Gisteren las ik op Instagram een tekst van een medewerker van Proud2Bme over kleding en een eetstoornis (Proud2Bme). Kleding kan inderdaad een probleem zijn wanneer je een eetstoornis hebt. Ik kan daar over meepraten. Wat ik hier vertel zijn mijn eigen ideeën en ervaring, niets is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.
Vaak wordt gedacht dat meisje en vrouwen, en in mindere mate ook jongens en mannen met een eetstoornis, graag slank of dun willen zijn. En dat als ze slank of dun zijn dat ze dit dan willen laten zien aan de rest van de wereld. Kijk mij eens mooi slank zijn! Niets is minder waar. Als je een eetstoornis hebt en je hebt ondergewicht (volgens de BMI schaal) dan spelen er hele andere dingen dan uiterlijk vertoon een grote rol.
Ik draag niet graag hele strakke kleding, of kleding die mij er nog dunner doet uitzien dan ik al ben. Ik heb een skinny jeans die ik niet meer draag want ik zie er niet uit in die broek. Met mijn lengte van 1.88 m en een gewicht wat net geen ondergewicht is ben ik de bekende 'draadnagel' zonder voor- of achterkant. Ik heb een aantal jurkjes die wel een beetje aan mijn lichaam aansluiten, die draag ik alleen maar in de winter met een wollen vest en maillot, zodat het niet opvalt dat ik zo dun ben. Dat dat niet werkt weet ik, maar voor mijn gevoel zie ik er dan minder dun uit. Ik draag ook geen oversized kleding want dat staat ook niet echt mooi, dan lijkt het net alsof mijn kleding te groot is.
Zwemmen deed ik vroeger graag. Ik speelde waterpolo en deed aan wedstrijdzwemmen. De hele dag in badpak in het zwembad rondhangen tijdens toernooien vond ik geen probleem. Ik droeg wel eens een badjas of sloeg een handdoek om mijn middel, maar dat was niet om mijn lichaam te verbergen maar omdat het soms wel even lekker was om warm te blijven, of wanneer ik naar de kantine ging om iets te kopen.
Ik was zo'n 15 tot 18 kilo zwaarder dan ik nu ben. Niet dik, maar flink en flink gespierd door al het sporten. Ik was niet trots op mijn lichaam, maar ook niet echt ontevreden, ook al deed ik toen ook wel eens een halfslachtige poging om af te vallen.
Nu ga ik nooit meer zwemmen dus is dit niet aan de orde. Maar ik houd wel van de sauna en nu dat weer kan heb ik daar ook veel zin in. Maar daar vind ik het nu niet meer prettig om de hele tijd bloot rond te lopen en sla ik altijd een handdoek om of trek ik mijn badjas aan als ik van de ene plek naar de andere loop. Ik ben echt niet zo blij met mijn lijf, ondanks het feit dat ik niet wil aankomen.
Kleding kopen is er voor mij, met mijn slanke lijn, niet makkelijker op geworden. Bij een speciaalzaak voor lange vrouwen lukt het nog wel, maar verder moet ik lang zoeken voordat ik iets vind in maat S of XS met de juiste lengte. Mijn nieuwe jasjes zijn iets te ruim maar dat is tegenwoordig niet heel erg. De mouwen net iets te kort en het lijfje goed, want het zijn lange colberts. Bij mij valt de lengte dan normaal uit. Als ik wat meer gewicht zou hebben zou het allemaal net iets mooier passen.
Voor mij niet genoeg reden om aan te komen, of misschien voor mij wel, maar niet voor mijn eetstoornis. Mijn gezonde brein en de eetstoornis zijn constant aan het bakkeleien en nog steeds delft mijn gezonde ik het onderspit!
Een skinny jeans tekent inderdaad heel erg, ook bij een normaal bmi vind ik ze niet echt mooi.
BeantwoordenVerwijderenEen bandplooibroek zal veel mooier staan, of draag je helemaal niet graag broeken.
Door mijn overgewicht is het ook wel eens lastig kleding te kopen. In grote maten winkels is het vaak laagjes, tunieken, blousons of lange truien en dat staat me allemaal niet zo goed.
