Tweede kerstdag is zo goed als voorbij. Ik hoop dat iedereen een fijne dag heeft gehad. Gezellig met anderen, fijn samen of heerlijk alleen. Je moet het ermee doen en als het niet leuk was doe het dan volgend jaar anders!
Vandaag weer een 'normale' dag voor T. en voor mij. We aten 's avonds niets bijzonders maar we snoepten wel wat meer. Vroeger thuis pakten mijn ouders wel (een beetje) uit met kerstmis.
ONTBIJT
Mijn vader bakte met kerstmis altijd een grote stol. De amandelspijs kocht hij bij de bakafdeling van de technische school in het dorp, daar was een afdeling consumptieve technieken waar mijn vader met zijn leerlingen regelmatig kwam. Hij bakte heerlijke stollen en daar smulden we dan een paar dagen van. Verder waren er bij het ontbijt natuurlijk een gekookte eitje en wit- en bruinbrood. Toen de blikjes Danerole in de winkels kwamen maakten we ook croissantjes.
KOFFIETIJD
Als het koffietijd was dan was er kerstkrans bij de koffie. Die werd heel even opgepiept zodat het bladerdeeg weer lekker krokant was. We snoepten ondertussen ook af en toe een kerstkransje uit de boom. De musketkransjes met fondant waren mijn favoriet.
LUNCH
Ik kan me niet meer herinneren wat er tussen de middag werd gegeten. Weet niet of we met elkaar aan tafel aten, toen ik nog wat jonger was vast wel, en toen we in de late pubertijd zaten deden we denk ik ons eigen ding. Dit moet ik nog eens aan mijn vader vragen, kan nu niet want hij is vandaag met een aantal kinderen, klein- en achterkleinkinderen van zijn vriendin.
BORRELTIJD
Als het borreltijd was dan kregen we frisdrank, toen we ouder waren mochten we ook iets met alcohol en dronken we Bailey's of Pina Colada, of ik nam een glaasje advocaat. Verder waren er chips, nootjes en melbatoastjes met Franse kaas en paté.
DINER
Eerste kerstdag verzorgden mijn ouders een drie-gangen-menu. We begonnen met een kopje soep of een pasteibakje met ragout, als hoofdgerecht een rollade of een gebraden kip en diverse groente, stoofpeertjes of appelmoes, en een aardappelgerecht. Nagerecht de chocolademousse waar ik gisteren al iets over schreef.
Tweede kerstdag stond eind jaren zeventig de fonduepan op tafel. We hadden speciale borden voor bij het fonduen, borden met vakjes. Dat vond ik als kind erg bijzonder. Er waren wat sausjes, kleine stukjes vlees voor de fondue en brood en salades. Het huis stonk nog dagen naar de olie.
In de jaren tachtig kwam het gourmetten in zwang en ook mijn ouders kochten een gourmetstel. Ik vond het vreselijk leuk om zo aan tafel je eigen pannetje eten klaar te maken, met als kers op de taart als nagerecht je eigen pannenkoeken bakken! Terwijl ik typ kan ik de lucht van zowel de fondue als het gourmetten nog ruiken en zie ik de bakjes en borden voor me.
NA HET ETEN
We dronken altijd met elkaar nog koffie 's avonds, zo ook met kerstmis. Ik denk alleen niet dat we er iets speciaals bij aten, waarschijnlijk een kransje - wij kregen ook allemaal een grote fondantkrans - en misschien nog een stukje krans met amandelspijs.
Ik ben blij dat ik mooie herinneringen heb aan zowel de kerstdagen thuis met mijn ouders en mijn broer als aan het kersteten in die jaren. Mijn ouders hebben ervoor gezorgd dat ik deze fijne herinneringen heb, zij maakten deze feestdagen memorabel.
Toen ik op mijn 18e voor het eerst in Londen was, werd ik uitgenodigd door mijn au-pair familie om kerstmis met hun te vieren. Mijn eerste Engelse kerst, en mijn eerste kerst zonder mijn ouders, was onvergetelijk! Leuk voor een kerstblog volgend jaar.
