Ik heb wel eens gelezen en gezien (oa in House of Cards) dat mensen die lid worden van de AA om van hun alcoholverslaving af te komen een penning krijgen wanneer ze x-aantal dagen geen alcohol hebben gedronken. Onder elkaar kunnen ze dan in een gesprek zeggen dat ze al zoveel penningen hebben, de ander weet dan hoe lang iemand al 'on the wagon is'. Ik ben ook aan het tellen, misschien moet ik mezelf na 100 eetbuivrije dagen ook iets geven. Maar voorlopig is dat nog niet zo ver, vandaag pas dag 6.
Om de vijf tot tien dagen heb ik een eetbui. Meestal als ik alleen ben, maar ben ik niet alleen en is de drang erg groot dan lukt het me ook wel om stiekem te eten. Ik vind wel een manier, tot nu toe is dat nooit een probleem geweest. Het is alleen makkelijker in mijn eentje.
Mijn laatste eetbui was vorige week zaterdag. Dat was er eentje die al was begonnen op donderdagavond. Ik was er na zaterdag zo klaar mee, walgde van mezelf en was boos op mezelf. Ondanks alle goede voornemens was het weer niet gelukt en startte ik een nieuwe poging om normaler te eten.
Tot nu toe gaat dat goed. Maar zo af en toe heb ik eetbuidrang. Niet raar natuurlijk wanneer je bedenkt dat mijn reptielenbrein al jaren weet dat er na een periode van schaarste een moment van overvloed komt. En normaliter zou dat moment er nu al zijn of bijna zijn. Maar ik wil dit niet meer! Hoe voorkom ik dat ik voor de bijl ga?
Wat voor tips en trucs heb ik in de afgelopen jaren gekregen en geleerd om het anders te doen? Een paar voorbeelden:
- Ik moet voldoende eten, restrictief eten leidt tot eetbuien;
- Ik moet af en toe ook lekkere 'ongezonde' dingen eten, daar is niets mis mee;
- Ik moet afleiding zoeken want eetbuidrang gaat voorbij;
- Ik moet hulp inschakelen / aan T. vertellen dat ik eetbuidrang heb zodat hij mij kan steunen bij het uitzitten van de drang.
- Ik maakte mijn lunchsalade extra lekker met een gekookt eitje;
- Ik at twee paaseitjes uit de schaal op de lunchtafel op school;
- Ik had een paar klussen te doen op school waar ik al mijn aandacht bij nodig had, ik nam me voor om die klussen af te maken en dat is gelukt, dit zorgde voor afleiding en gaf voldoening;
- Ik maakte voor mezelf een hele lekkere kom met noedels, groente en satésaus;
- Ik nam een mini Mars bij de thee 's avonds;
- Ik beloofde mezelf een ijscoupe met advocaat en slagroom op zaterdagavond.
Heeft reclame van voedsel of praten daarover invloed op je eetbuien?
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, totaal niet! Ik kan kasten vol lekkers hebben, reclames van de nieuwste Magnums zien en dat doet me niets. Als de eetbuidrang eenmaal is begonnen heb ik ook geen plaatjes of praatjes nodig, dan draait mijn hoofd op volle toeren en zie ik voor me wat ik allemaal kan eten. Na de eetbui zie ik dit eten ook weer als 'de vijand' en ben ik er weer zo klaar mee dat ik het nog het liefst weg zou gooien.
VerwijderenKomt de dwang ook omdat je lichaam schreeuwt om goede voeding? Als de dwang zo om de 8-10 dagen komt lijkt het wel of je dagen teert op alles wat je in een eetbui hebt gegeten en als dat "op" is je weer richting eetbui gaat omdat je lichaam daar behoefte aan heeft?
BeantwoordenVerwijderenDit komt in mijn vaak logisch denkende brein op.
Dus dan zou je je nu de komende dagen goed kunnen voeden met juist dat extra eitje of andere eiwitbron en wat goede vetten.
(en niet overdreven sporten om die extra calorieen er weer af te krijgen)
Hoi Lot, dat is inderdaad het hele eieren (!) eten! Daarom is dat restrictief eten wat ik doe niet goed, maar zo lastig om meer intuïtief te eten vanwege die angst om aan te komen. Vandaag een halve avocado door mijn lunchsalade en vanavond trakteer ik mezelf op ijs!
VerwijderenOh ja mijn schoenmaat is in de loop der jaren gegroeid naar 43, ik heb krullen en ga om de 7 weken naar een krullenkapper die het op een andere manier knipt dan andere kappers en is ongeveer 6-10 cm lang
BeantwoordenVerwijderenHi Lot, je leeft, net als ik, op grote voet! Ik heb heel lang 44 gehad, nu ben ik denk ik uitgezakt (mijn voeten dan) en heb ik maat 45. Krullen, altijd willen hebben maar ik heb van nature prachtig steil haar, inmiddels over mijn schouders.
VerwijderenVandaag is het zaterdag. Hoi, want op zaterdag kook ik nooit. Meestal haalt echtgenoot wat. Ik zie wel wat ik eet.
BeantwoordenVerwijderenZag gisteren de ijsbakken bij de Aldi. Stond te twijfelen. Aldi heeft hele lekkere ijssoorten. Toch niet gedaan. Had er nog geen zin in. Maar moest wel even aan je denken.
