vrijdag 11 maart 2022

wat je nog niet wist over Mevrouw Niekje 150 tm 154

 De vragen deze week gaan echt ergens over en zijn niet van die flauwekulvragen. 

150    Hoe onafhankelijk sta ik in het leven?

Laat ik voorop stellen dat ik heel gelukkig samenleef met mijn partner en dat ik hem niet zou willen missen. Mocht er iets gebeuren waardoor wij niet meer samen kunnen (of willen) zijn dan ben ik volledig onafhankelijk. Ik bezit een eigen huis, ik heb een baan en ik verdien ruim voldoende om in mijn eigen levensonderhoud te voorzien. Ik heb een rijbewijs en een auto. Ik kan koken. Ook ben ik best intelligent en zijn er weinig dingen waar ik geen oplossing voor kan bedenken. 

151    Aan welk huisdier heb ik goede herinneringen?

Op een paar wandelende takken na hadden wij vroeger thuis geen huisdieren. Ik heb nooit gevraagd om een hond of een kat en voor zover ik weet heeft mijn broer dat ook niet gedaan. Mijn ouders werkten fulltime, wij gingen iedere dag naar school. Niet ideaal voor hond of kat. De buurman van een vriendinnetje van mij had een volière in zijn tuin, hier hield hij parkieten. Rond mijn 15e wilde ik graag zo'n parkiet en dat mocht van mijn ouders. De kooi met het diertje kwam op mijn kamer te staan. Ik wist niets van vogels en de enige informatie die ik kreeg met betrekking tot de verzorging haalde ik uit een boekje uit de bieb. 

De parkiet, genaamd Dokter Vogel, mocht in mijn kamer zijn kooitje uit en was behoorlijk tam. Hij zat vaak op mijn hoofd als ik huiswerk zat te maken, of bekeek zichzelf uitgebreid in de spiegel. Ik heb geen idee hoe lang ik dit beestje heb gehad, maar op een ochtend lag hij dood op de bodem van het kooitje. Mijn eerste én laatste huisdier. 

 152    Staat er genoeg op mijn spaarrekening?

Ja! En omdat wij zonder kinderen zijn en het allemaal voor onszelf is en we niet sparen voor iets groots is het voor nu meer dan genoeg!

153    Blijf ik altijd wonen waar ik nu woon?

Altijd weet ik niet, maar in ieder geval wel tot aan mijn pensioen/zolang ik werk waar ik nu werk. Ik woon nu op nog geen tien minuten fietsen van mijn werk. Mocht ik nog veranderen van baan dan zal ik zeker niet verder weg dan 45 minuten fietsen gaan werken. Ik wil niet met de auto naar mijn werk. En verhuizen naar een ander huis is niet nodig. Dit is een heerlijk huis! Wanneer mijn werk klaar is zouden we kunnen verhuizen, maar of we dat ook willen tegen die tijd?

154    Ben ik bang voor iemand die ik ken?

Ik heb lang over een antwoord op deze vraag moeten nadenken en ben tot de conclusie gekomen dat er niemand is. Dat is ooit anders geweest. Hier heb ik tot nu toe nog niet over geschreven. In de serie over mijn leven, waar ik aan deel vijf zou moeten beginnen, zou deze persoon voor het eerst op de proppen komen. Wellicht is dat ook waarom ik niet zo'n zin heb om dat deel te schrijven. De periode in mijn leven, vanaf mijn 20e tot en met mijn 29e ,waren jaren waarin ik samenwoonde met mijn toenmalige partner, een man die ik liever niet had gekend. En voor hem ben ik wel bang geweest, maar gelukkig nu niet meer. De kans dat ik hem tegenkom is erg klein, terwijl ik geen flauw idee heb waar hij woont. Wat ik wel weet is dat het niet in Nederland is!

Wat een cliffhanger het antwoord op deze laatste vraag!  Er komt nog een keer een blog waarin ik hier wat meer over zal vertellen. 


12 opmerkingen:

  1. Mijn spaarrekening heeft ook genoeg gelukkig, en daar doe ik ook erg mijn best voor.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicole, ik doe er ook mijn best voor, ik werk en ik smijt het niet over de balk!

      Verwijderen
  2. Sinds we op pensioen zijn hebben we flink moeten inleveren op ons inkomen. Wettelijke bedienden- en ZZP-pensioenen in België zijn om te lachen. Gelukkig hebben we tijdens onze actieve loopbaan goed gespaard (en ook goed geleefd, dat had ik ook niet willen missen) zodat we nu geen zorgen hebben.