Met de Kerst was ik wel bij mijn ouders en broer en zus, niet in de instelling waar ik vanwege het reizend beroep van mijn ouders in combinatie met mijn leerplicht moest verblijven. Het hing er wel elk jaar weer vanaf waar we dan waren met een reizend bestaan, dat kon overal zijn. Waren we in Duitsland dan kwamen er toch iets meer Duitse dingen op tafel, hoewel mijn ouders Sauerbrot haatten. We hadden dan ook vast geen stol, alhoewel ik me niet meer zoveel herinner, mijn moeder sloeg als ze in Nederland was, alvast Nederlandse spullen in. Er was wel Lebkuchen, een soort anijsachtige taaitaai, maar smakelijker dan de Nederlandse taaitaai. We hadden dus Kerstontbijt al dan niet met stol, maar in elk geval krentenbrood. Croissants hebben we nooit gehad, die leerde ik pas veel later kennen. Dan naar de kerk, mijn moeder had dan vaak een cake of tulband gebakken in de wonderpan. Die werd bij het koffiedrinken in de kerk uitgedeeld.Later werd dat als we weer terug waren een stukje Kerstkrans en omdat we geen oven hadden werd die tevoren op de cv gezet, kregen we het toch een beetje warm. Dan weer thuis werd het meestal klassiek: groentesoep, rollade of kip, sperziebonen en/of witlof en dus toetje. Dan ging mijn vader op bed en moesten de dames aan de afwas. Dan wat lezen of spelletje doen, thee met kerstkoekje, en dan weer naar de kerk, ja dat was twee keer op zondag en dus ook met Kerst. Van de broodmaaltijd 's avonds herinner ik me weinig meer, zal wel zo gewoon mogelijk zijn geweest, mijn ouders waren snel van slag als hun ritme in de war werd geschopt. Groet, Ine
BeantwoordenVerwijderenHoi Ine, leuk om jouw verhaal te lezen en zo te zien niet heel erg afwijkend van ons kerstdiner. Maar de kerk deden wij dan weer niet. Ik vind Danerole geen croissants eerlijk gezegd, maar wisten wij veel toen, we gingen nooit naar Frankrijk. Ik at ze volgens mij voor het eerst in Londen. Hoop dat je kerstconcert op dag twee ook mooi was! En heb je verder nog een leuke dag gehad?
VerwijderenConcert op dag twee was prachtig. Kerst alleen blijft moeilijk en ik ben dus weer blij dat het voorbij is. Heb die dagen veel gedacht aan iedereen die ik ken die iemand moeten missen en het liefst hun dekbed een week over zich heen zouden willen trekken. Ouderen, maar in de verre familie ook een jong stel dat dit jaar hun 13 jarige verloor omdat zij zelf haar leven nam. De scherpe randjes gaan er in de loop van de jaren af, dat wel. Groet, ine
VerwijderenFijn dat je van het concert hebt genoten. Tja, ik weet dat velen met jou blij zijn dat het achter de rug is. Voor veel mensen is het geen Allerhande fotoshoot en komt er stress, ruzie, verdriet en eenzaamheid aan te pas. Ook al gaan de scherpe randjes er vanaf, verdriet komt soms op de gekste momenten, ik kan blij én verdrietig worden bij het kijken naar de Sinterklaasoptocht op tv. Dan denk ik aan mijn moeder en hoe ze haar best deed voor ons, de kinderen, maar ook voor de kinderen waar ze les aan gaf. En dan heb ik even een brok in mijn keel. En dat mag. Jij mag dat ook Ine en soms lucht het op! xx
VerwijderenDankjewel, lief van je! Concert-tweedaagse was goed om te doen, cadeau aan mezelf. Tja, gisteren kwam mijn dochter in Canada met een verzoek om medewerking: ze heeft een nieuw NL paspoort nodig. Daarvoor zijn ook in haar geval ook kopieën paspoort of overlijdensakte van haar ouders nodig, dus daar gaan we weer: opzoeken die acte, scannen en doorsturen. Het zijn maar administratieve handelingen, maar toch.. Groet, Ine
VerwijderenOh... dat is natuurlijk even een lastig moment, snap ik.
VerwijderenVoor zover ik me kan herinneren waren we met kerstdagen altijd bij oma en opa van beide kanten. Oma van moeder waarvan mijn moeder maar ik wel de kookgenen heb geerfd maakte gestoofd konijn, heerlijke aardappelpuree en stoofperen . Oma van vaderskant rollade maar wat daarbij zat weet ik niet meer behalve het toetje wat ik gisteren beschreef
BeantwoordenVerwijderenJullie aten ook lekker zo te lezen hoor! Is H. al wat beter?
VerwijderenIn de loop vd ochtend ging het snel beter maar vroeg wel of ik Sienna wilde uitlaten. Om haar lekker te laten rennen ga ik dan naar een groot veld langs de Oosterschelde dijk als ze geluk heeft zijn er andere speelhonden. Gisteren niet. Ze moet loslopend netjes volgen tot ze vrij mag na de slagboom en dat deed ze ook de eerste 3 meter maar toen rook ze wat. Er zat een haasje vast in het raster vd omheining. Het kostte me heel wat moeite haar aan de lijn te krijgen en ondertussen had ze zo aan de achterkant van het beestje getrokken dat die er weer uit was maar kon alleen wat kruipen. Dus Sienna weer in de auto gesleurd en ergens anders voor de zekerheid aan de lijn uitgelaten.
