maandag 10 juni 2024

financieel onafhankelijk

achttien

Toen ik achttien was ging ik naar Londen en werd ik au pair. Vanaf dat moment was ik voor het eerst grotendeels financieel onafhankelijk. Ik kreeg een kleine vergoeding voor mijn werk als au pair, wat volgens mij ongeveer 50 Britse pond per week was. In het weekend werkte ik in een kledingwinkel en af en toe stortten mijn ouders ook nog wat geld op mijn rekening.

werken

Na dat jaar als au-pair heb ik altijd mijn eigen geld verdiend. Eerst heb ik een paar jaar in Londen gewerkt, eenmaal terug in Nederland werkte ik hier ook en zelfs toen ik mijn studie aan de lerarenopleiding volgde werkte ik overdag fulltime. Ik was toen nog met nare ex die zelf geen geld verdiende en op mijn zak teerde, dus ik betaalde alles. Sparen lukte in die tijd niet, dat ben ik later pas gaan doen.

thuis

Als vrouw vind ik financiële onafhankelijkheid belangrijk, een waarde die ik van thuis heb meegekregen. Mijn ouders werkten beiden fulltime in het onderwijs en waren financieel zelfstandig. Hoewel ze geld op een gezamenlijke rekening hadden, beschikten ze ook over individuele rekeningen en konden daar hun eigen hobby's en uitjes van betalen.

geen eigen geld

Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om geen eigen inkomen te hebben en afhankelijk te zijn van mijn partner. Er zijn natuurlijk veel vrouwen die geen eigen inkomsten hebben, sommigen kiezen hier bewust voor, anderen niet. Het is niet aan mij om hierover te oordelen. Het lijkt me niet eenvoudig, maar dat is misschien omdat ik nooit anders heb gekend.

toekomst

Wat er ook gebeurt, ik kan financieel voor mezelf zorgen; mijn rekeningen betalen, leuke dingen doen en sparen.

23 opmerkingen:

  1. Het is heerlijk om te weten dat je ook alles kan betalen zonder een partner en niet afhankelijk te zijn. Ik heb slechts een tijd gehad met ex dat hij teveel uitgaf en rekeningen verstopte. Na scheiding kon ik dat allemaal oplossen door meer te gaan werken en al was het zwaar, het gevoel van vrijheid was geweldig en heb ik nooit meer losgelaten

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat gevoel van vrijheid is fijn, goed ook dat jij dat ook hebt, denk dat het ook bij het ouder worden belangrijk blijft Lot.

      Verwijderen
  2. Het is zeker iets om naar te streven. Ik ken helaas een aantal vrouwen die het niet zijn, bijvoorbeeld eentje omdat ze chronisch ziek is (maar niet volgens het UWV) en een ander omdat ze wel werkt maar niet genoeg zou verdienen om in haar eentje alles voor het gezin te kunnen betalen. Omdat deze vrouwen allebei een beter verdienende partner hebben, gaat het tot nu toe goed en hebben hun gezinnen het best goed. Maar valt die partner ooit weg, dan wordt het een moeizamer verhaal.
    Ik denk dat het goed is, als je het in principe wel alleen kunt redden. Dat geeft de vrijheid om bij elkaar te zijn en te blijven omdat je dat wil, en niet omdat het financieel "moet".

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Petra, ik weet dat het niet voor alle vrouwen is weggelegd. En met een partner die veel verdiend is het ook niet altijd nodig, maar het kan ook ineens anders zijn zoals je schrijft. En ja, het klopt wat je zegt: dan is de keuze om samen te zijn in ieder geval niet omdat het financieel anders lastig wordt.

      Verwijderen
  3. Als ieder een eigen inkomen heeft,voelt voor mij "een cadeautje krijgen"ook anders,echt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn leven liep anders, door onbegrepen chronische ziekte. Ik begon met een studieschuld ook nog. Daardoor nooit veel gehad, maar altijd genoeg om onafhankelijk te zijn van wie dan ook.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ook met een kleine beurs is het toch fijn om zelfstandig te zijn en niet je hand op te houden of verantwoording te hoeven afleggen Judy.

      Verwijderen
  5. Financieel onafhankelijk zijn betekent, naar mijn mening, dat je verstandig met het gezinsinkomen omgaat, zodat je geen schulden maakt, je hypotheek kunt aflossen, een buffer hebt voor zware tijden en geen armoede hoeft te lijden. Wie van beide partners dan voor het inkomen verantwoordelijk is, maakt niet zo veel uit. Idealiter allebei de helft, maar een beetje disbalans is heus niet erg.
    Een fijne relatie hangt meestal niet af van financiën alleen.
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Marijke, ik ben het met je eens. Wij verdelen de kosten volgens een systeem waar we beiden goed mee kunnen leven. Ik heb een vast inkomen, T. is ZZP en dat betekent dat zijn inkomsten fluctueren. En er zijn ook zware tijden geweest en die kwamen we ongeschonden door omdat ik in loondienst werk. Klopt wat je als laatste schrijft, maar als er financiële stress is kan het de relatie verpesten.

