Jammer dat het me niet is gelukt om eetbuivrij te blijven. Gisteren ging het mis na het etentje met onze vrienden. En vervolgens was het vandaag nog niet klaar. Integendeel, ik maakte er weer een heel grote eetbuipuinhoop van! Heb geen behoefte om het hier verder toe te lichten of nader te beschrijven. Het is wat het is en ik kan de klok niet terugzetten. Jammer de bammer!
Zo'n terugval of tegenslag of teleurstelling of... noem het wat je wil, voelt niet goed. Ik krijg een pesthumeur en heb dan even nergens meer zin in. Wil ook meteen het blogbijltje erbij neergooien en stoppen met bloggen.
Ben vanmiddag een paar keer begonnen aan een blog waarin ik een blogpauze van een maand aankondig. Heb deze weer verwijderd, ben toen nogmaals begonnen maar heb ook de tweede versie uiteindelijk in de prullenbak gegooid. Want het bloggen is leuk en de gesprekjes in de reacties met mijn lezers zijn leuk. Dus blijf ik schrijven.
En ook ga ik verder met de 50-dagen-blog challenge.
Beetje kort blogje vandaag, moet kunnen toch? Morgen weer eentje, tot dan!
Was het etentje geslaagd?
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie gegeten? En gezellig ook?
Marijke
Hi Marijke, etentje was erg gezellig. We aten zuurkool, aardappelgratin, worst. Toe had ik een trifle met stoofpeer en kruidnootjes gemaakt. Alles was heerlijk!
VerwijderenDaar gaat het om!
VerwijderenVanavond maak ik ook zuurkoolstamp, met appel ui worst en jus uit een zakje (erg he) maar heerlijk. Toetje wordt waarschijnlijk vla. Geen vrienden erbij helaas.
Marijke
Hi Marijke, ik heb geen problemen met jus uit een zakje hoor! Veel dingen koken we zelf, maar ik gebruik regelmatig boemboe en currypasta uit zakjes en potjes. Reuze handig! Eet ze, klinkt lekker!
VerwijderenIk snap dat je baalt als je challenge niet gelukt is maar... het leven is vallen en weer opstaan en verder gaan.
BeantwoordenVerwijderenWees maar trots op elke keer dat het je wel lukt om de bui af te wenden. Je zult er maar zo'n strijd mee moeten leveren.
Toch een fijn weekend. Jenneke
Hoi Jenneke, ik weet het, vallen opstaan en doorgaan. Dank je wel! x
VerwijderenDat is inderdaad jammer de bammer van je pesthumeur. Voor ons is het echter leuker de leuk dat je blijft bloggen 😀. Kop op, morgen beter!
BeantwoordenVerwijderenHoi Sarah, dank je! Vandaag weer nieuwe ronde nieuwe dag!
VerwijderenWat fijn, mevrouw Niekje, dat je toch deze blog hebt geplaatst! En dat we de blogs 'gewoon' kunnen verwachten de komende tijd. Ik kijk er naar uit. 🙂
BeantwoordenVerwijderenHi Nienke, áls ik al stop dan laat ik het weten, maar voor nu heb ik nog wel wat stof om over te schrijven. Ik doe mijn best!
VerwijderenKort maar krachtig is altijd goed. En natuurlijk golven alle gedachten door je hoofd. Maar stoppen met de 50-dagen challenge heeft weinig te maken met het tellen van eetbui vrije dagen?
BeantwoordenVerwijderenDus tot morgen.
Klopt Lot, staat er los van. Ga dus gewoon door!
VerwijderenGoed van je dat je toch doorgaat met wat belangrijk voor je is. Het gaat er niet om of je valt, maar of je weer opstaat.
BeantwoordenVerwijderenWarme groet, Nans
Lief en mooi gezegd Nans, dank je wel! x Ik zal deze onthouden!!
VerwijderenJammer van je eetbui. Toch heb ik groot respect hoe jij in het leven staat. Mag je blog altijd heel graag lezen.