VerwijderenNa de lichte lunch is H naar de plek gereden en het beestje lag er dood, hij heeft het in oude zak gedaan en toen kon Sienna weer vrij rennen zonder afleiding. Aan een andere dijk heeft hij het beestje tussen de bomen eronder geworpen, dan komt het voor andere dieren nog goed van pas, de natuur verspilt niets.
Wat lijkt me dat vervelend, is natuurlijk niet fijn want je wil niet omver getrokken worden en iets breken of kneuzen of anderszins. En dan die haas, ik zou ook T. het laten oplossen, ben zelf echt een watje wat dat betreft, durf het niet, of vind het vies.... Gelukkig regelt de natuur het verder zelf.
VerwijderenWat heerlijk dat je ouders zo'n feest maakten van de kerst en dat je fijne herinneringen hebt. Bij ons thuis was het altijd ruzie maar gelukkig kunnen we nu de kerst vieren zoals wij dit willen. Sinds ik 35 jaar geleden een stol leerde bakken op een cursus van een volksuniversiteit in Amstelveen bak ik deze standaard 2 in december en ook met Pasen. Eet er zelf niet van maar mijn moeder en Ed vinden het heerlijk. Eten doen we eigenlijk gewoon met kerst met wat extra's gisteren toevallig rosbief met Yorkshire pudding dat at ik ook zo'n 35 jaar geleden in een pub in Ilkley (Yorkshire). Jammer dat er eigenlijk zo weinig Engelse restaurants in NL zijn (althans ik ken ze niet) alleen The Cottage in Amsterdam. Vroeger had je Ma Brown in Haarlem waar ze een 'toetjeskar' hadden mmmmm. het is nog vroeg maar het water loopt mij in de mond bij de gedachte aan de fruitcrumble. Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenHoi Ilona, ik heb een fijne jeugd gehad, daar zorgden mijn ouders echt voor. Engels eten, zo'n roast, vond ik altijd een feest. Zelf maakte ik het nooit in het weekend, maar we (nare ex en ik) gingen vaak bij mijn au-pair familie eten op zondag en dan was het the full works with all the trimmings! lk ken ook geen Engelse restaurants in NL. Zo gemaakt zo'n fruit crumble. Ik heb standaard een doos losse crumble in de vriezer staan.
VerwijderenErgens bij Nieuwmarkt in Amsterdam had je in de jaren 80 een zaak met de wonderlijke naam 'The Egg Cream', geloof dat die wel vegetarisch Engelse gerechten hadden maar het zal wel niet meer bestaan. Groet, Ine
VerwijderenBij ons werd altijd sober gegeten. Met kerst wel kerstbrood en kerststol. Helaas hield ik toen al niet van spijs.Nee de chocoladekransjes en bijzonder in de jaren"50 ,een mandarijn. De mooiste herinnering heb ik aan de kerstboom met echte kaarsjes.
BeantwoordenVerwijderenHet gaat ook om de sfeer en zo'n boom is dan een mooie herinnering lijkt me. Als je niet van spijs houdt kan je veel dingen in december niet eten, jammer. Maar genoeg ander lekkers Izerina!
VerwijderenDe eerste twaalf jaar van mijn leven heb ik in een plaats gewoond die op geen enkele nutsvoorziening aangesloten was, Onze kerstboom was dus ook altijd met echte kaarsjes. In tegenstelling tot de huidige tijd werd de kerstboom pas opgetuigd op kerstavond en weer afgetuigd de dag na Kerst. Mijn belangrijkste eetherinneringen aan kerstijd in mijn kindertijd zijn toch wel de kerst- of chocoladekransjes die in de boom hingen. Twee dagen lang zat je er met begerige ogen naar te kijken en keek verwachtingsvol uit naar het moment dat de kaarsjes aangestoken werden; de avond van Tweede Kerstdag, na het avondeten. Als we uitgezongen waren over de engelkens die door het luchtruim buitelden en herdertjes die kou leden bij hun schaapjes en de kaarsjes uitgebrand waren, dan was ONS moment aangebroken; we mochten de koekjes en/of chocoladekransjes opeten.
VerwijderenIk kan me niet herinneren dat er speciaal gekookt werd tijdens de Kerstdagen. Alleen de kerstkransjes in de kerstboom zijn voor mij onlosmakelijk verbonden met het kerstfeest van mijn kindertijd. De jaren '40 en '50 waren nog vrij sober, maar daarom niet minder leuk (voor ons kinderen).
