's Ochtends in de eerste pauze eet ik altijd een boterham met pindakaas en drink ik een beker koffie. Wanneer ik niet naar school ga en thuis ben doe ik dit ook, dan valt het koffiemoment na mijn bezoek aan de sportschool.
Al eerder schreef ik over deze gewoonte een artikel met de titel rare boterham. Ik kreeg er leuke reacties op en ik realiseerde me dat ik niet alleen ben in mijn aparte gewoontes rondom eten.
Dit weekend is er een kleine doorbraak in het eetpatroon. Ik heb zowaar op eerste en op tweede paasdag een andere soort boterham gegeten! Er ligt een AH Zaans volkoren in de vriezer, dit is het brood waar T. zijn tosti's van maakt. Dit brood heeft altijd dikke kapjes (zo noemde wij de kontjes/eindjes van een brood) waar we niet zoveel mee doen. Soms roostert T. ze en eet hij ze bij een salade of soep. Maar er was nog niets mee gedaan deze keer en omdat ik toch af en toe probeer om eens iets anders te doen dan gebruikelijk leek het mij een goed idee om deze als ochtendpauzeboterham te eten. En dat lukte!
Als je geen last hebt van een eetstoornis dan vraag je je nu af hoe het kan dat een volwassen vrouw, met een behoorlijk goed stel hersens, moeite kan hebben met het eten van een NORMALE VOLKOREN BOTERHAM MET PINDAKAAS!
Laat me je vertellen dat dit een lastige opdracht kan zijn als je hoofd vol zit met eetregels. Zelfbedachte eetregels weliswaar, maar zelfs dan is het lastig om de regels te doorbreken. De psychologie vergelijkt het afleren van vaste patronen met snelwegen en zandpaden. De snelweg is vlot en makkelijk. Je komt zonder gedoe van A naar B. De keus om deze route te volgen ligt voor de hand want bekend en makkelijk. Het zandpad is een hele klus, je hebt kans dat je auto vast komt te zetten en dat je verder moet lopen om van A naar B te komen. Met andere woorden: je moet meer moeite doen.
Zo is het bij het eten van iets anders, of op een ander moment, bij mij ook. Ik kan het wel, maar ik moet erbij nadenken en er wat inspanning voor leveren. Na afloop constateer ik dan zelf ook dat goed ging en ik zonder kleerscheuren van A naar B ben gekomen. Het gezonde brein kan hier van leren en kan met deze oefening het eetstoornisbrein naar de achtergrond duwen.
Als ik dit vaker zou doen, en wat vaker van de snelwegen (eetregels) zou afwijken, dan zouden de zandpaden op den duur ook minder rul zijn en zou de inspanning niet meer zo groot zijn. Moet ik natuurlijk wel oppassen dat die zandpaden op den duur geen snelwegen worden!
Wat een goede vergelijking vind ik dat! En wat goed van je dat je dat gedaan hebt!
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicky, dat vond ik ook zo duidelijk toen ik het voor het eerst hoorde! Nu zou ik moeten doorgaan met veranderen.....
VerwijderenIk ben ook wel heel erg van de gewoontes. En zo'n gewoonte veranderen valt niet mee.
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, als ze je niet in de weg zitten zijneen gewoontes niet erg en kunnen ze zelfs heel goed zijn (tandenpoetsen voor het slapen) maar wanneer ze je beperken en uit het veld slaan wanneer je ze niet kan uitvoeren is het weleens irritant.
VerwijderenZijn je zelfbedachte eetregels altijd hetzelfde geweest,of verandert dat nog wel eens? Trouwens zandpaden kunnen heel mooi zijn,dus rijden maar
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, ze veranderen wel, dat gaat langzaam maar ik kan wel wat voorbeelden noemen. Bewaar ik voor een blog, ga ik meteen even een notitie van maken zodat ik die binnenkort schrijf!
VerwijderenMijn coach en ik beschrijven het als lopen in de rivierbedding. Wat je wil ligt aan de andere kant van de dijk. Het oefenen is alsof je op de schuine kant van de dijk loopt, je glijdt nog gemakkelijk terug. Dan kom je op de dijk te lopen, een wankel evenwicht maar de nieuwe situatie is in zicht. Daarna loop je op de verhoogde omgeving van de dijk en heb je zicht op het hele landschap.
BeantwoordenVerwijderenDat stuk om op de dijk te komen is het moeilijkst denken dan veel mensen maar dat valt relatief mee, ik vind zelf het op de dijk lopen het lastigst want dan moet de verandering beklijven en dat lukt vaak niet.
Hoi Madieke, dat is ook een heel mooie en duidelijke vergelijking! Ik weet dat het deel waar de verandering moet beklijven lastig is. Megsy van het YouTubekanaal 'Megsy Recovery' heeft het over Challenge & Repeat. Want dan lukt het wel. Iets een of twee keer doen is echt te weinig, weet ik uit eigen ervaring. Succes!
VerwijderenIk hou wel van binnendoor weggetjes. En ik varieer inderdaad ook graag met eten, leuk vind ik dat juist.
BeantwoordenVerwijderenIn restaurant neem ik meestal iets wat ik niet zo goed ken of combinatie waaraan ik zelf nog niet had gedacht. Vorig jaar in de sauna een salade met jackfruit, vond het niet zo bijzonder weinig smaak, beetje te hard, gelukkig waren de salade en dressing wel lekker.
Hoi Lot, zandweggetjes en binnenwegen zijn veel leuker dan de snelweg! in een restaurant durf ik wel van alles te eten maar thuis doe ik alles altijd volgens een vaste gewoonte, behalve avondeten, daar zijn geen echte regels voor. Met jackfruit heb ik eens geprobeerd om een vegetarisch 'vleesgerecht' te maken, was geen succes vond ik. Misschien moet ik het nog eens proberen?
VerwijderenDoe maar niet nog eens jackfruit zonde van je tijd. Ik vond het net zoiets als zoete aardappel maar dan vezeliger en harder.
VerwijderenIk zal je advies opvolgen en het niet nogmaals maken, doe er mijn man T. ook geen plezier mee vermoed ik dus dan kan ik beter iets lekkers met echt vlees maken, daarvan weet ik zeker dat het wel lekker wordt!
VerwijderenGoed bezig. Als iemand die zelf van wat 'niet meer gezond zijnde denkpatronen' af wil, weet ik hoe vreselijk moeilijk het is patronen te doorbreken.
BeantwoordenVerwijderenHi Rianne, ik lees jouw blog en weet dat het voor jou ook een hele dobber is! Dank je! x
Verwijderen