een bord vol kleur en een eetstoornis

Van medeblogger Izerina ( onder de mijmerboom) kreeg ik een vraag over mijn weekmenu. Zij kreeg de indruk dat ik altijd kleurrijke recepten heb. En dat klopt. Ik vertelde haar toen dat daar ook een reden voor is. Terwijl ik mijn reactie schreef bedacht ik dat dit ook leuk of interessant is voor een blog.

Mensen met een eetstoornis hebben zelf eetregels bedacht. Ik heb hier eerder ook al eens over geschreven: veranderen is lastig. Mijn eetregels zijn dus voor een groot deel gebonden aan een tijdstip. Daarnaast eet ik iedere dag een aantal dezelfde voedingsmiddelen, deze geven mij houvast gedurende de dag.  De lunchsalade en het avondeten zijn de enige maaltijden waarbij ik varieer.  Omdat ik natuurlijk wel zoveel mogelijk goede voedingsstoffen, vitamines en mineralen binnen wil krijgen is het ook belangrijk dat ik daar wel zo gevarieerd mogelijk eet. 

Bij de lunchsalade is er geen regel, behalve dat het in een bepaald bakje moet. Dit bakje maak ik 's ochtends voor ik mijn ontbijt eet klaar. Ik bewaar het dan buiten de koelkast zodat de smaken goed tot hun recht komen. Doordat er zout, peper, olie en azijn door zit is het ook niet allemaal meer knetterhard. Zo vind ik het lekker. Als ik op school ben eet ik uit het bakje, thuis doe ik het over in een kom en eet ik uit deze kom. Dan heb ik er altijd een snee roggebrood met kaas bij en een beker thee. De roggebrood eet ik na de salade en de thee drink ik op het eind.

Als avondeten kan ik bijna alles eten, behalve pannenkoeken want dat is geen maaltijd maar een snack, of patat want ook dat is geen volwaardige maaltijd. Maar wat er op op mijn bord ligt is wel weer aan allerlei regels gebonden. 

Ik wil geen dingen die allemaal ongeveer dezelfde kleur hebben op mijn bord. Witlof met ham en kaas uit de oven is een vrij kleurloos geheel, op het gebruinde kaaskorstje na. Aardappels erbij fleuren de boel qua kleur niet op, dus  daar doe ik dan wat broccoli bij zodat ik meer kleur op mijn bord heb.

Over het algemeen is kleur niet zo'n groot probleem. Maar ook rond substantie en vorm en soort heb ik regels en dat kan nog wel eens ingewikkeld zijn. 

Zo vind ik het niet prettig wanneer alles op mijn bord van een zelfde soort substantie is. Bijvoorbeeld aardappelpuree, hachee en rode kool. Alhoewel de rode kool geen prutje is, vind ik het toch teveel van hetzelfde. In plaats van rode kool eet ik dan liever sperziebonen of spruitjes erbij en gewone gekookte aardappelen.

Een bord met spruitjes en een worstje en gewone gekookte aardappelen is ook niet okay, want dan zijn het allemaal losse dingen. Daar moet dan weer aardappelpuree bij. Gebakken aardappels en witlofsalade kan, maar dan moeten de aardappels stevige schijven zijn en geen blokjes want dan is alles op mijn bord weer te fijn en te klein. 

Als we chili con carne (eigenlijk altijd sin carne) eten dan wil ik daar rijst bij. Dit moet dan zilvervliesrijst zijn. Dan liggen er dus twee soorten 'fijn' eten op mijn bord. Daar moet dan iets groters bij zoals broccoli. Of ik eet het met brood, dan kan het weer wel maar dan laat ik de rijst weg. 

Heb ik nog meer voorbeelden? Jazeker! Soep als maaltijd is prima, met brood én sla want zonder is het geen maaltijd. Pasta eet ik als een maaltijd, maar moet ook altijd gevolgd worden door sla, liefst met wat extra groente zoals tomaat, komkommer en broccoli. Een pizza is geen avondeten, behalve als er een salade bij gegeten word.

En dan is er ook nog het servies. Soep eet ik uit een witte kom, Oosterse soepen eet ik uit een kom met de afbeelding van een vis op de bodem. Pasta eet ik uit een diep bord, een bonengerecht  eet ik uit een iets minder diep bord. Hollandse pot eet ik van een plat bord en voor mijn goodie bowls heb ik een bord dat het midden houdt tussen een kom en een diep bord.  Voor mijn havermoutpap heb ik een lepel, voor soep een andere lepel en voor mijn toetjes wéér een andere lepel. 

Ook drink ik altijd uit dezelfde bekers. Op school heb ik een koffiebeker en een theebeker. Ik was ze zelf af en bewaar ze in mijn kantoor en niet in onze keuken want dan zou het kunnen dat iemand anders er gebruik van maakt en ik ze dus niet kan gebruiken. Thuis heb ik een beker voor mijn thee en weer een andere voor mijn koffie. 

Het lijkt allemaal heel ingewikkeld, en als je er zelf niet mee te maken hebt dan is het dat waarschijnlijk ook. Voor mij is het een tweede natuur geworden en ik  hoef er niet meer over na te denken. Natuurlijk is het niet fijn want op het moment dat ik niet thuis of op school eet of drink moet ik het doen met wat er is. En soms is dat erg lastig want dan is er niets wat voldoet aan mijn eetregels. 

Overigens is dit afwijkende eetgestoorde gedrag niet iets waar ik mee te koop loop. In de meeste situaties met anderen valt het namelijk niet op en pas ik me prima aan. Een etentje bij vrienden vind ik geen probleem, buiten de deur in een restaurant lunchen of dineren ook niet. Die dingen lukken altijd wel. Maar in vakantiehuisjes, als ik een week of langer ergens ben, is het veel lastiger om me aan te passen. Borden gaan nooit mee op vakantie, mijn lepels en mijn havermoutkom gaan wel mee want op een of andere manier hebben ze in een vakantiehuisje nooit de goede maat kom! 😁