Ik heb nog nooit een echte boom mét echte kaarsjes gehad of zelfs maar gezien! Toen ik nog thuis woonde lag de boom in de tuin tot kerstavond, pas dan kwam hij in de kamer te staan en ging mijn moeder, later mijn broer de boom optuigen. Ik niet, ben niet zo creatief en had niet zo'n interesse in het optuigen, alleen in de eetbare versieringen 😉. Wel wilde ik mijn eigen decoratie - een vogeltje met een staartje van veertjes - op een tak bevestigen, er zat een knijpertje aan weet ik nog. Zingen deden wij niet, we geloofden nergens in, wel keken we tv, deden spelletjes en lazen een boek. We gingen niet weg naar iets speciaals, wel maakten we denk ik een wandeling in de duinen oid.
VerwijderenIk heb helemaal niet zo veel eetherinneringen van de kerst van vroeger. Zoals ik al eerder zei: we hadden kerstdiner bij mijn tante met de grote familie en als kind viel je daar een beetje weg. Tenminste ik wel. Er was kalkoen, die aangesneden werd door mijn oom met een schort voor. Verder herinner ik me dat ik een toastje met gerookte zalm kreeg en ik dat heerlijk vond.
BeantwoordenVerwijderenEen kerst in Engeland, wat lijkt me dat bijzonder, moet ik tot volgend jaar wachten om daarover te lezen?
Ik moet ook heel erg graven hoor Judy, en dit zijn vast geen dingen die ALTIJD zo gingen, maar die misschien het eerst bovenkomen. Haha... ja, ik moet dan ook wat te schrijven hebben, ben al wel in concept aan de blog begonnen, sorry dat je zo lang moet wachten. Ik probeer in de tussentijd leuke blogs te blijven schrijven hoor! xx
VerwijderenDat klinkt alsof jullie leuke kerstdagen hadden in je jeugd. Wat maakt dat je het nu niet meer viert? Je hoeft uiteraard niet te antwoorden als dat te persoonlijke is.
BeantwoordenVerwijderenHi Nathalie, er is nog maar erg weinig familie waar we contact mee hebben. Ik heb mijn vader, die zie ik regelmatig, hij vindt het niet belangrijk om ons met kerst te zien. Hij heeft een leuke lat-relatie en kookte eerste kerstdag voor zijn vriendin. Tweede bracht hij haar naar familie en at hij mee, zij bleef logeren, hij haalt haar zaterdag weer op. T. heeft geen familie waar hij contact mee heeft. We besloten ooit om naar zuid Spanje te gaan met de feestdagen. Dat beviel en hebben we jarenlang gedaan, tot corona daar een stokje voor stak. Toen het weer kon waren er privéredenen waardoor we niet konden gaan. Plan is om volgend jaar deze traditie weer op te pakken!
VerwijderenWat leuke herinneringen heb jij! Ik kom uit Italië en mijn oma (die was geboren in de streek van Rimini) maakte altijd verse tortellini, die noemen we "cappelletti" (cappello is een hoed, en de vorm van de cappelletti lijkt inderdaad op een hoed). Zij begon twee dagen van tevoren, eerste verschillende soorten vlees bakken en daarna samen malen met specerijen en geraspte kaas. Een dag van tevoren maakte de cappelletti en kip bouillon, en wij aten de cappelletti in bouillon met eerste kerstdag. Vaak was er nog genoeg om weer met Tweede kerstdag te eten.
BeantwoordenVerwijderenPS ik had toen een foto gevraagd van je koelkast, welke adres mag ik je mailen? :-)
Jeetje, ik krijg er trek van, jij hebt ook leuke herinneringen!! Als je naar boven scrolt zie je rechts, onder mijn foto, de mogelijkheid om te reageren. Dat bericht komt dan in mijn inbox, maar niet als reactie op een blog, maar als een gewone e-mail. Ik stuur je de foto's als ik je bericht ontvang, dan zie ik namelijk ook een e-mailadres van jou, nu zie ik dat niet, ben je volledig anoniem.
VerwijderenZo uitgebreid was het bij ons niet. En alcohol kwam al helemaal niet in huis. Maar toch heb ik goede herinneringen aan Kerst. Fijn toch om daar zo op terug te kunnen kijken.
BeantwoordenVerwijderenHoi Nicky, er werd heel weinig gedronken bij ons thuis, mijn vader drinkt nu al jaren geen druppel meer, maar vroeger wel jenever. Mijn moeder dronk nooit, behalve dan zo''n glaasje mierzoet spul met kerst.
Verwijderen