zondag 13 maart 2022 - eten bij de Chinees

In augustus was mijn vader jarig en trakteerde ik hem op een etentje bij de Chinees. We gingen toen naar een restaurant hier in de buurt dat na een langdurige verbouwing en coronasluiting na lange tijd weer open was. Het etentje viel vreselijk tegen. De zaak zat tot aan de nok vol en het personeel liep de benen uit de gat. Toch moesten we ruim een uur wachten op ons eten. Dat viel toen ook nog heel erg tegen.

Toen T. en ik in het najaar jarig waren trakteerde mijn vader ons op een herkansing bij een andere Chinees waar hij wel komt en waar het eten lekker is. Vanwege corona, andere afspraken en ik weet niet wat kwam het er dit weekend pas van.

T. bestelt regelmatig Chinees voor zichzelf, ik eet daar nooit van mee omdat ik het niet zo heel lekker vind. Wanneer we bij een Chinees gaan eten gaan we eigenlijk altijd naar een Chinees op de Kruiskade in Rotterdam, daar waar de Chinezen zelf ook eten. Dat is heel ander eten dan bij de bekende 'Nederlandse' Chinees.

Deze keer gingen we naar een Chinees buiten de grote stad, maar in een dorp. We konden kiezen uit gerechten van de kaart of van het buffet. Mijn vader en zijn partner hebben dat buffet wel eens genomen, maar zij zijn allebei flinke eters. T. en ik eten niet zoveel 's avonds. We besloten dus à la carte te eten.

Ik bestelde Chinese groente met knapperige tofu, daarnaast hadden we ook nog vlees- en kipschotels. De groente waren heerlijk, er zaten o.a. minimaiskolfjes, paprika, ui, broccoli, paddenstoelen en peultjes in. Ik nam het met wat bami en wat nasi. Ik heb ook van de andere gerechten een klein beetje genomen. Ik zat niet te vol en daardoor voelde het ook niet ongemakkelijk en werd er geen eetbui getriggerd.

Ik was overdag best een beetje gespannen vanwege het etentje. Ik had de kaart online bekeken en voor mezelf al een keuze gemaakt. Maar dan nog steeds zeurt er een stemmetje op de achtergrond dat het een rare dag wordt wat eten betreft en dat ik overdag niet teveel mag eten. Maar ik mag 's avonds ook niet teveel eten en wat als ik dat wel doe, krijg ik dan een eetbui? 

Voor mensen die mij inmiddels wat beter kennen omdat ze mijn blog lezen is dit gepieker niet nieuw. Gelukkig kan ik vandaag zeggen dat het allemaal gesmeerd liep. We liepen het restaurant om 18.30 uur binnen en daarna heb ik niet meer op de tijd gelet. Pas toen we na afloop in de auto zaten zag ik dat het 20.30 uur was. Ik heb geen idee hoe laat we begonnen met eten en dat was prima. Ik heb een paar keer opgeschept en ook dat was prima. Ik heb geen toetje genomen omdat ik daar geen trek in had. Thuis heb ik nog wel een mandarijntje gegeten omdat ik zin had in iets zoets. Maar ik heb geen eetbui gehad!

Met deze ervaring, en die van vorige week, heb ik nu al twee keer 'normaal' gegeten bij een etentje. Volgende week zaterdag gaan we bij vrienden thuis eten. Weer een uitdaging, maar ik zie er nu nog niet tegenop. Ik neem het nagerecht mee. Dat maak ik omdat ik dat leuk vind om te doen en omdat onze gastheer en -vrouw dat zelf niet zo leuk vinden om te maken. Dat ik het meeneem is zo gegroeid in de afgelopen 15 jaar en nu rekent iedereen er op. 

Ik denk dat ik een chocolade-kersen-op-kirsch-trifle maak.