Soms heb ik de behoefte om dit blog als dagboek te gaan gebruiken. Ik volg veel andere bloggers die dit doen en ik volg ze natuurlijk niet voor niks. Ik vind het leuk om te lezen over de levens van anderen. En als ik het niet meer leuk vind dan volg ik ze niet meer.
Ik vraag me dan wel af wat ik dan allemaal zal opschrijven. Wat is leuk om te lezen en is het belangrijk dat het gelezen wordt? Misschien is het alleen belangrijk voor mijzelf en is het bijzaak of anderen het lezen. Als dat zo is dan kan ik net zo goed een mooi notitieboek gebruiken, of een app op mijn tablet.
Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik ga hier wel beginnen en dan kijk ik wel hoe het loopt en wat ik er van vind. Natuurlijk zijn reacties welkom!
Ook ik gebruik mijn blog als een dagboek. Wij zijn nu onderweg in Frankrijk en moet weer even mijn weg vinden maar vanaf vanavond ga ik weer heerlijk in mijn dagboek schrijven/bloggen. Ik waarschuw je als je gaat beginnen, het werkt verslavend :)
BeantwoordenVerwijderenHoi Ellen, ik lees jouw blogs bijna iedere dag. Dat het verslavend werkt heb ik al gemerkt, daarnaast probeer ik ook op vaste momenten iets te posten omdat ik het zelf bij anderen ook prettig vind als er regelmatig iets nieuws te lezen is. Hoeft niet iedere dag maar als ik weken moet wachten op een nieuwe blog dan haak ik op een gegeven moment af.
VerwijderenKlopt dat heb ik ook dat afhaken dan .......
VerwijderenZelf heb ik geen dagboek. Of slinger ik een postje op het internet. Toen ik nog werkte was ik daar veel te druk voor. Volgde ook bijna niemand. Nu ik hele dagen thuis ben, kijk ik wel. Een paar klik ik aan. Reageer weinig.
BeantwoordenVerwijderenWaarom dan wel hier? Ten eerste, je werkt in het onderwijs. Altijd leuk om wat van je werk te horen. Ten tweede, je zit met een stoornis. En omdat ik mijn hele leven gewerkt heb met migraine aanvallen, (Hormonaal, is onderzocht in het Radboud),ben ik nieuwsgierig hoe jij met jouw stoornis omgaat.
Want migraine is goed te zien, maar na een paar keer uitvallen hebben mensen het wel gehad, en moet je gewoon doorgaan. Beroerd en wel. En dat zal jij, na een aanval, ook moeten.
Ik heb je gevonden bij Zuinig aan. Ook die volg ik, om te ervaren hoe mensen leven met heel wat minder, dan wij te verteren hebben. En ik was een beetje nieuwsgierig naar dat obesitasverhaal en het afvallen.
Ik heb geen eetstoornis. Maar herken wel in jouw verhalen de structuur en de vaste gewoonten in het eetpatroon.
Alleen je weekoverzicht van maaltijden sla ik over. Je weet hoe ik over koken denk!!!
Fijne dag verder. Je hebt vakantie. Morgen krijg ik de kleinkinderen hier. Van de Hotelschool zoon. (Die nu in de statistieken werkt.) Zij zijn gewend goed en gezond te eten. Dus ik denk nu diep na wat er morgen op tafel komt.
Hi Francien, leuk dat je mijn blogs leest en af en toe reageert. Dat stel ik op prijs. Dank je wel, jij ook een gezellige tijd met de kleinkinderen. Ben benieuwd wat zij morgen bij jou op hun bordje krijgen. Gezond kan ook heel lekker zijn!
VerwijderenIk denk dat ik al 20 jaar blog. In de eerste plaats voor mijzelf. Het helpt om mijn hoofd leeg te maken en om dingen beter te begrijpen. Daarbij heb ik altijd veel steun gehad aan medeblogsters. Niet alleen steun maar ook veel plezier en vriendschap. Ik denk nooit veel na over wat ik ga schrijven. Ik weet dat als ik het anders aan zou pakken misschien veel meer reacties zou krijgen maar zoals het nu gaat is het prima. Ik zou jou zeker volgen. lieve groetjes.
BeantwoordenVerwijderen20 Jaar al! Steun van medebloggers is fijn en leuk ook als het vriendschappen worden. Beter 10 lezers die leuk reageren dan 100 die stomme dingen zeggen!
VerwijderenZo'n 20 jr geleden begon ik met een blog,gewoon voor mezelf. En was verbaasd,dat er reacties kwamen. Daar had ik niet bij stilgestaan
BeantwoordenVerwijderenOok al zo lang! Leuk hoor, en die reacties zijn een leuke bonus vind ik.
VerwijderenEen blog als dagboek vind ik altijd een lastige. Enerzijds vanwege het persoonlijke aspect: wat vertel je en wat niet, en daarnaast in hoeverre zijn particuliere ervaringen interessant voor anderen?
BeantwoordenVerwijderenJa, die overwegingen maak ik ook. Wat is interessant en wat is zo privé dat het zelfs anoniem misschien niet iets is om over te schrijven. De tijd zal het leren.
VerwijderenIk blog ook al zo'n kleine 20 jaar. Mijn eerste blogjaren zijn verloren gegaan met het verdwijnen van Hyves. Vanaf 2007 heb ik alles nog. Ook ik schrijf in de eerste plaats voor mezelf (al vind ik het wel heel fijn dat mensen reageren), net zoals ik ook voor mezelf van elke mooie reis een fotoboek maak. Ik schrijf als ik daar zin in heb, over van alles en nog wat. Een dagboek op papier heb ik nooit gehad, zelfs niet tijdens mijn jeugd.
BeantwoordenVerwijderenWat een jarenlange ervaringen allemaal, echt leuk! Ik heb nog wel een paar papieren dagboeken, ook eentje waarin ik schrijf over mijn verkering met T. waar ik nu mee getrouwd ben. Toen duurde de relatie een jaartje, veel later kwamen we elkaar opnieuw tegen.
VerwijderenIk blog zoals ik begonnen ben voor mezelf. Maar het blijft elke keer een afweging hoe persoonlijk ik schrijf.
BeantwoordenVerwijderenSnap ik, denk dat ik ook steeds zal moeten bedenken wat wel en wat niet.
VerwijderenMijn weblog is ook een soort dagboek. Soms lees ik terug en dan kom ik dingen tegen die ik gewoon vergeten was :-) Ik vind het ook altijd leuk om dat soort blogs te lezen. En waar het over gaat.. Tja, meestal schrijf ik gewoon over iets wat ik gedaan heb of waar ik over nadacht of zo.
BeantwoordenVerwijderenHi Nicky, ik schrijf pas kort maar dat lijkt me ook een van de leuke kanten van een blog, dat je later nog eens terugleest en verrast wordt door dingen die je vergeten was. En lekker mijmeren op digitaal papier is ook fijn!
Verwijderen