Ook toen ik ruim over de honderd was liep ik in een mooi strapless badpak, omdat ik best een mooi decolleté had viel de onderkant minder op 😁
en ik trek me nooit zoveel aan wat anderen van me denken of vinden.
Kleding moet vooral confortabel zijn
Hoi Lot, ik draag wel broeken, geen bandplooi maar wel 'bootleg' daarbij loopt de pijp vanaf de knie iets wijder uit. Dat staat mooi bij mijn lengte. Strakke pijpen niet. Haha, ik had vroeger ook een goede voorgevel! Ik ga ook wel voor comfort maar vind het op mijn werk fijn om er netjes en niet te casual uit te zien. Ik heb te maken met veel mensen, niet alleen studenten. Gisteren zat ik aan tafel met een aantal beleidsmakers uit de grote stad op het stadhuis!
Verwijderenjammer dat we niet kunnen delen, ik heb nl. lipoedeem, dus vet op plekken waar ik het niet wil en dat gaat er ook nooit vanaf. Ik eet niet veel, gezond, snoep af en toe, beweeg veel te weinig en sporten doe ik al helemaal niet. Kleding is ook een probleem, alhoewel ik nu altijd in een zwarte broek loop, trui, slobbertrui (ook zwart). Niets mag knellen, daar heb ik dan last van.
BeantwoordenVerwijderenIk was altijd 1.68 maar ben sinds een paar jaar 1.64, hiep hiep hoera voor het ouder worden (en de scoliose die ik heb). Naar de sauna ben ik nog nooit geweest en trekt me ook absoluut niet.
Maar.... ik had ook een ernstige ziekte kunnen hebben, ik heb geaccepteerd wat ik heb en dat het me veel beperkingen geeft, maar verder ben ik hartstikke gezond, gelukkig.
Hoi Berber, lipoedeem is vervelend en maakt kleding vinden die mooi past ook lastig natuurlijk. Gelukkig is jouw glas altijd halfvol en ben je een leuk mens zo te lezen! In het weekend draag ik ook vaak een makkelijke losse yogabroek en t-shirt en vest, gemak en comfort staan dan voorop!
VerwijderenWer wat geleerd van je. Mijn probleempje is anders. Geen strakke spijkerbroek rond de knie. Dat geeft meer pijn. Dus ik koop in kringloopwinkel. Zit de broek niet goed,dan is er weinig geld weg.
BeantwoordenVerwijderenHi Izerina, zo kan het ook. Ik kijk wel eens bij een kringloop maar tot nu toe nooit iets gevonden. Ik doneer wel altijd als ik iets heb.
VerwijderenAch kleding , wat lastig toch voor heel veel mensen. Ik heb het mijn hele leven leuk gevonden om kleding te kopen en te dragen. Ik ben niet groot, 1.64, dus moest wel altijd broeken verkorten. Nu heb ik voor mijn plezier een coupeuse opleiding gevolgd. En veel kleding gemaakt. Toen ik 18 jaar was had ik maat 38 en nu heb ik nog maat 38. Ben in mijn hele leven precies 2 kilo aangekomen.
BeantwoordenVerwijderenAl loop ik nu tegen het probleem aan dat ik alles pas, maar vanwege mijn leeftijd bepaalde kleding mij niet meer staat. En val ik in de duurdere sector.
Jasjes die ik bij mijn werk veel droeg, draag ik niet meer. Wel mooie t shirts en leuke vesten. Broeken geen probleem. Wel maat 40 omdat mijn buik wat dikker is geworden, en ik wil geen knellende kleding . En ik heb veel jassen, mooi tot sportief. (Eigenlijk te veel, maar als ik een mooie jas zie, word ik hebberig.)
En 's avonds altijd een joggingbroek.
Ja, ik weet het. Makkelijk praten voor mij. Maar ik heb mijn hele leven ook altijd mijn gewicht een beetje in de gaten gehouden. Goed en gezond gegeten. En daar pluk ik nu de vruchten van. En ik geloof dat je beter tegen een ondergrens aan kunt zitten met je bmi dan er vet overheen. Een kilo afvallen is zo gebeurd. Maar als ik bij sommigen lees wat er af moet!!!! En op mijn leeftijd wat ze aan medicijnen moeten slikken.
