toestemming om eten

Hoe stop je met restrictief eten? Dat kan je alleen maar doen wanneer je jezelf toestemming geeft om te eten waar je trek in hebt. En als je last hebt van een eetstoornis voelt dit heel ongemakkelijk. Je kan natuurlijk iedere dag tegen jezelf zeggen dat je vandaag gaat eten waar je trek in hebt maar als je dan vanaf het ontbijt dit al niet doet, hoe ga je dan de rest van de dag wel intuïtief eten?

Mij lukt het niet. Ik geef mezelf de toestemming, kan blij worden met het idee dat ik alles mag eten maar als puntje bij paaltje komt val ik terug op mijn bekende routine. Het enige moment van de dag waarop ik eet waar ik trek in heb is het avondeten. En zelfs dat is nog gebonden aan allerlei eetregels die ik in mijn hoofd heb zitten.

Morgen gaan we drie dagen weg. Een uitstapje naar het zuiden van ons land. Ik heb voor twee nachten een hotel geboekt, met ontbijt. Geen buffet, maar een uitgebreide ontbijtmand op de kamer. Verder hebben we geen concrete plannen. We willen wat winkelen, wat wandelen, wat cultuur snoeven, in eigen land maar misschien ook wel in Duitsland. 

Eten is, zoals altijd wanneer we weg gaan, een spannende aangelegenheid voor mij. Ik moet alle routine en controle loslaten. Omdat ik graag rekening wil houden met T. probeer ik flexibel te zijn. T. houdt voldoende rekening met mij. Vraagt altijd wanneer we ergens gaan eten of er voor mij iets op de kaart staat, als dat zo is vindt hij het best. Voor hem staat er altijd wel wat op de kaart, hij doet niet moeilijk. 

Ik ga de komende drie dagen zoveel als kan mijn rigide eetgewoonten loslaten en een beetje meer 'go with the flow' doen. Dat zal zeker niet makkelijk zijn, maar het is ook geen levensgevaarlijke opdracht. Ik zou er zelfs van kunnen genieten als ik eet waar ik zin in heb. 

Ondertussen gaat het in mijn hoofd nu al een paar dagen flink tekeer tussen gezonde brein en eetstoornisbrein:

Gezonde brein zegt zachtjes: "Doen, lekker even alles loslaten, lekkere dingen eten en geen gedoe bij iedere maaltijd. Dat kan en dat mag!" 

Eetstoornisbrein brult: "Als je maar wel op de calorieën let, je wil toch niet aankomen, je was net zo lekker mager!" 

Gezonde brein piept: "Maar we zijn in Zuid Limburg en ik wil zo graag een stuk echt lekkere rijstevlaai eten".

Eetstoornisbrein in de driedubbele stress en met overslaande stem: "Maar dan moet je de rest van die dag compenseren dus gezond en niet veel eten!" 

Omdat we een eind moeten rijden en niet met hongerige magen op zoek willen naar een leuke zaak voor de lunch hebben we die alvast gereserveerd. Op de menukaart stonden veel lekkere dingen, óók voor mij. Weliswaar niet wat ik thuis ook zou eten, maar daar ga je dan natuurlijk ook niet een paar daagjes voor op stap. En ja, ik heb al bedacht wat ik zou kunnen kiezen van de kaart, ik wil in het restaurant zelf niet 2o keer van gerecht veranderen voor ik bestel.