BeantwoordenVerwijderenWat lief Nienke, dank je wel! x
VerwijderenKan gebeuren en dat is jammer want je was super goed bezig. Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen.
BeantwoordenVerwijderenHoi Myriam, ik zie het ook zo, het rotgevoel verdwijnt wel weer op den duur.
VerwijderenIdd, jammer de bammer. Op naar de volgende, je hebt er vooral zelf last van. En dat is vervelend genoeg. Maar je valt er niemand mee lastig.
BeantwoordenVerwijderenJe blog leert anderen over het lastige van een eetstoornis en dat geeft hopelijk meer begrip voor mensen met een eetstoornis.
Want het is wel leven omvattend, het beïnvloed niet alleen je eten maar ook veel andere dingen: sporten, gewichtsbeheersing, sociale contacten en dat laat je ons allemaal zien.
Hoi Wieteke, je slaat de spijker op zijn kop. Dat is een van de redenen dat ik blijf schrijven. Dank voor je lieve woorden. xx
VerwijderenIk heb met enige verbazing, ongeloof, maar ook een beetje herkenning, dit blog gelezen en tijdens het lezen ervan schoot me de Drentse zegswijze "Ie moet niet veur elk mollebultie umliggen gaon" te binnen. In de landstaal betekent dat zoveel als laat je niet van de wijs brengen door een (kleine) tegenslag en pak het leven weer op.
BeantwoordenVerwijderenIk volg je al een tijdje en weet onderhand ook dat eten voor jou een punt is, maar denk ook dat je het niet groter maken moet dan het in werkelijkheid is. Zolang je niet dagelijks een 'vreetbui' hebt, lijkt het me wel los te lopen. Wel vraag ik me af hoe jij een vreetbui definieert. Is dat omdat je je gewoon een keer te buiten gaat aan iets, of is het al zo dat je vindt dat je een vreetbui hebt als je iets tussendoor eet wat niet gepland stond. Dat laatste lijkt me dwangmatige controle. Dat herken ik van mijn dochter, eveneens een vijftiger en die kan zich ook verschrikkelijk druk maken om relatief kleine dingen waar ze geen controle over heeft.
Hoe het zij, ik wens je sterkte, want vanachter mijn laptop kan ik van alles en nog wat delibereren, maar jij hebt ermee te leven.
Daarom een goed Drentse wens tot slot "Hol de kop derveur en de bienen under 't gat"
Hoi Willem, ik probeer dit advies op te volgen, het is ook zo dat ik het misschien wel groter maak dan het is. Op dagen dat het goed gaat doe ik dat niet, maar na zo'n eetbui dan vergaat de wereld weer eventjes. Over de definitie van een eetbui (vreetbui klinkt zo lelijk, maar dat is natuurlijk ook wat het is) heb ik eerder geschreven. Medisch gezien heb ik een eetbui. Een grote hoeveelheid voedsel die normaal gezien niet in zo'n korte tijd door iemand wordt gegeten. Daarnaast heeft schaamte, de manier waarop men eet en de nasleep ook ermee te maken dat het een eetbui is en niet zomaar een snaaimoment. En ja, dwangmatige controle speelt zeker mee. Vooral wanneer ik een 'normale' dag heb. Ik dank je voor je leuke Drentse woorden en ik zorg dat ik mijn hoofd erbij houd en stevig in mijn schoenen blijf staan. Leuk overigens dat je ook hier ook reageert, ik volg jouw reacties ook al een poosje!
VerwijderenVreemd dat je mijn reactie niet plaatst maar wel je spelfouten verbetert…
VerwijderenElly
Hoi Elly, ik ging er vanuit dat het de bedoeling was om het te verbeteren, sorry dat ik jouw reactie niet plaatste.
VerwijderenEenmaal verwijderd kan ik de reacties niet meer plaatsen. IK krijg wel vaker een reactie waarin iemand mij op een fout attendeert. Deze mensen zeggen er dan bij dat de reactie niet geplaatst hoeft te worden. Nogmaals excuus Elly!
VerwijderenDank voor je reactie! Fijn dat je het even uitlegt.
