Trouwe lezeres Lot, velen van jullie kennen haar want ze volgt veel bloggers en laat altijd leuke en interessante reacties achter, vroeg mij of ik vroeger ook aan sport deed, voor ik naar de sportschool ging.
Ik ben nu zo'n 22 jaar lid van een sportschool, vooral omdat het zo makkelijk is. Ik kan mijn eigen momenten plannen, hoef niets af te spreken en ik kan mijn eigen tempo bepalen. Dat, en een fijne sportschool dicht bij huis, zijn de voornaamste redenen waarom ik nu aan fitness doe.
Ooit, ik zat nog op de lagere school, zaten veel meisjes op turnen. Daar wilde ik toen ook op. En zo geschiedde. De leden van deze gymnastiekclub, Brinio, droegen een donkerpaars turnpakje. Het pakje met de driekwartmouwtjes was het summum van elegantie. Ik had een turnpakje zónder mouwen.
Ik weet niet meer of ik een of twee keer per week naar gym ging. Wel herinner ik me nog dat mijn beste vriendinnetje, R., ook ging. We waren allebei lang voor onze leeftijd en redelijk stevig gebouwd. Ik kan nu ook niet meer bedenken waarom ik op die gymclub wilde maar dat ik er niets aan vond weet ik nog wel.
Ik kon geen radslag, ik kon geen handstand, op de ongelijke brug kon ik de kunstjes niet en ook op de balk lukte het me niet om een gracieuze draai aan het eind te maken. Ik voelde me lomp en onhandig, zeker naast de elegante sprietige meisjes die al deze dingen wel konden.
Het was in mijn jeugd niet gebruikelijk om van de ene hobby naar de andere vrijetijdsbesteding over te stappen, maar ik mocht gelukkig van gym af, en dat stomme turnpakje hoefde ik nooit meer aan.
Ik ging daarna op wedstrijdzwemmen. Zwemmen had ik altijd al leuk gevonden en samen met R. schreven we ons in als lid.van de zwemvereniging. We trainden twee keer per week en vaak waren er in het weekend wedstrijden. Ik vond het competitie-element leuk en ik was behoorlijk fanatiek. Dat ik geen prijzen won of niet als eerste eindigde vond ik niet erg. Het ging mij om het hele pakket: het zwemmen zelf natuurlijk, maar ook de gezelligheid op de club en de wedstrijden in de regio.
Toen er een voorstel kwam om een dameswaterpoloteam op te richten stonden R. en ik vooraan. Samen met nog een paar andere meisjes werden wij het damesteam van de club. De trainingsavonden waren erg gezellig en ook het deelnemen aan de wedstrijden vond ik leuk. En waterpolo was iets waar ik goed in was, waar mijn bouw en lengte in mijn voordeel werkte. Ik heb dit gedaan tot ik, na het afronden van de middelbare school, naar Engeland vertrok.
In Londen ging ik nog wel af en toe zwemmen maar echt met regelmaat sporten heb ik toen jaren niet gedaan. Ook toen nare ex en ik in Nederland kwamen wonen deed ik niet aan sport. Wel fietste ik alles, want we hadden geen auto. Ik ben pas weer aan sport gaan doen toen ik, zo'n 22 jaar geleden, stopte met roken en vond dat ik wat gezonder moest gaan leven.
As je al zoveel jaren sport, dan wordt het ook wel een verslaving denk ik.
BeantwoordenVerwijderenDat weet ik wel zeker Myriam!! 😁
VerwijderenJe gymverhaal,wat een herkenning. Ik zat ook op gym en bakte er niets van. Schoolgym was een ramp. En veel later mijn eerste yogales een verademing.
BeantwoordenVerwijderenHoi Izerina, schoolgym (middelbare school, ik zat op de RSG) was bij ons op school wel leuk, we deden veel dingen zoals hockey, voetbal en andere sporten. Daar had ik geen moeite mee en kon ik goed meedoen. Maar 'turnen' ??? Nee, dat was niet mijn ding!