    Blijf ik altijd wonen waar ik nu woon? Als het aan mij ligt niet. Ik had gehoopt dat we na ons pensioen naar een appartement (met groot terras) zouden verhuizen. Ons huis is met 3 slaapkamers en een bureau nu veel te groot. Helaas wil mijn man er niet van weten. Hij kan zijn tuin niet missen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Myriam, gelukkig dat je én gespaard hebt én geleefd, vooral dat laatste is belangrijk, dat pakt niemand je meer af. Je moet natuurlijk wel samen willen verhuizen!

      Verwijderen
  3. Om met de laatste te beginnen niet ik ben voor niemand bang en het in principe vertrouwen in iedereen.
    Het huis waarin we wonen staat op mijn naam zonder hypotheek. Heb ik eerlijk gezegd weinig voor hoeven doen, vorige huis woonde ik al 40 jaar waarvan 20 al op mijn naam en met kleine resthypotheek en overwaarde een huis meer in het zuiden van Nederland kunnen kopen.
    Ik heb heel veel huisdieren gehad, katten en houden en ook regelmatig crisisopvang, dat krijg je als je schoonouders een dierentehuis hebben.
    Na scheiding paar jaar geen gehad omdat dat echt niet uitkwam. Partner had hond en we zijn nu samen al aan de 5e, die is al ongeveer 10. Afstandhond en we weten niet precies geboortedatum, dit ras wordt maar 10-12dus hopelijk nog even fijn samen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Lot, leuk om jouw antwoorden op de vragen te lezen! Zonder geldzorgen leven is fijn. Ik kan me voorstellen dat een hond heel leuk en gezellig kan zijn! Laten we hopen dat jullie hond nog een poos bij jullie is!

      Verwijderen
  4. Gewoon in je eigen huis blijven wonen. Ik hoop,dat het ons lukt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We hebben twee trappen en dat zou op latere leeftijd een probleem kunnen worden. Maar we gaan uit van het positieve!

      Verwijderen
  5. ik hoop hier te kunnen blijven wonen, al gaat trappenlopen moeizaam, ik ben al zeker 1,5 jaar niet meer op de 2e verdieping geweest (wat niet erg is). Misschien als het echt niet meer zou gaan een traplift. Of een bed in de kamer beneden, maar dan moet er weer het een en ander weg wat ik erg jammer zou vinden. Maar goed, zover is het nog niet.
    Huisdieren: voornamelijk katten en ook een paar honden. Aquarium met tropische vissen, papegaai, konijnen. Ooit 12 katten tegelijk in huis, geweldig vond ik dat en ze konden het prima vinden met elkaar. Heb nu een "leenkat"(buren die niet zo geweldig voor hun kat zorgen, die krijgt nu van mij eten).
    Geldzorgen heb ik ook niet, altijd gewerkt (47 jaar) en nu pensioen en AOW waar ik prima van rondkom. Geen auto, ga nergens heen, altijd thuis, dat scheelt ook geld uitgeven.
    Bang: de laatste paar jaar voor mn man, die Alzheimer had. Toen hij nog thuis woonde was dat een vreselijke tijd. Toen hij in een verpleeghuis woonde waren er ook nog minder leuke momenten voor me en uiteraard altijd onverwacht.
    Nu woon ik al een aantal jaren alleen en heb de tijd van mn leven en ben van plan 101 te worden!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Berber, ik hoop voor jou ook dat verhuizen niet nodig is. Wij hebben een aaanlooppoes. Ze is niet van ons maar komt ons iedere dag even gedag zeggen (of zou ze voor de brokjes komen?). Ach, dat je man Alzheimer had wist ik niet. Dat moet inderdaad vreselijk en verdrietig zijn geweest. Fijn dat je nu kan genieten van het alleen-zijn. Ik denk dat ik dat ook zou kunnen als het moet. En 101 is een mooi streven! 😏

      Verwijderen
  6. Wat is iedereen honkvast! Ik ben al vaak verhuisd en ik ga vast nog vaak verhuizen. Ik ben een beetje raar; ik houd van verhuizen. Ik had ook ooit een vriendje waar ik best bang voor was. Ik heb me daarna voorgenomen dat dát me nooit meer zou gebeuren. Heel wat flierefluiters tegen het lijf gelopen maar nooit meer bang geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nicky, ik heb wel eens gelezen dat we gemiddeld 7x in ons leven verhuizen. Jij bent denk ik een uitzondering als je het leuk vindt, de meeste mensen krijgen enorme stress van verhuizen. Gelukkig heb je geen enge vriendjes meer gehad, ik ook niet!!

      Verwijderen