Verwijderen👍
VerwijderenWat vervelend. Maar fijn,dat je blijft bloggen,ik lees je graag
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Izerina, tot morgen!
VerwijderenWat klote zo’n terugval en wat goed dat je hier toch doorzet! Misschien juist wel goed om het dan toch van je af te schrijven. Succes met de challenge! (Berichtje van Aukje, mijn link pakte niet, dus even via deze route)
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Aukje! Schrijven is voor mij een van de manieren om er mee om te kunnen gaan.
VerwijderenWat rot voor je! Fijn dat je wel blijft bloggen. Eerste wat me inviel: misschien zijn je eetregels toch niet helemaal 400 procent onzin van 'het eetgestoorde brein', maar bedoeld om je te beschermen (ja, ik weet dat je die regels zelf bedacht hebt)? Misschien troost dit iets? Dat het toch niet allemaal zo onlogisch en k.t in elkaar zit als het lijkt? Maar goed, misschien zit ik er helemaal naast. Veel liefs en knuffel, Ine
BeantwoordenVerwijderenHoi Ine, in zeker zin geven ze me bescherming tegen overeten, ongezond eten, de hele dag eten. Maar dat is omdat ik mezelf niet (meer) vertrouw en bang ben dat ik zonder regels een kamerolifant word. En dan nog? Ja, dat zou je ook nog kunnen zeggen. Maar goed, ik weet dat de eetbui is gekomen omdat ik a) al bijna 3 weken niet echt veel heb gegeten, b) nauwelijks gesnoept heb en c) ondergewicht had. Dus het is niet zo gek dat het lichaam weer om brandstof schreeuwde. Knuf terug!
VerwijderenJa jammer. En ik snap dat je erdoor van de kaart bent. Maar blijf alsjeblieft bloggen, want ook ik lees je graag.
BeantwoordenVerwijderenHoi Judy, ik weet dat er veel mensen heel graag lezen wat ik schrijf, dus voor nu geen zorgen, ik ben er nog niet mee klaar!
VerwijderenLieve mevrouw Niekje (ik vind dat dat nu wel even zo mag!), wat jammer van deze ene eetbui, nadat je 19 (NEGENTIEN) dagen geen eetbuien had!! Wat een prestatie!! Fijn (voor ons ook) dat je je niet helemaal terugtrekt - ik lees graag over van alles wat je schrijft - je eetbuien is maar één ding van wat je bent (hebt). Dus: de wereld vergaat echt niet.
BeantwoordenVerwijderen(Zoals je weet: ik herken je "rommelen" met eten, maar het leven als kamerolifantje, als ik mezelf (alleen nu en hier, één keer) zo mag noemen, is OOK best leuk!! ;-0)
Lieve Mrs H., ik weet dat het allemaal in mijn hoofd zit en dat je bovendien, ongeacht je lichaamsomvang, een heel leuk leven kan hebben en dat dun zijn niet gelijk staat aan geluk (op welk vlak dan ook). De wereld draait gelukkig door. Dank voor je lieve woorden! x
VerwijderenHa mevrouw Niekje,
BeantwoordenVerwijderenHier meldt zich de kamerolifant. En weet je, ook als kamerolifant mag je er zijn. Het leven geeft ons lijf diverse vormen. Ook door de jaren heen kan de vorm veranderen. En zelfs de kamerolifant kan soms naar een grijze dunne muis veranderen en voelt zich dan nog steeds die kamerolifant. Leren dat je ook in die gedaante waardevol bent is een waardevolle les voor mij, de kamerolifant.
Mijn oma (niet die lieve, maar de chagrijn) noemde mij zo. En dat deed ontzettend veel pijn. Woorden doen pijn. Een eetbui misschien anders noemen geeft minder pijn (misschien). Blijf bloggen, want je geeft inzicht in hoe jij dit ervaart. En ik lees je graag.
