vrijdag 4 maart 2022 - de schoonmaak

Bij ons draait de wasmachine altijd 's nachts of in het weekend. Op werkdagen gooi ik de was dan in de droger als ik opsta en valt het verbruik van stroom in de daluren. Maar als het kan hang ik de was het liefst buiten. Vanmorgen kon dat. Maar man man man wat was het nog koud toen ik om 8 uur buiten stond!

Na mijn rondje sportschool heb ik in huis schoongemaakt. Normaal gesproken maakt T. op vrijdag in huis schoon. En eens per maand hebben we een schoonmaakhulp, Han, die komt poetsen. Han maakt het hele huis grondig schoon. Met maar twee mensen wordt het gelukkig nooit snel vies en kunnen we het zelf ook goed bijhouden. Maar iedere vier weken een grondige schoonmaak is ook erg fijn. Vandaag was ik aan de beurt omdat T. een klus had die vandaag moest worden afgemaakt.

Na het schoonmaken ben ik naar de markt gegaan voor wat groente en fruit, en even langs de toko voor wat spullen voor morgenavond, wanneer onze visite komt eten. We gaan eten wat we vorige keer ook zouden eten maar toen niet doorging. T. zorgt voor de apero en de hoofdgerechten. Ik zorg voor het dessert. Dat dessert heb ik vanmiddag al gemaakt. Het heeft geen naam want het is een eigen bedenksel. 

Ik begon met een pond volle kwark. Die heb ik eerder in de week al laten uitlekken zodat er een stevige massa overbleef.  Daar heb ik vandaag een halve jampot lemon curd en wat extra suiker doorheen gemixt. Een halve liter slagroom met wat suiker lobbig geklopt en dit voorzichtig door het kwarkmengsel gevouwen.

Een cakeblik met bakpapier bekleed en op de bodem de eerste laag van de citroenroom. Daarop gingernuts (een heel lekker knapperig koekje, ik at het voor het eerst lang geleden in Engeland) die ik ondergedompeld had in gemberwijn. Daarna weer een laag room en nog een laag biscuitjes en tenslotte nog een laag room.

Dit staat nu in de koelkast en is morgen zodanig opgestijfd dat ik er mooie stukken van kan snijden. Ik lepel er voor het serveren wat verse passievrucht overheen.

Ik ga er van uit dat het erg lekker is, maar hoe raar is het dat ik dat nog niet weet? Heel raar, want een kok moet te allen tijde zijn gerechten proeven. Maar dat doe ik dus niet. Dat laat mijn eetstoornisbrein niet toe. Bang als ik ben voor een eetbui lik ik niet eens de kom uit! Gelukkig heb ik genoeg ervaring om te weten dat het lekker is wat ik heb gemaakt, en voor de zekerheid heb ik een schep citroenroom in een klein bakje gedaan zodat ik dat vanavond als nagerecht, in plaats van mijn normale vla, kan eten. 

Een etentje met vrienden morgenavond. Altijd erg gezellig maar voor mij ook erg stressvol. Morgen meer over hoe ik daar mee omga.