Maar de drang was zo groot dat ik, eenmaal uit bed, besloot om de stap te wagen. Gelukkig viel het mee. Ik was wel zwaarder dan een week eerder, maar geen kilo's, slechts een paar ons. En die kan ik hebben, zowel lichamelijk (duh!) als geestelijk.
Zodra ik weet dat de schade van de eetbui meevalt, die extra paar ons zijn er volgende maandag weer af als ik normaal blijf eten, dan geef ik daarmee de eetbuidrang ook weer vrij spel. De consequenties van een eetbui hebben kennelijk niet zo heel veel impact op mijn gewicht. Als ik een week eet volgens mijn eetregels kan ik best een keer een eetbui hebben. Denk ik dit echt? Of denkt mijn eetstoornis dit?
Ik wil geen eetbuien meer, ook niet wanneer ze maar weinig impact hebben op mijn gewicht. Ik heb er tenslotte op andere manieren wel veel last van. Ik slaap slecht, ik moet daarna sporten, ik moet weer eten volgens mijn regels, ik moet .... ik moet .... ik moet. En daar word ik nou zo moe van.
De eetbuidrang was vandaag een beetje aanwezig. Meestal duurt het zo'n vier tot acht dagen na de laatste eetbui voor ik eraan toegeef. Vandaag was ik na het eten alleen thuis, hét moment om toch die laatste halve liter slagroomijs op te maken. Hét moment om nog een heleboel chocoladepaaseitjes te eten. En ik kan vast nog wel wat bedenken .... mini Magnums, dropjes, winegums, ontbijtkoek, vla.....
Maar ik heb er niet aan toegegeven. Ik heb een paaseitje en een blokje fudge bij de thee genomen, en wat later op de avond nog een bakje kwark en een mandarijn. De eetbuidrang ging voorbij.
dagen eetbuivrij: 4
and counting . . . .
BeantwoordenVerwijderenMooi bericht dat je kan schrijven over hoe je het hebt ervaren en wat ermee gedaan.
Applaus voor jezelf
Hi Lot, en nu - op donderdagochtend om 06.20 uur, voelt het heel goed. Ik heb lekker geslapen, geen brandend maagzuur en niet boos op mezelf!
VerwijderenGoed,dat je je lekkers hebt kunnen beperken. Apart,dat je verstand weet,hoe zoiets verloopt en het zo moeilijk is die drang te weerstaan. Ik heb vroeger wel eens een meisje(11 jr) met wasdwang te logeren gehad. Ook zij kon goed uitleggen,dat het MOEST en niet te weerstaan was.
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, alle vormen van drang zijn volgens mij echt heel erg dwingend. Bij sommige dingen krijg je ontwenningsklachten (alcoholverslaving, drugsverslaving) wanneer je niet toegeeft. Bij een eetdrang of wasdrang kan dit ook zo sterk zijn dat je een er lichamelijk iets van voelt. Toegeven zorgt dan dat alles weer even rustig is in lijf en hoofd. Maar niet toegeven betekent de volgende dag een heel goed humeur en een fijne dag!
VerwijderenKan me helemaal voorstellen dat dat moeten heel vermoeiend is. Goed dat je niet toegegeven hebt
BeantwoordenVerwijderenHi Nicky, ik ben ook blij dat ik niet heb toegeven. En zoals Lot zegt in haar reactie... and counting 🙂
Verwijderenwij zijn allemaal trots op je!!! heb je toch maar mooi ff gedaan (of juist niet gedaan)
BeantwoordenVerwijderenik at gisteren bij de thee 5 paaseitjes, heerlijk maar meeeer dan genoeg
Hoi Berber, dank dank dank!! Ja, met 5 paaseitjes heb je inderdaad genoeg, na die vijfde smaken ze allemaal toch hetzelfde!
VerwijderenIk lees niet alles van je - moet ook zeggen dat ik te veel met eetstoornissen te maken heb gehad - zelf en bij "therapiegenoten" om dit nog "met plezier" te lezen. Ik herken je "gedoe" teveel.... Maar nu zie ik hoe je bezig bent, en dat motiveert mij ook weer enorm! Super hoor, om "iets" te snoepen en dan niet door te slaan! Ik wil OOK van mijn eetbuien af.... !!
BeantwoordenVerwijderenHoi Mrs H. ik begrijp dat. Ik ben het onderwerp (om over te lezen bij anderen) ook wel eens beu want het houdt nooit op lijkt wel. Toch tof om te lezen dat ik je motiveer, samen sterk lieve H! xx
Verwijderen