Lieve Cellie, ik heb natuurlijk nooit bedoeld om iemand te beledigen. Ik ben nooit echt dik geweest maar heb wel overgewicht gehad. Ik vond dat niet prettig, maar mijn leven was er niet minder leuk door, ik had voldoende vrienden en mensen die van mijn hielden, waardoor ik mezelf ook accepteerde. Mijn stoornis gaat natuurlijk ook niet om gewicht, maar om andere dingen zoals controle en zelfvertrouwen. En geen zorgen, ik blijf bloggen zolang ik reacties lees als die van vandaag, op deze blog.
VerwijderenAltijd vervelend als het even niet gaat zoals gepland. Een vriendin van mij zei ooit 'als je maar niet stopt met stoppen'. Oftewel: de draad oppakken en verder gaan met dat wat goed voor je voelt.
BeantwoordenVerwijderenDikke kus uit Venlo.
Mooi gezegd Rianne! Ik stop niet met stoppen en voor wat het bloggen betreft blog ik lekker door! Kus terug!
Verwijderenik volg je al vanaf het begin en ken je worstelingen met je eetbuien. Maar misschien heeft dat eetgestoorde brein toch wel een beetje gelijk om je dit te laten doen: je moet geen ondergewicht krijgen en de enige manier dat hij (of zij) het duidelijk kan maken is op deze manier. Of geef het een andere naam, die eetbuien. Je hebt dan gewoon (veel) meer gegeten dan anders, dan je goed voor jezelf vindt, maar wel goed is voor je lijf en leden.
BeantwoordenVerwijderenEn ik hoop zeker dat je blijft schrijven, is elke keer (en nu elke dag) weer genieten . Fijn weekend, ik ga schaatsen kijken
Hoi Berber, ik waardeer je opmerkingen want ik weet dat je gelijk hebt. Het is mijn lichaam dat via mijn hersenen aanspoort tot eten. Ik heb die brandstof nodig. Het reptielenbrein wil vet en/of suiker, de snelste manier om het caloriedeficit aan te vullen. Worteltjes en komkommer doen dat niet, brood met pindakaas, snoep, chocolade, slagroom, ijs, vla en een loempia doen dat wel! Ik blijf doorgaan, ook met schrijven. Veel plezier met het schaatsen! x
VerwijderenAl zoveel mooie en lieve woorden hierboven. Vandaag weer een nieuwe dag en je hebt allang bewezen dat je hiermee om kunt gaan en 19 dagen zijn niet niks! Misschien de volgende keer 60 óf 2...Misschien horen ze wel bij je en ik vind het knap (en lees je blogs ook graag) dat je weer opstaat. En zelfopgelegde regels zijn soms ook wel streng bij vrouwen (ik weet niet of dat zo is maar zie het wel veel vaker bij vrouwen). Mijn partner is in oktober 22 gestopt met alcohol en om hem te helpen liet ik mijn glazen wijn of cider (2 per week) ook staan. Inmiddels zou ik best wel weer eens trek hebben in een glaasje maar ik 'mag' het niet meer 'zo van dan heb je de hele cyclus doorbroken'...Fijne zondag!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Ilona, ik moet zorgen dat ik niet naast mijn schoenen ga lopen na al deze lieve en complimenteuze berichten! Succes met het minderen/stoppen van alcohol. Het lijkt niets, 2 glazen per week, maar ondanks dat is de gewoonte toch heel erg ingesleten en ga je het inderdaad missen. Een glas sap is dan gewoon niet hetzelfde! Jij ook een fijne zondag!
VerwijderenIk heb een heel goede tip voor je: lees Overwin je eetbuien van Christopher G. Fairburn. Bij ons verkrijgbaar in de bieb.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Anoniem voor je tip. Het boek staat hier in de kast en heb ik al wel 20 keer gelezen in de afgelopen 10 - 15 jaar. Ook andere boeken, uit binnen- en buitenland, over dit onderwerp gelezen. En ja, het boek van Fairburn is goed, en het helpt even, maar dan toch telkens terugval. Ik weet dat ik meer moet doen om het anders te doen, maar doe dat niet. En zo komt het dat het een stoornis is en ook zo gezien wordt en niet als aanstellerij.
Verwijderen