      Verwijderen
  6. Ik ben een tijdje niet financieel onafhankelijk geweest en toen we gingen scheiden... was ik maar wat blij dat ik zo weer een baan had gevonden en redelijk vlot wel financieel zelfstandig was.
    Ik besloot nooit meer te stoppen met werken (en toen werd het 2024 ... enfin, dat verhaal ken je <3)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha.. en nu ga je als ZZP-er aan de slag en verdien je straks weer gewoon lekker geld en wordt je business woman van het jaar!

      Verwijderen
  7. Voor mij geldt het zeker ook dat het goed voelt om financieel onafhankelijk te zijn. Dat begon toen ik uit de bijstand kwam. Geen controle meer van buitenaf over wat ik met mijn geld deed. Daarvóór moest ik mijn rekeningafschriften meenemen naar de sociale dienst, die dan heel bevoogdend bekeek of ik niet stiekem bijverdiende (niet) of dat ik stomme uitgaven deed (ook niet). Een heerlijk vrij gevoel om niet meer gecontroleerd te worden. Baas in eigen portemonnee! In het begin was mijn salaris nauwelijks hoger dan bijstand, dat kwam doordat ik niet fulltime werkte. Maar het gevoel van vrijheid was er vanaf het begin dat ik uit de bijstand kwam!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Aaf, ik denk dat je het nóg meer waardeert na zo'n periode in de bijstand! Vreselijk dat mensen je laten weten wat ze van je uitgavenpatroon vinden en dat je niet zelf kan bepalen waar je geld aan wordt uitgegeven. Fijn dat je nu baas in eigen beurs bent!

      Verwijderen
  8. Met mijn halftijds loon zou ik niet in staat zijn geweest om een gezin te runnen. Wij hebben ervoor gekozen dat ik halftijds zou werken na de geboorte van onze zoon. Mijn man heeft tot zijn 60ste in ploegendienst gewerkt en verdiende genoeg om dat mogelijk te maken en nog comfortabel te kunnen leven.
    Ik had dus wel een eigen inkomen maar dat werd apart gezet voor de luxe dingen, zoals reizen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Myriam, als het een bewuste keuze is dan lijkt mij dat ook geen probleem. Wij hebben geen kinderen, ik werk altijd al fulltime en doordat we het goed hebben is er eigenlijk nooit een probleem rondom geld, en dat is uiteindelijk het belangrijkste vind ik. En heerlijk toch om wat luxe uitgaven te kunnen doen!

      Verwijderen
    2. Zeker heerlijk. We zijn ook allebei vervroegd met pensioen kunnen gaan. Ook heel fijn.

      Verwijderen
  9. Wij delen wel al het geld. Alles is van 'ons'. Wel kan ik in geval van nood, door veel meer te gaan werken dan nu, het gezin onderhouden. Dat is wel fijn. Verder is hij ook afhankelijk van mij, als ik al het werk in huis en met de kinderen niet zou doen zou de boel flink instorten. Dus daarom hebben we er geen moeite mee dat al het geld van ons samen is. Het scheelt wel dat we aardig op 1 lijn zitten qua geld uitgeven en sparen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Suus, als dat goed werkt moet je dat zeker doen. En het klinkt ook goed zo, want ik snap dat een huishouden en een gezin runnen ook moeten gebeuren, dat doen de kaboutertjes nog steeds niet. Mijn man en ik hebben geen gezamenlijke rekening maar we splitsen de kosten volgens een systeem dat perfect werkt voor ons. En als het maar geen gedoe oplevert is uiteindelijk iedere manier goed lijkt me.

      Verwijderen
    2. Ja zeker, het is volgens mij voor ieder stel weer anders wat goed werkt.

      Verwijderen
  10. In onze familie hebben we weduwschap, echtscheiding, arbeidsongeschiktheid van kostwinner, (ongewenst) alleenstaand gebleven, en traditioneel huisvrouwschap- allemaal voorbeelden voor me van wat mogelijk is en ook van hoe het soms gewoon loopt. Alles tussen krapte en financieel comfort in. Ik voel me daardoor lekkerder met een substantieel eigen inkomen. Ik heb me wel afgevraagd of ik bv wil stoppen met werken als mijn partner met pensioen gaat. Het huis is dan afbetaald en dat maakt het gat kleiner. Maar ik weet niet of ik me daar prettig bij ga voelen. Ik kan nog een paar jaar nadenken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Anoniem, natuurlijk is het niet altijd vanzelfsprekend voor een vrouw om financieel onafhankelijk te zijn. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom dit zo is, je hebt een goede opsomming gemaakt. Bovendien hoeft het ook niet erg of een probleem te zijn, ook als het zo is gegaan en geen bewuste keuze. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik kan werken, leuk werk heb en goed verdien. En ik verdien zo goed en dat ik ook flink kan sparen. Ik heb wat slimme financiële beslissingen genomen in het verleden waardoor ik eerder met pensioen kan als ik dat zou willen. Ik kan er, net als jij, ook nog een paar jaar over nadenken want nu ben ik er nog helemaal niet aan toe!

      Verwijderen