Hoi Francien, toen ik in Engeland woonde heb ik een naaicursus gevolgd. Ik kan niet heel ingewikkelde dingen maar rokken, broeken en colbertjes kan ik wel maken. Zelfs gevoerd! Hier ook 's avonds altijd de jogger! Ik ben ook liever iets te dun dan te zwaar, dat is ook niet fijn weet ik uit ervaring.
VerwijderenOh ja, met die lengte is goede kleren vinden sowieso lastig! Ik ben bijna net zo lang, heb nu flink overgewicht, maar HEEL LANG geleden was ik veel lichter - en had ik ook een aantal jaren behoorlijk ondergewicht. Maar ook toen ik wél een acceptabel, maar laag gewicht had leek ik altijd slungelig, te mager, wat ik ook aan had...
BeantwoordenVerwijderenHoi HteB!, Oh, ben jij ook zo lang, grappig, dat wist ik nog niet van je. Wel dat je vindt dat je te zwaar bent. Groetjes van ene lange slungel 😉 aan de andere!
VerwijderenMijn BMI is buiten alle proporties - het is niet alleen ik die mezelf te zwaar vind - dat vindt ook de huisarts, mijn fiets, en de meeste terrasstoelen.... Ik benadruk mijn lengte meestal niet, omdat ik mezelf al heel lang geleden heb aangeleerd om vrouwen van 1.80 - 1.85 (o.k., tot 1.95 mag ook...) "normaal" te vinden vwb hun lengte. MIjn gewicht vind ik "niet normaal" - omdat daar meer schaamte omheen zit - ik meld niet voor niets wél hoe lang ik ben, niet hoe zwaar... Ik was een jaar of dertig geleden XZO blij dat ik eindelijk aankwam - en toen kwamen er een paar personen aan gewicht bij...
VerwijderenHoi mrs H. dat is jammer om te horen, gelukkig ben je er vrij nuchter onder merk ik en heb je er zelfs humor bij! Het kan raar lopen in het leven, te licht en dan nu te zwaar. Tegenwoordig zeggen ze dan 'het is wat het is' en zo is het dan maar net! Ik zou een paar kilo extra dolgraag ruilen voor een hoofd zonder eetgetob, maar voor ik daar ben.....
VerwijderenIk denk dat er weinig vrouwen (en mannen) zijn met een standaard maat. Er is altijd wel iets te lang, te kort, te wijd of te strak. Ik heb ook altijd moeite met kleding kopen omdat ik een dunne taille heb maar wel een flink achterwerk. En ook nog korte beentjes. Klinkt wel heel charmant, he? ;-) Toch ben ik - gelukkig - best tevreden. Vroeger droeg ik altijd lange truien en vesten omdat ik mijn kont te dik vond. Als ik nu foto's zie uit die tijd vind ik dat echt bizar. Dat was écht niet nodig.
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicky, klopt, bijna niemand is een standaardmaat. Hahaha... je klinkt reuze leuk hoor! En terecht dat je tevreden bent, veranderen is lastig en kost een boel energie geestelijk en lichamelijk. Niemand zal je onthouden vanwege je figuur, maar wel om je karakter en dat zit volgens mij wel goed bij jou! Ik had vroeger ook een te dikke kont, in die tijd was dat ook iets waar je als meisje niet blij mee was. Nu moet het juist! Volgens mij zijn wij ongeveer even oud, dus speelde dat bij jou toen ook.
VerwijderenVroeger, toen ik heel dun was, klopte mijn zelfbeeld niet. Ik was 1,79 cm en woog 57 kg en ik vond mezelf veel te dik! Als ik in de spiegel keek, zag ik een dik iemand, met vetrollen en dikke wangen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb nu een gezond gewicht, ik zit aan de bovengrens en vind mezelf nu niet meer te dik. Ik vind dat ik er prima mee door kan.
Hoi Aaf, bizar hoe je zo een verkeerd beeld kan hebben he? Ik was met mijn 1.88m en rond de 82 kilo ook prima maar vond het nog steeds niet goed. Ik zie nu ook iemand met dikke benen als ik naar beneden kijk, maar in de spiegel zie ik spillebenen! Hoe je over jezelf denkt is belangrijk, fijn dat je nu tevreden bent.
Verwijderen