Morgen is het 1 april, een nieuwe maand, een nieuw kwartaal en dus een mooie reden voor de eetstoornis om weer met een schone lei te beginnen. Ook was ik vandaag vanaf einde van de middag en de avond alleen thuis. Dé ideale avond voor een eetbui! Of toch maar niet?
Nee, niet om deze reden. Ik ben nu zo lekker bezig en ik heb er gewoon geen zin meer in. Ik eet beter, ik slaap beter en geestelijk voel ik me ook een stuk beter. Waarom zou ik dat nu verpesten?
Een andere reden om een eetbui te hebben is een eetdag die niet volgens de eetregels is verlopen. Dat is voor mij altijd een geldig excuus geweest om even helemaal uit de band te springen. Zo'n dag kan ik namelijk niet afvinken op mijn lijstjen van perfecte dagen. Er is dan van alles op aan te merken en daarom kan het dan net zo goed helemaal een zooitje worden wat eten betreft. Het wordt ook wel het "alles of niets" gedrag genoemd.
Raar dat dit gebeurt. Om te beginnen zijn zijn die eetregels idioot. Waarom om stipt 19.00 uur aan tafel en niet eerder of later? Is dat dan echt zo'n drama? Voor het eetstoornishoofd is dit een enorm drama, maar voor het gezonde brein zou dit geen probleem moeten zijn. Maar het rationeel denken wordt door het eetgestoorde brein tijdelijk inactief gemaakt. Waarom mag ik niet twee keer opscheppen? Waarom mag in niet een paar dropjes eten omdat iemand mij een zakje voorhoudt? Waarom mag ik geen handje chips en een glaasje wijn wanneer er een borrel gegeven wordt?
Bij iedere afwijking (ik noem het vanaf nu geen overtreding meer!) van mijn eigen eetregels moet ik zorgen dat ik RATIONEEL nadenk over wat er precies is gebeurd en dat dit GEEN REDEN is om aan een eetbui te beginnen. Wanneer ik het van een afstandje bekijk en bedenk dat een paar honderd calorieën extra op een dag minder erg is en minder vervelende naweeën heeft dan een paar duizend extra, dan neemt mijn gezonde brein een verstandige beslissing en luister het niet naar het eetgestoorde stemmetje in mijn hoofd.
Was dit maar de enige rare reden om een eetbui te beginnen. Er zijn er meer en ik ga ze een voor een te lijf de komende tijd!
dagen aaneengesloten eetbuivrij: 12
Goed om je gedachtenpatroon zo te analyseren en zo de trigger eruit te halen. Gaat goed, joh!
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, ik blijf mijn best doen, dank je wel!
VerwijderenWat moeilijk voor je om "perfecte dagen"te willen. Mis je het gewoon ontspannen genieten van eten niet erg?
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, nee, ik mis het niet want ik weet inmiddels niet meer hoe dat was. En daarom is het ook zo moeilijk om daar naar terug te gaan, ik ben dit zo gewend dat er geen andere manier meer mogelijk lijkt.
VerwijderenHet schrijven erover doet je ook goed. Het is een soort verwerking denk ik.
BeantwoordenVerwijderenJe zit op de goede weg.
Hi Ellen, klopt, door te schrijven moet ik erover nadenken. Ook zie ik het dan wat meer van een afstandje en dan besef ik steeds 'dit wil ik niet zijn'. Dank je voor je steun!
VerwijderenGoed bezig! Met de overdenkingen kom je echt ergens.
BeantwoordenVerwijderenZou het helpen eens een voor jou gevoel ontspannen eetdag op papier te zetten en is je geheugen te graven en aan de tijd voor de problemen te denken? Hoe ontspannen dat was zonder al die overdenkingen en risticties?
Dank Lot, net wat Ellen ook al zei, door het te overdenken gaat het beter. Een ontspannen eetdag heb ik ik geen jaren (20?) gehad, ik weet nog wel hoe dat was maar ook dat ik toen heel ongezond leefde. Ik rookte toen nog, dronk regelmatig alcohol en at waar ik trek in had zonder na te denken over mijn gezondheid. Niet iets waar ik naar terug wil. Maar ik wil wel terug naar minder gepieker en plannen en moeten.
VerwijderenNet zoals bij goede voornemens die mislukken. "Het is nu toch al verpest" en dan ga je. Terwijl dat natuurlijk onzin is. Je bent goed bezig!
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicky, inderdaad, het is niet verpest, en als je stopt dan voelt het uiteindelijk minder naar dan een hele eetbui.
VerwijderenDe volgende reactie heb ik per ongeluk geweigerd, en toen kon ik de tekst nog wel knippen en plakken maar niet meer de originele reactie plaatsen. Deze reactie ontving ik van Aritha:
BeantwoordenVerwijderenHoi Niekje,
Petje af voor jou. Dat je open bent, er over schrijft en ook dingen uitleg, zoals het in je leven gaat. Of in je hoofd. Hoofdleven :-) Ik wens je natuurlijk heel veel overwinninkjes toe. De kleine tellen dubbel toch.
Wat zegt je als iemand aandringt op een verjaardag om dingen te nemen. Daar ben ik best benieuwd naar. Ik mag bepaalde dingen niet eten en als mensen dan aandringen voel ik me zo rot. Ik heb niet altijd zin om uit te leggen wat ik heb (histamine intolerantie).
PS. ik kwam hier via Huisvlijt
Hoi Aritha, dank je wel voor het compliment! Ik maak het eigenlijk nooit mee dat mensen aandringen. Bijna iedereen in mijn directe omgeving weet dat aandringen geen zin heeft, en naar verjaardagen ga ik nooit. Op mijn werk wordt er ook nooit aangedrongen. En áls het al voorkomt dan ben ik altijd erg direct. Ik zeg dan nee dank je en 'ik meende het toen ik zei nee dank je'. Ik leg NOOIT meteen uit waarom, soms later wel. Maar ik voel me er nooit rot over. Als ik op visite ga voor een een-op-een bij iemand die me niet zo goed kent zeg ik vooraf altijd niets speciaals voor mij in huis te halen omdat ik het niet neem. En gelukkig doen ze dat dan niet.
Verwijderen