Heb me vanmorgen weer eens gewogen. 60 kilo. Zo maar een kilo meer. Jij zou dan wat extra sporten vermoed ik. Ik denk dan. Tja nootjes gegeten. En met de kleinkinderen mee gesnoept. Maar wil toch niet zwaarder worden. Je sjouwt het allemaal mee en dat is niet goed voor de knietjes. Een week normaal eten, niet tussen door en ik ben het weer kwijt. Zo heb ik het mijn hele leven al gedaan.
Fijn weekend. En maandag een uur eerder op. Het wordt dan wel vroeg voor jou.
Hoi Francien, zo doen wij het ook op de meeste vrijdagen en zaterdagen. Dan eten we waar we zelf zin in hebben. Verder verdelen we de kookbeurten. Ik vind koken leuk, maar aanschuiven ook! Ik zou meteen naar de sportschool rennen! 🤣 Ik begrijp dat wel, als je altijd slank bent geweest dan is 1 kilo veel en voor je het weet zijn het er twee. Balansdagen en dan in het weekend wat extra's. Lijkt mij ideaal! Vanavond eet ik ijs, met advocaat én slagroom! Ja, dat uur is nooit leuk want ik ga dan weer in het donker - ook al is het maar voor even - naar school. Verder heb ik er gelukkig geen last van. Eet ze vanavond! xx
VerwijderenLastig hoor. Begrijp ik het goed dat een onderliggende oorzaak zit in de angst om aan te komen. Daar maak jij je 'gewone' eetpatroon op maar is eigenlijk te weinig waardoor de reptielenbrein heel hard schreeuwd om aan te vullen en dat is dan je eetbui?
BeantwoordenVerwijderenDan zou ik gaan onderzoeken waar de angst om aan te komen vandaan komt.
Het blijft een lastige cirkel waar je in zit.
Hoi Wieteke, klopt, ik eet inderdaad te weinig en wanneer ik dan na een aantal dagen aanvul is dat een eetbui. Ik vul aan met zoete dingen zoals koek ijs en chocolade. Ik kan natuurlijk beter iedere dag genoeg eten en dan niet aanvullen met alleen maar zoet maar met wat gezondere alternatieven. Ik ben al vier keer bij een psycholoog geweest, een van deze behandelingen was zelfs bij een eetstoorniskliniek. Wel veel geleerd over mezelf maar niet om dit echt te stoppen.
VerwijderenMet psychische dingen vind ik het altijd lastig om de juiste hulp te vinden, want het leert je wat, dan doe je dat, maar je ontwikkelt ook en dan is het weer anders en is er weer iets anders meer passend. En op een gegeven moment ben je er gewoon klaar mee, en dan werkt het zeker niet op dat moment.
VerwijderenJouw blog heeft mij in elk geval al wel geholpen om mijn eet-afwijking, ik noem het geen stoornis want bij mij ligt de oorzaak in autisme, te accepteren. Ik ga ongezond eten als ik overprikkeld raak, of te weinig tijd neem/heb om te ontprikkelen (die corona-tijd was zo gek nog niet wat dat betreft haha). Sinds een paar weken denk ik dan: nou, ok, dat is dan maar zo, morgen weer een dag. En dat maakt de behoefte gelijk een stuk minder. Maar zoals gezegd, de onderliggende oorzaak is heel anders dan bij jou en ik weet pas sinds kort dat ik behebt ben met autisme.
Ik heb ook veel geleerd, maar was er ook wel klaar meer op den duur. Je bent er dan alleen nog maar mee bezig en dat is ook niet fijn. Ik weet niet veel van autisme, wel iets. Ik heb op school een aantal studenten met autisme (diverse vormen) en weet van hen hoe ingewikkeld het leven kan zijn voor ze. Wel fijn dat je nu een diagnose hebt, dan verandert er niets, maar je kan misschien meer dingen accepteren. Ken je het boek Zondagskind van Judith Visser? Vast wel! Zo niet, zoek het eens op, ik vond het mooi! Corona was voor mij ook een prettige tijd op vele vlakken: geen etentjes, geen borrels na het werk, geen lunches en dineetjes buiten de deur, geen lastige vakanties!!
VerwijderenGoede tips zijn dat! En je bent goed bezig. Elke dag is er eentje.
BeantwoordenVerwijderenDank je Nicky! Om op mijn blog de tel bij te houden helpt me merk ik nu, ik zou het jammer vinden om iedereen te moeten laten weten dat het niet is gelukt. Ik hoop dat het ook blijft helpen!
VerwijderenJezelf een beloning geven als je iets gepresteerd hebt is helemaal niet slecht. Toen ik van het roken af wilde deed ik dat ook en dat was 28 jaar geleden. Nu wil ik afvallen en heb ik me dat ook voorgenomen. Bij iedere 5 kg die ik kwijt raak mag ik iets nieuws kopen. Een bloesje of wat dan ook. Ik ben benieuwd. Volhouden hoor dan doe ik het ook. Succes!!!!!
BeantwoordenVerwijderenHallo Ellen, ik denk dat ik ook iets ga bedenken om mezelf mee te belonen. Ik ben net mijn post van vandaag aan het schrijven en daar kan je later vanavond lezen dat het tot nu toe goed gaat, jullie doen het ook goed lees ik steeds! Ja, samen staan we sterk Ellen!! xx
VerwijderenMisschien eens wat minder MOETEN?
BeantwoordenVerwijderenHoi Marlien, ja, wat zou dat fijn zijn. Maar dat vind ik nu juist zo moeilijk! Ik moet zo ontzettend veel van mezelf.
Verwijderen