VerwijderenLeuk verhaal! Ik zat ook kort op turnen met het groepje meiden in de instelling waar ik toen woonde (omdat mijn ouders en reizend beroep hadden terwijl ik leerplichtig was). We mochten er heen als groepje. Herinner me idd die pakjes (korenblauw bij ons) met langere mouwen voor de chicere meiden (dat was ik dus niet, ik had een mouwloos pakje, zal ook wel goedkoper zijn geweest). Ik blonk ook niet bepaald uit, bleef lang hangen bij de derde graads groep en kon maar niet doorstromen naar de tweede graadsgroep. Geen sterke polsen/armspieren en die heb je bij turnen echt nodig. Heb twee wedstrijden derde graads meegedaan en daar diploma's van. Toen afgehaakt, mijn ouders zullen blij geweest zijn vanwege de kosten. Nadien heb ik nog gesnuffeld aan jazzballet, maar door verhuizing ging dit niet door. Later toen ik twintig was nog yoga. Rond mijn 40e hardlopen, 2 hele en 3 halve marathons. Nu 60 en wandel nu veel. Groet, Ine
BeantwoordenVerwijderenOok zo'n goed verhaal Ine! Wij stumperds met onze mouwloze pakjes...🤣. Knap hoor die marathons, petje af! En nu lekker wandelen, helemaal prima toch?!
VerwijderenIk weet eigenlijk niet waarom die pakjes met lange mouwen meer aanzien hadden. Waren ze duurder en liet je daarmee zien dat je ouders die investering ervoor over hadden, dat je dus goed was? Dus het statussymbool dat merkkleding nu heeft? Misschien omdat sterke armspieren er beter in uit kwamen? Weet nog wel dat je na een wedstrijd geturnd te hebben behalve een diploma ook een heel klein lintje kreeg en dat naaide je op je schouder. Ik had er dus twee van de derde graad. Menigeen zweefde al boven de balk met het witte lintje van de tweede en eerste graad..ja, die lieten graag zien hoe goed ze waren. Wat me verbaasde was dat ik bij turnkampioenschappen de atletes dan weer in die mouwloze pakjes zie..maar we zijn inmiddels 45 jaar verder. En dus gaan op de socials ook de filmpjes rond van topturnsters ingezoomd op beenspreiding en op billen. Reden voor het Duitse team om een statement te maken en in catsuit te turnen. Er was hoon over ('woke') maar ik vind het wel een goed statement, we laten mannen ook niet turnen met het kruis halfbloot in hoog opgesneden pakjes met halfblote billen, wetende dat die beelden rondgaan over de hele wereld. Groet, Ine
VerwijderenIk ben het volledig met eens wat die pakjes van nu betreft. Net als beachvolley... mannen dragen normale broek, vrouwen doen dit half naakt. Ik weet niet waarom er mouwloos en driekwartsmouwen waren. Mijn ouders waren van de 'geen fratsen' en misschien kwam het ook omdat we niet bekend waren met het verschil. Mijn vader weet hier niets (meer) van en mijn moeder kan het niet vragen. Zal dus voor altijd een raadsel zijn! Ik weet dat er op een gegeven moment bij het zwemmen hele mooie gestreepte badpakken van Speedo waren, stikduur, echt heel erg duur, maar ik mocht er een kopen! Kan me nog zo goed herinneren hoe blij ik was en hoe trots!
VerwijderenLeuk dat je zo'n mooi en lang verhaal maakt van mijn vraag.
BeantwoordenVerwijderenOver mezelf kan ik kort zijn, ik heb nooit op een clubje gezeten. Schoolgym was een ramp, bij hardlooprondjes haakte ik na 2 af, na een tijdje liet de gymleraar me maar lekker rustig zitten toekijken, na een tijdje kwam er wel iemand bijzitten die het ook zat was.
Het enige waar ik wel wat beter was is gooien en vangen, trefbal en soms als we naar park gingen soort softbal.
We waren elk weekend met de boot op een eiland aan de Westeinder en daar zwommen we natuurlijk wel veel, en zeilen en op het veld volleybal, daar kon ik ook redelijk meekomen.
