zondag 6 maart 2022 - reacties van anoniemen

Het etentje gisteravond was erg geslaagd. We hebben heerlijk gegeten, gepraat en gelachen. Ik heb best veel gegeten, meer dan ik normaal 's avonds eet maar ik voelde me daar niet ongemakkelijk bij. Ook tijdens het schrijven van deze eerste blogregels om 08.00 uur vanmorgen  had ik geen slecht gevoel over het eten. Dus er was geen reden om vandaag te compenseren! 

Ik ben zoals gewoonlijk op zondag eerst gaan sporten en ook daar geen langere of zwaardere training, nergens voor nodig. Het helpt dat ik weet dat mijn gewicht vanmorgen goed was. Ik wilde me niet wegen maar heb het toch gedaan. Stiekem dacht ik dat ik kilo's zou zijn aangekomen maar natuurlijk was dat onzin!

Oeps, gaat het weer over eten en gewicht en mijn eetstoornis!!

Ik kreeg gisteren deze reactie:

Tjee mienee ik heb medelijden met je als je zo moet leven!
En dit is jouw leven want je hebt het er constant over.

Deze reactie heeft een deel van vandaag in mijn hoofd rondgespookt. De reactie kwam van iemand die anoniem is. Dat vind ik trouwens altijd een beetje lastig, ik weet dan niet of het een man of vrouw is. Ik zou willen voorstellen om dan in ieder geval aan naam te bedenken, dat komt zoveel aardiger over. Je weet dan ook op een gegeven moment dat sommige anoniemen vaker reageren dan anderen. Maar dat terzijde.

Anoniem heeft dus medelijden met me omdat ik zo met eten bezig ben. Daarnaast dat ik het er constant over heb. Deze blog is door mij in het leven geroepen om wat meer over mijn eetstoornis en eetstoornissen in het algemeen te schrijven. En om dingen die ik ervaar, voel, vind, denk en meemaak op te schrijven. Ook kan ik door het op te schrijven wat beter relativeren, vaak ook door de sympathieke reacties die ik krijg. 

Ik schrijf nu dagelijks, maar dat deed ik tot voor kort niet. Wel schreef ik bijna iedere woensdag iets met als onderwerp een eetstoornis. Daarnaast een weekmenu op zondagavond en een vragen aan mezelf rubriek op vrijdag. Dus dat ik het er constant over heb vind ik zelf wel meevallen. Dat ik het er vaak over  heb klopt. 

Als ik me me zou storen aan een onderwerp en iemand heeft het er constant over dan zou ik niet telkens teruggaan naar deze blogger. Dan zou ik leukere blogs opzoeken om te lezen. Die zijn er genoeg, zelfs zoveel dat het mij niet lukt om van iedereen dagelijks iets te lezen, laat staan om op alles te reageren. Soms zou ik willen dat ik daar de tijd voor had, maar gelukkig heb ik ook nog een leven met een partner, met een baan, met vrienden en vriendinnen, met een lieve vader, met boeken, met sporten, met fietstochten door onze mooie omgeving, met leuke vakanties en met nog veel meer dingen die ik allemaal doe in mijn leven, met mijn eetgestoorde gedrag! 

Dit was mijn laatste vakantiedag. Morgen ga ik weer naar school. Ik heb net al even in mijn agenda en mijn e-mail gekeken zodat ik weet wat er morgen op me wacht. Ik begin met een les van twee uur aan een groep 3e jaar studenten. Dit wordt de eerste les zonder 1, 5 meter en zonder mondkapjes. Daarna een vergadering en de rest van de dag 'bureautijd'.  Dat noem ik zo omdat er dan geen afspraken of lessen zijn. Dan doe ik andere werkzaamheden. Daarover een andere keer meer.

Fijne week allemaal!