb ik inderdaad veel voordeel van het feit dat ik erg georganiseerd en gestructureerd werk. Ik ben administratief heel vaardig, behoud het overzicht e n dat ik ook een van de redenen waarom ik deze functie heb gekregen. Ik bewaak veel processen en zorg ervoor dat collega's ook weten wanneer zij aan zet zijn, deadlines moeten halen etc. Mijn beide ouders stonden voor de klas, als kind speelde ik al 'schooltje' maar ook 'winkeltje' en 'kantoortje'. Voor de klas staan is dus wel met de paplepel ingegoten, maar omdat ik nog veel liever naar Engeland wilde dan wat dan ook was een baan als secretaresse echt het meest voor de hand liggend, ik wist dat er enorm veel werk was destijds (en nu nog) en dat het voor mensen met een niet Britse nationaliteit ook geen probleem was. En zo rolde ik daar in. En toen ik in Engeland 'klaar' was wilde ik iets doen met de taal en zo geschiedde.

      Verwijderen
  6. Wat leuk om te lezen! Fijn dat je nog wat tijd met je moeder door kon brengen. En oh ja! Die koffie-kar! Dat lijkt eeuwen geleden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicky, dank je. Die laatste maanden waarin ik mijn moeder zag waren zó belangrijk! Koffie en een speculaasje... het was toen al ouderwets denk ik!

      Verwijderen