Mijn lichaam is echt niet geschikt voor veel activiteiten. Toen een fysiotherapeute eens fibromyalgie als diagnose stelde vielen wel alle puzzelstukjes op z'n plaats, en artrose overal werkt ook niet mee.
Hoi Lot, het was een vraag waar ik wel wat mee kon. Leuk om jouw verhaal ook te lezen. Softbal en slagbal deden wij als we op het buitenveld gym hadden. Rondjes hardlopen heb ik ook altijd een bloedhekel aan gehad.
VerwijderenOh, ik had vroeger een bloedhekel aan hardlopen vanwege die rondjes bij de gymles. Vraag me af hoeveel mensen mét mij. Net als mensen een tandartsfobie hebben opgelopen bij de schooltandarts die zonder verdoving van leer trok in je mond. Pas later ontdekte ik dat (hard)lopen ook leuk kon zijn, je hoofd tot rust kan brengen. Dat wat yoga ook doet, maar dan aktievere vorm. Yoga vond ik toch vaak te zweverig, ik ben wel erg van de benen op de grond, letterlijk:-) Groet, Ine (die die loopband voor de winter nog niet zo'n stom idee vindt, nu het zo waterkoud buiten is)
VerwijderenHoi Ine, ik denk velen met ons, en waarom moesten we die rondjes lopen eigenlijk? Ik hoefde nooit naar de schooltandarts omdat wij 2x per jaar naar onze eigen tandarts gingen. Yoga zou goed zijn voor me denk ik, maar dan zonder het zweverige gedoe, gewoon lekker ontspannen. Buiten fietsen vind ik in alle jaargetijden lekker, mits droog en niet glad buiten!
VerwijderenIk vond gym en turnen het leukste vak op school, was ook superlenig.
BeantwoordenVerwijderenMocht ook op een turnclub buiten de school om. Hier hadden we geen gympak maar een mooie gymbroek, een hemd of T-shirt mocht je zelf kiezen uit je eigen garderobe.
Zwieren in de ringen, touwklimmen, salto’s over de bok het ging me allemaal goed af. Maar ook gewoon buiten klom ik overal in en maakte over elk paaltje wat ik tegenkwam een salto.
Op koninginnedag deden we op school ook allemaal sportspellen waar je ook nog eens prijzen kon winnen. Als dan de tweede prijs mooier was dan de eerste was ik voortdurend aan het rekenen wanneer ik mocht winnen en wanneer niet om de felbegeerde prijs binnen te halen.
Ik ben niet zo groot dus ik kon altijd snel overal tussendoor racen.
Het klinkt misschien opschepperig maar ik was toen een stil en bescheiden meisje wat het heerlijk vond om me op deze manier uit te leven.
Achteraf gezien was het turnen en intensief sporten niet zo goed voor omdat later duidelijk werd dat ik een bindweefselziekte had, waardoor niet mijn spieren lenig waren maar mijn gewrichten snel helemaal of een klein beetje uit de kom gingen.
Ben nu zevenenzestig maar droom nog geregeld dat ik salto’s maak en heerlijk door de lucht zweef.
Groet,
Ria
Hoi Ria, alweer een poosje geleden dat je reageerde, hoop dat alles goed gaat met je.
VerwijderenIk vind het helemaal niet opschepperig klinken hoor, je vertelt hoe het was. Jij was dan een van die meisjes waar ik een beetje jaloers naar keek omdat het zo makkelijk leek allemaal! Wel fijn dat je die dingen met zoveel plezier deed, helaas niet zo mooi dat je die bindweefselziekte had. Volgens mij zou je het nu nog best kunnen Ria!! 😉
Ik daarentegen was weer jaloers op die lange slanke meisjes, ik was altijd de kleinste van de klas.
VerwijderenEn ja, ik zou het nog wel kunnen maar dan beland ik wel op de eerste hulp van het ziekenhuis.
Mijn gezondheid gaat matig, maar we houden moed😇
Lief dat je het vraagt
Ria
🥰
Verwijderen